RezaMTJAME 9278 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 تیر، ۱۳۸۹ چی کونگ در وینگ چون (سنتی) ایپ من: چی کونگ در وینگ چون سنتی هم جنبه درمانی وسلامتی دارد و هم جنبه کاربرد رزمی دارد.تمرینات چی کونگ را کونگ فو درونی نیز می نامند و قدمت آن به هزاران سال در چین می رسد که مردم برای حفظ و افزایش سلامت جسمی و روانی و نیز بدست آوردن قدرت بیشتر در هنرهای رزمی آنرا انجام می دهند.(کونگ) در زبان چینی به معنای کار و(چی) به معنای انرژی درونی بدن می باشد.چی کونگ به معنای واقعی (تعالی انرژی درونی بدن است) یعنی افزایش و بدست آوردن کنترل بر روی این انرژی که بصورت بالقوه در همه انسانها وجود دارد.دو نوع نیروی چی وجود دارد: 1-نیروی چی نرم 2-نیروی چی سخت که در وینگ چون (سنتی) بر هر دو جنبه نیروی چی کار می شود.در وینگ چون کونگ فو (سنتی) ایپ من در تمام تمرینات از حرکت اول به بعد با تاکید بر توسعه و افزایش این نیرو با اجرای حرکات اولیه این سبک هنرجو تلاش زیادی را برای فراهم ساختن یک جا وبستر مناسب در عضلات بدن خود برای تجمع این نیرو می کند.در وینگ چون (سنتی) اول به هنرجو کار بر نیروی (چی سخت) آموزش می دهند و بعد از مدتی کم کم هنرجو را با تمرینات چی کونگ (چی نرم) آشنا می کنند و در چی کونگ (چی نرم) 7 شرط یا هفت خاصیت وجود دارد که اگر هنرجوئی بتواند 7 خاصیت را خوب کار کندو در آن متبحر و مسلط و استاد شود چنین فردی در چی کونگ نرم استاد شده است.در وینگ چو ن سنتی بر( نرمی )و( سختی ) حرکات تمرین می شود(یین و یانگ) نیروی ( یین) جزء نیروی (چی نرم) است و نیروی (یانگ) جزء نیروی(چی سخت) است در نهایت هنر جو با آموزش دیدن درست و اصولی و کامل زیر نظر یک مربی متخصص و با تجربه با کار و تلاش و کوشش فراوان خود،ساخته می شودو به ادراک و احساس عمیقی از سبک وینگ چون می رسد که در نهایت با مهارت و فنی بودن خود،همه را مبهوت و متحیر میسازد که عاقبت به قهرمانی و استادی در سبک می رسد. ********* برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده