فکور 352 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 آبان، ۱۳۹۷ راستش من قبلا تا این حد مطلع نبودم که در ایران هم دانش شهرسازی و بقیه مقولات در این حوزه تا این حد غنی است. که البته از طریق همین سایت و فعالیت های ارزشمند آقای محمد عارف و همکاراشون به این موضوع واقف شدم. سئوال اساسی من اینه که با همه این اوصاف ، چرا وضعیت شهرهای ما تا این حد درب و داغونه ؟ وزارتخانه که داریم ،وزیر هم که داریم ،دانشگاه مرتبط با این مقوله هم که خیلی داریم. مهندسان خبره هم که یک دنیا داریم ،نظام مهندسی هم که البته بازم داریم ،پس چرا اوضاع شهر هامون اینقد اسفناکه ؟ چه چیزی یا چیزهایی رو هم باید میداشتیم که نداریم ؟ آقا هر کس بیاد ایران و این اوضاع رو ببینه ،اصلا باورش میشه که بقول گفتنی ، ما وسط دریا داریم از بی آبی تلف میشیم ؟ مشگل کجاست ؟ 1 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آبان، ۱۳۹۷ البته اون قسمت آخر و بحث بی آبی که صرفاً بحث شهرسازی نیست. مشکل همونجایی هست که این ایرادو تو خیلی از کارهای تخصصی دیگه هم می بینیم. یک یا دو مسئله هم نیست. موارد متعددی هست که باعث میشه این اتفاق بیفته. عدم بکارگیری از نیروی متخصص. قدرت کارفرما در تغییر طرح مطابق نظر شخصی و سود اقتصادی و همینطور وجود عوامل مختلف دخیل و صاحب نظر تو اجرای یه پروژه و در نتیجه نظرات مختلف که باعث تفاوت طرح اولیه با اجرا میشه. مثال طنزش همین تصویر قدیمی هست: یه مثال واقعیش هم تو لنگرود تصویر زیر هستش: درسته اینا مسائل شهرسازی نیستن، اما تو پروژه های شهری هم از این فاجعه تر اتفاق میفته. پروژه وقتی از حالت شخصی خارج میشه و سازمان های بیشتری توش دخیل میشن، احتمال رخ دادن این اتفاق ها هم بیشتره. البته بی انصاف نباشیم و فقطم گردن نیروهای غیرمتخصص و سازمان ها و ... نندازیم. خود متخصص ها و شرکت های مشاور هم تو بعضی از موارد مشکل دارن. نیروی متخصصی که فقط به فکر اینه که یه کاری انجام بشه بره و به کیفیت توجه نمیکنه. درواقع از دانشش استفاده نمیکنه و شرکت مشاوری که به دنبال سود اقتصادی بیشتر هست و ترجیح میده از نیروی کار ارزونتر استفاده کنه و گاهاً اون نیروی کار اگه تخصصش داشته باشه، انگیزه مالی به شکلی نیست که بخواد وقت و انرژی بیشتری رو صرف کنه. این مسئله هم تو مرحله تهیه طرح ها هستش و هم تو مرحله اجرای طرح ها. نه فقط مربوط به مهندس ها میشه. حتی نیروی کارگر و نیروی فنی اجرای پروژه ها هم باید متخصص باشن و انگیزه لازم رو داشته باشن. 1 لینک به دیدگاه
فکور 352 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آبان، ۱۳۹۷ در ۱ ساعت قبل، Mohammad Aref گفته است : البته اون قسمت آخر و بحث بی آبی که صرفاً بحث شهرسازی نیست. مشکل همونجایی هست که این ایرادو تو خیلی از کارهای تخصصی دیگه هم می بینیم. یک یا دو مسئله هم نیست. موارد متعددی هست که باعث میشه این اتفاق بیفته. عدم بکارگیری از نیروی متخصص. قدرت کارفرما در تغییر طرح مطابق نظر شخصی و سود اقتصادی و همینطور وجود عوامل مختلف دخیل و صاحب نظر تو اجرای یه پروژه و در نتیجه نظرات مختلف که باعث تفاوت طرح اولیه با اجرا میشه. مثال طنزش همین تصویر قدیمی هست: یه مثال واقعیش هم تو لنگرود تصویر زیر هستش: درسته اینا مسائل شهرسازی نیستن، اما تو پروژه های شهری هم از این فاجعه تر اتفاق میفته. پروژه وقتی از حالت شخصی خارج میشه و سازمان های بیشتری توش دخیل میشن، احتمال رخ دادن این اتفاق ها هم بیشتره. البته بی انصاف نباشیم و فقطم گردن نیروهای غیرمتخصص و سازمان ها و ... نندازیم. خود متخصص ها و شرکت های مشاور هم تو بعضی از موارد مشکل دارن. نیروی متخصصی که فقط به فکر اینه که یه کاری انجام بشه بره و به کیفیت توجه نمیکنه. درواقع از دانشش استفاده نمیکنه و شرکت مشاوری که به دنبال سود اقتصادی بیشتر هست و ترجیح میده از نیروی کار ارزونتر استفاده کنه و گاهاً اون نیروی کار اگه تخصصش داشته باشه، انگیزه مالی به شکلی نیست که بخواد وقت و انرژی بیشتری رو صرف کنه. این مسئله هم تو مرحله تهیه طرح ها هستش و هم تو مرحله اجرای طرح ها. نه فقط مربوط به مهندس ها میشه. حتی نیروی کارگر و نیروی فنی اجرای پروژه ها هم باید متخصص باشن و انگیزه لازم رو داشته باشن. اون بی آبی که گفتم مثل بود. منظورم این بودکه با اینهمه هزینه و دم و دستگاه و نفر ، داریم گیج میزنیم. لینک به دیدگاه
فکور 352 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آبان، ۱۳۹۷ در ۱ ساعت قبل، Mohammad Aref گفته است : البته اون قسمت آخر و بحث بی آبی که صرفاً بحث شهرسازی نیست. مشکل همونجایی هست که این ایرادو تو خیلی از کارهای تخصصی دیگه هم می بینیم. یک یا دو مسئله هم نیست. موارد متعددی هست که باعث میشه این اتفاق بیفته. عدم بکارگیری از نیروی متخصص. قدرت کارفرما در تغییر طرح مطابق نظر شخصی و سود اقتصادی و همینطور وجود عوامل مختلف دخیل و صاحب نظر تو اجرای یه پروژه و در نتیجه نظرات مختلف که باعث تفاوت طرح اولیه با اجرا میشه. مثال طنزش همین تصویر قدیمی هست: یه مثال واقعیش هم تو لنگرود تصویر زیر هستش: درسته اینا مسائل شهرسازی نیستن، اما تو پروژه های شهری هم از این فاجعه تر اتفاق میفته. پروژه وقتی از حالت شخصی خارج میشه و سازمان های بیشتری توش دخیل میشن، احتمال رخ دادن این اتفاق ها هم بیشتره. البته بی انصاف نباشیم و فقطم گردن نیروهای غیرمتخصص و سازمان ها و ... نندازیم. خود متخصص ها و شرکت های مشاور هم تو بعضی از موارد مشکل دارن. نیروی متخصصی که فقط به فکر اینه که یه کاری انجام بشه بره و به کیفیت توجه نمیکنه. درواقع از دانشش استفاده نمیکنه و شرکت مشاوری که به دنبال سود اقتصادی بیشتر هست و ترجیح میده از نیروی کار ارزونتر استفاده کنه و گاهاً اون نیروی کار اگه تخصصش داشته باشه، انگیزه مالی به شکلی نیست که بخواد وقت و انرژی بیشتری رو صرف کنه. این مسئله هم تو مرحله تهیه طرح ها هستش و هم تو مرحله اجرای طرح ها. نه فقط مربوط به مهندس ها میشه. حتی نیروی کارگر و نیروی فنی اجرای پروژه ها هم باید متخصص باشن و انگیزه لازم رو داشته باشن. بله. با شما موافقم .من این وضعیت رو یه نوع بحران عمیق میبینم که سبب تقریبا همه اجزای این بحران تلفیقی از عوامل انسانی ،فقر اندیشه پویا و فنی است. طراحی ضعیف مهندسی طرح ها که به شکست فنی فاجعه آمیزی منجر میشه. سازمانهای دیوانسالار که حتی تعمداً هم مانع تکرار اشتباهات گذشته شون میشوند. همه اشتباهات در این حوزه ها بمانند همه حوزه های دیگر از ترکیبی از عوامل فنی ،اقتصادی و انسانی بوجود میاد که متوجه نیستند که این نتایج فاجعه است. مدیران ما کلاً آموزش فکری و روانی کافی برای اداره کردن مجموعه شان ندیده اند. هر رفتاری که اینها انجام میدهند ، بحرانی را خلق میکند که خود آن بحران هم سبب انواع دیگری از مشگلات و بحرانها میشه. اکثر مدیران مملکت ،دیدشان محدود است و عاشق جنگ های دم آخر هم هستند و متوجه هم نیستند که دارند ناگوارترین اتفاقات را در کارشان رقم میزنن. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده