fatyjo0on 1963 اشتراک گذاری ارسال شده در 6 فروردین، ۱۳۹۲ نه تو می مانی و نه اندوه و نه هیچیک از مردم این آبادی.... به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت..... غصه هم میگذرد آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...... لحظه ها عریانند به تن لحظه خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز......... لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده