الگوی شهرسازی فرهنگ گرا

[Mohammad Aref 120452]

الگوی شهرسازی فرهنگ گرا خیلی زود پیش از الگوی ترقی گرا و حتی پیش از پیدایش واژه‌ شهرسازی در آلمان انگلستان و اتریش شکلی کاملاً شهرسازانه یافت. در بین بنیان گذاران این مکتب می‌توان از کامیلوزیته (شهرساز شهیر اتریشی)، ابنزر هوارد و ریمون آنوین نام برد.

 

آموزه های الگو شهرسازی فرهنگ گرا را می توان در موارد زیر صورت بندی نمود

 

• در این الگو «کل» (مجموعه شهری) بر «اجزاء» (افراد) و «مفهوم فرهنگی شهر» بر«مفهوم مادی» آن غلبه دارد.
  
• فضای الگوی شهرسازی فرهنگ گرا جزء به جزء در مقابل الگوی ترقی گرا ست.
  
• در مقابل شهر جهانی نوگرایان که می تواند در همه جای دنیا تکرار شود، روح شهر را مطرح می کند که وابسته به فرهنگ شهر است و باعث می شود دو شهر مشابه در دو نقطه‌ مختلف دنیا کاملاً متفاوت از هم باشند.
  
• برای شهر محدوده های مشخص تعریف می کنند. (مانند باغ شهر هاوارد). یک باغ-شهر نمی تواند در فضا گسترش یابد بلکه مانند سلول های حیاتی خود را تکثیر می کند. (منطقه شهری با هسته های متعدد)
  
• هر شهر فضایی را به گونه ای خاص و «متمایز» اشغال می کند این امر نشأت گرفته از نقشی است که فرهنگ گرایان برای فردیت قائل می باشند.
  
• ارزش گذاری بیش از اندازه به گذشته تاریخی (دیدگاه نوستالوژیک) – سیت می نویسد: تنها با بررسی آثار پیشینیان نمایان است که قادر خواهیم بود نظم مبتذل شهرهای بزرگ خود را اصلاح کنیم.
  
• به جای فضای انتزاعی و پراکنده الگوی ترقی گرا که مجموعه های ساختمانی به گونه ای منفرد آن را آرایش کرده اند، فضایی در تداوم ساختمان ها را مطرح می کنند. (فضا در توده به جای توده در فضا)
  
• در نظر فرهنگ گرایان، خیابان اندامی بنیانی است. برای آنها خیابان محل تبادلات فرهنگی است و نه محل گذر اتومبیل. خیابان خود یک فضاست و اتصال بین دو نقطه نیست.
  
• فضاهای شهری بسته و محصور و یا حداکثر نیمه باز را ستایش می کنند.
  
• شهر با استخوان بندی خود تعریف می شود و به مسکن توجهی نمی کند.
  
• توجه ویژه به مسایل هنری و زیبایی شناسی (هنر گوتیک)
  
• فضا نباید قابل پیش بینی باشد.
  
• فضای شهری به صورت یک تابلو در مقیاس انسانی است و گروه اجتماعی که به این فضا معنا می دهد، برای آن‌ها حائز اهمیت است.
  
• از دید منظر شهری دید پیاده را مطرح می کنند. (برخلاف ترقی گرایان که دید پرنده را مورد توجه قرار می دهند)
  
• اعتقاد به اینکه زمان و مکان استثنائی است و نمی توان مکان را برای همه زمان ها طراحی کرد.
  
• ذهنیت غیر سیاسی نسبت به شهر که باعث می شود ملاحظاتشان اغلب زیبایی شناختی باشد.
  
• مطرح شدن حال هوایی اطمینان بخش و از این روی ستایش بخش و برانگیزاننده برای شهر-فرهنگ
  
• توجه به نظم ارگانیگ شهر و از این روی ستایش گر شهرهای قرون‌ وسطایی اند.
  

 

مشکلات اصلی الگو شهرسازی فرهنگ گرا

 

• نپذیرفتن ماشین به عنوان واقعیت عصر خود
  
• هجران زدگی بسیار شدید نسبت به گذشته. بانیان این الگو با وجود اینکه دقیقاً وابسته به تاریخ هستند، اصالت تاریخی عصر حاضر و ویژگی های آن را نمی شناسند.
  

 

 

منبع: کیمیافکر بزرگ