معرفی هرمان یوزف اشتوبن

[Mohammad Aref 120452]

اشتوبن، هرمان یوزف (Stubben, Hermann Joseph) (فرانکفورت 1936- 1845)، مهندس شهرساز آلمانی، در روستایی نزدیک دوسلدورف در خانواده ای کشاورز و پیشه ور دیده به جهان گشود. پدرش مزرعه ای کوچک داشت و در دکانی به فروش چوب می پرداخت. او دوره دبستان را در مدرسه ای کاتولیک در زادگاهش گذراند و برای دبیرستان به دوسلدورف رفت و در 1863، دوره متوسطه را به پایان برد و یک سال کارآموزی موظف را نیز گذراند، سپس در دانشکده ساختمان برلینو درس خواند و آزمون جامع در این رشته را گذراند (1866). دو سال بعد، رشته نقشه برداری را به پایان برد و دانشنامه باومایستر [= در نظام مهندسی آلمان، برابر با دانشپایه کارشناسی ارشد] را گرفت (1871).

 

اشتوبن پس از تحصیل، در راه آهن به کار پرداخت و بعد از طرح و انجام موفق مسیرهای بسیاری در راه آهن و ساختمان چندین پل، در 1872 مدیر دفتر فنی راه آهن شد. کار در مدیریت راه آهن، توانایی او را در گفتگوها و چانه زنی بالا برد. پشتکار، مهارت فنی و مدیریتی همراه با شوخ طبعی شاخص او، موفقیت سرشاری برایش به بار آورد، چندان که در 1876، از وی خواسته شد تا سرمعمار شهر آخن بشود. در همین سال بود که با کتاب باومایستر آشنا شد. در 1880، مسابقه فنی توسعه شهر کلن را برد. گزارش فنی او درباره کارهای عاجلی که می باید در این شهر انجام پذیرد، شورای شهر کلن را بر آن داشت تا او را به عنوان شهرساز شهر خود برگزینند.

 

دستاورد کارهای عملی اشتوبن، 90 طرح بزرگ شهرسازی بود که ₃/2 آن، طرح برای مناطق شهری است که به شهرهای اروپایی اضافه شده و حدود 30 طرح آن، طرح جامع و تفصیلی برای همه شهر را در بر می گیرد.

 

در بیش از 180 مقاله، به بررسی و نقد مسائل شهرسازی پرداخته ₃/2 نوشته هایش دامنه ای از مقاله های بلند تا اطلاعیه های کوتاه را در بر می گیرد. بقیه نوشته هایش، جمع بندی سخنرانی و کتاب های خود او هستند. اشتوبن بر روی هم، 27 کتاب به چاپ رسانده که 4 تا از آن ها مجموعه مقاله های اویند. 25 مقاله را هم با همکاری کسان دیگری چون باومایستر، نگاشته است.

 

در 1890، برای نگاشتن کتاب چند جلدی راهنمای معماری، نگارش جلد شهرسازی آن به اشتوبن واگذار شد. اشتوبن اصول و دستورهای شهرسازی را از جمع بندی و تدوین آزمایش های خود، به دست می آورد. در کتاب معروف شهرسازی نیز، بارها به ارائه نمونه ای از تجربه های خود در توسعه و عمران شهر کلن به استدلال می پرداخت. اشتوبن در 1933 در فرانکفورت نزدیک دفترش خانه گزید و تا دم مرگ در آنجا ماند. پیکر او در برلین به خاک سپرده شد.