رفتن به مطلب

چقدرموافقید | مالکیت مسکن با دولت


ارسال های توصیه شده

سلام

اگر تمام خانه های داخل شهر مال دولت شود یعنی صاحب واقع خانه ها دولت باشه .

خب مزیت اینکارچیه می تونه خودش روی نظم وترتیب با فرمتی خواص شهرونما و.... بسازه .

دیگه عملا بنگاهاهم حذف میشه .

دیگه کسی مشکل مسکن نداره چون مسکن توشهر مال دولت است ودولت هم اجاره می گیرد (ومنصفانه وکم نه دوباره بخواهیم کاسبی کنیم )

  • Like 3
لینک به دیدگاه

اینکار خارج کشور داره انجام میشه

اونجا بانک ها خونه میسازن و اجاره میدن با قیمت پایین

چون دولت به ازای هر خونه ا یکه کسی توش نباشه مالیات های سنگینی رو به صاحبش تحمیل میکنه

حتی خونه هایی که اتاق خالی دارن هم مشمول جریمه میشن برای همین سعی میشه هیچ خونه ا یخالی نباشه نا مشمول جریمه و مالیت سنگین نشه

  • Like 4
لینک به دیدگاه

بحث مالکیت زمین توی ایران خیلی پر رنگه که باعث میشه زمین و در نتیجه مسکن یه سرمایه خیلی مهم برای مردم تلقی بشه و سرانه هزینه ای خیلی بالایی نسبت به درآمد داشته باشه.

 

مسکن هم یه کالای اقتصادی هستن. به نظرم این سیاست که مسکن به صورت انحصاری دست دولت باشه راهکار خوبی نیست. مثل همه کالای اقتصادی دیگه.

 

ناصر هم درست میگه که تو برخی کشورهای خارجی، اینکار انجام میشه. اما نه اینکه به طور کامل این قضیه در اختیار دولت باشه.

 

دولت فقط با قوانین حمایتی که وضع میکنه و شرایطی که ایجاد میکنه، سعی میکنه این مسئله رو مدیریت کنه.

 

بخشی از خونه ها رو دولت در اختیار داره که اونا رو در اختیار افراد کم توان قرار میده.

 

با سیاست های مختلفی که وضع میکنه، مثلاً دادن وام های کلان با بهره های پایین (نه مثل ایران) وام هایی که شاید تا 80،90 درصد قیمت خونه رو شامل بشه. که البته با شرطی این وام ها رو میده و کمکا رو میکنه که شخص خونه نداشته باشه و خودش بیاد داخلش ساکن بشه. نه اینکه بگیره بده اجاره. اجاره ملک از فرد خاص معنی نمیده.

 

یا سیاست اجاره به شرط تملیک به شیوه درستش

 

نظارت و مدیریت هم انقدر دقیق و خوب هست که مانع همون مسئله ای میشه که ناصر گفت یعنی تعداد خونه های خالی الکی زیاد نشه (فاجعه ای که تو تهران و خیلی شهرهای دیگه الان هست)، یا کسی نیاد 4تا خونه بگیره بده اجاره و ...

اجاره کردن از دولت یا سازمان های مسکن ساز زیر نظر دولت هستش نه از فرد.

  • Like 2
لینک به دیدگاه
بحث مالکیت زمین توی ایران خیلی پر رنگه که باعث میشه زمین و در نتیجه مسکن یه سرمایه خیلی مهم برای مردم تلقی بشه و سرانه هزینه ای خیلی بالایی نسبت به درآمد داشته باشه.

 

مسکن هم یه کالای اقتصادی هستن. به نظرم این سیاست که مسکن به صورت انحصاری دست دولت باشه راهکار خوبی نیست. مثل همه کالای اقتصادی دیگه.

 

ناصر هم درست میگه که تو برخی کشورهای خارجی، اینکار انجام میشه. اما نه اینکه به طور کامل این قضیه در اختیار دولت باشه.

 

دولت فقط با قوانین حمایتی که وضع میکنه و شرایطی که ایجاد میکنه، سعی میکنه این مسئله رو مدیریت کنه.

 

بخشی از خونه ها رو دولت در اختیار داره که اونا رو در اختیار افراد کم توان قرار میده.

 

با سیاست های مختلفی که وضع میکنه، مثلاً دادن وام های کلان با بهره های پایین (نه مثل ایران) وام هایی که شاید تا 80،90 درصد قیمت خونه رو شامل بشه. که البته با شرطی این وام ها رو میده و کمکا رو میکنه که شخص خونه نداشته باشه و خودش بیاد داخلش ساکن بشه. نه اینکه بگیره بده اجاره. اجاره ملک از فرد خاص معنی نمیده.

 

یا سیاست اجاره به شرط تملیک به شیوه درستش

 

نظارت و مدیریت هم انقدر دقیق و خوب هست که مانع همون مسئله ای میشه که ناصر گفت یعنی تعداد خونه های خالی الکی زیاد نشه (فاجعه ای که تو تهران و خیلی شهرهای دیگه الان هست)، یا کسی نیاد 4تا خونه بگیره بده اجاره و ...

اجاره کردن از دولت یا سازمان های مسکن ساز زیر نظر دولت هستش نه از فرد.

 

حرفاتکاملادرسته.

اون بخش که من گفتم خارج کشور دولت نمیسازه یعنی نیازی به ورود به این کار نیست.

فقط بانک ها هستن که وارد عرصه ی ساخت و ساز میشن چون هزینه های مالیاتی سنگینی برای افراد داره.

تو اروپا یه خونه داشتن مشکلی نیست ولی به محض اینکه به دوتا برسه دیگه واویلا س انقدر مالیات و هزینه های جورواجور ازت میگیرن که طرف پشیمون میشه.

پس ساخت و ساز فردی انجام نمیشه

ساخت و ساز ها توسط بانک ها انجام میشه که از دولت مجوز میگیرن و زیر نظر بازرسان دولتی هستن که قیمت مناسبی رو برای اجاره وضع کنن و اینکه اجاره با سطح درآمدی افراد همخونی داشته باشه

  • Like 2
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...