ساختن یک باغ شهر برای قرن 21 ام

[Mohammad Aref 120454]

آیا شما تا به حال بازی کامپیوتری sim City را بازی کرده‌اید؟ یک بازی رایانه ای که امکان طراحی و ساختن شهر آرزوهایتان را به شما می‌دهد، در این بازی با ساختن یک آرمان شهر، به شیفتگی هر فردی قدرت بخشیده می‌شود. این بازی تنها با یک استان (محدوده) خالی شروع می‌شود و فرد با تصمیم گیری‌ها و معاوضات (ایجاد تغییرات)، از طریق ساختن شهرهای کوچک و کلان شهرها با توزیع صنایع، کشاورزی و خانه‌ها ادامه می‌یابد. سپس لایه به لایه شما تمام ویژگی‌ها و زیرساخت‌هایی که مایل هستید شهر ایده آل شما آن‌ها را دارا باشد، اضافه می‌کنید. برای افزودن هیجان بیشتر، طراحان بازی یک زمین لرزه غیر منتظره و یا دیگر فجایع طبیعی را برای بهم ریختن همه چیز وارد بازی می‌کنند و چندین بار این شهر ایده آل را به هرج و مرج و آشفتگی می‌کشانند. اما البته این فقط یک بازی است و ما هیچگاه دچار حوادث غیر منتظره نمی‌شویم؟! (یعنی ما هم در زندگی واقعی دچار این فجایع خواهیم شد)

 

به طور حداقل، همه ما آرزوی زندگی کردن در یک جامعه کاملاً پایدار را داریم که در آن محله‌های فقیر نشین وجود ندارند، دارای شرایط توزیع عادلانه ثروت، عاری از جرم و جنایت، با زیرساخت‌های عالی، مشاغل فراوان، تحصیلات عالی، ارتباط با مردم (آداب معاشرت خوب)، و مملو از پارک‌ها و سرگرمی است.

 

زمان‌هایی در تاریخ وجود دارند که شرایط در یک شهر به قدری خراب و بد هستند که یک فرد برای پیشنهاد دادن یک گزینه جایگزین رؤیایی، بر می‌خیزد. بعد از انقلاب صنعتی در انگلستان، شرایط و اوضاع در شهرها با ازدحام جمعیت، زاغه نشینی و آلودگی در نقطه شکست و بحرانی خود بود. در سال 1902، Sir Ebenezer Howard اهل لندن، دست به کار شد و کتابی با عنوان” باغ شهرهای آینده” نوشت و دید خوشبینانه اش را در مورد یک آرمان شهر که هم سودمندی شهر (از نظر مشاغل و سرگرمی) و هم روستا (از نظر هوای تازه و اجاره بهای کم) را مد نظر داشت، را پیشنهاد داد.

 

اولین باغ شهر “لچ ورث” بود که در سال 1903 تأسیس شد. شاخص‌ترین خصوصیتش این بود که زمین آن تحت مالکیت شخصی کسی نبود. قشرهای بالا و پایین شهروندان در کنار هم زندگی می‌کردند با درآمد اجاره ای که برای ساختن و زیر ساخت‌ها، قبل از سرمایه گذاری دوباره در جامعه پرداخت می‌شد. قانونی در جولای 1921 تصویب شد که به دولت این اجازه را داد تا تشکیل باغ شهرها در انگلستان مانند ولوین و دیگر مکان‌ها را حمایت کند. این حرکت حتی به عنوان یک مدل الهام بخش برای ایجاد چنین شهرهایی در مکان‌هایی در اقصی نقاط جهان شامل ایالات متحده، برزیل، استرالیا و تلاویو نیز استفاده شد.

 

بعد از 100 سال از آن تاریخ، امروزه شهرهای انگلیسی با همان چالش‌های ازدحام، کمبود شدید مسکن و فاصله زیاد طبقاتی روبرو هستند. از این رو جنبشی برای احیای باغ شهرها در جریان است. در حال حاضر یک مشاور بلندپایه طراحی و برنامه ریزی بر روی طرح‌هایی برای توسعه دادن موج جدیدی از باغ شهرها در سراسر کشور کار می‌کند و مؤسسه خیریه Charles Wolfson Charitable Trust یک مسابقه بزرگ با پیشنهاد 250000 پوند به عنوان جایزه برای بهترین طرح ارائه دهنده مدلی جدید تر از باغ شهر را برگزار می کند-مدلی که بر اساس تجربه‌های گذشته و شامل طرح‌های نوآورانه برای قرن 21 ام باشد. سؤال این است که این شهر کجا می‌خواهد ساخته شود و چگونه شکلی خواهد داشت؟

 

ایده این است که این باغ شهر جدید مشکل مسکن برای کم درآمدها را مرتفع خواهد کرد، فرصت ایجاد مشاغل جدید و تولیدی، و ایجاد شیوه‌های زندگی خوشبینانه و امید به زندگی بالا برای شهروندانش را دارا باشد. باغ شهرهای گذشته بیشتر تمرکزشان بر روی ماشین‌های شخصی بوده است، از این رو در طرح‌های جدید نیاز است این تمرکز به حمل و نقل عمومی پایدار، طرح اشتراک گذاری خودرو، مسیرهایی برای عابر پیاده و دوچرخه سوار انتقال یابد. این شهر جدید نیز همانند مدل‌های گذشته، نیاز به داشتن قابلیت دوام اقتصادی و بدست آوری هزینه‌های خود را به دوش می‌کشد. در آخر نیز این شهر باید در مکانی قرار گیرد که مردم بخواهند در آنجا زندگی کنند! این درست است که انگلیس کمبود مسکن دارد ولی هر طرحی برای ایجاد کردن یک شهرک پر جمعیت از تمامی اقشار در نزدیکی یک شهرک و ناحیه که از قبل وجود داشته، ممکن است با مقاومت ساکنانی که احساس می‌کنند محل زندگی‌شان در حال شلوغ شدن است مواجه شود.

 

مانند چالش‌هایی که سیر ابنزر هاوارد با آن‌ها مواجه شد، برنده مزایده با طراحان، در گفتگویی مابین دولت‌های محلی و ملی و همین طور بحث پیرامون منافع مشترک سرمایه گذاری‌های عمومی و خصوصی، تعامل خواهد داشت. این ابتکار مهیج، به تفکراتی بسیار عظیم و آینده نگر از تجارب کارهای گذشته‌ی انجام شده در سراسر جهان در مورد باغ شهر نیازمند خواهد بود. در شروع کار، Lord Wolfson اعتراف کرد که برنده (مناقصه) چالش‌های زیادی خواهد داشت، زیرا این طرح باید “الهام بخش، رؤیایی و عملی” باشد.

 

این ابتکار، به طرحی از باغ شهر مناسب برای عصر و دوره ما نیاز خواهد داشت، نه صرفاً یک محصول از معماران و طراحان بدون (استفاده از) متفکران و جامعه شناسان. آن‌ها باید با هم در مورد چگونگی باغ شهرهای آینده کار کنند. آن‌ها به تأییدیه دولت در سطح ملی برای پذیرفتن پیشنهادیه خود نیاز خواهند داشت. برای هر کسی که خواستار شرکت در این امر (مزایده) باشد ریسک بالایی برای سودآوری یا زیان وجود دارد، ولی ارزنده است. با اجرای موفقیت آمیز، ایده آن‌ها می‌تواند یک طرح الهام بخش برای شهرهایی که در جستجوی ایجاد جوامعی برای مرتفع نمودن چنین مسائل شهری هستند، باشد. ما با علاقه زیادی در انتظاریم که ببینیم چه ایده‌های خلاقانه و الهام بخشی پدیدار خواهد شد.

 

منبع: سایت آقای شهردار