رفتن به مطلب

فلسفه زندگی (من و ما در این عصر )


fakur1

ارسال های توصیه شده

یکی از بزرگترین معضلات ادبیات فلسفی ، عمیق و ژرف بودن معانی در بیان فلسفی است که باعث میشه خواننده بسختی بتونه معانی بیان شده را درک بکنه و یا به خاطر بسپاره.

در این تاپیک من سعی خواهم کرد تا موضوع فلسفه زندگی رو بطور ساده بیان کنم. قبلش میخوام در هر بار ، یکی از موارد رو که با اصل فلسفه زندگی انسان سازگار نیست بصورت انتقادی و ایراد گیری بنویسم ، پس آنگاه به بیان مفهوم اصلی فلسفه زندگی خواهم پرداخت.حضور شما و ابراز نظر و هر نوع واکنشی بلامانع و موجب امتنان است.

  • Like 3
لینک به دیدگاه

یکی از شانس ها و یا بد شانسی های هر انسانی اینه که برای تولدش و شرایط آن حق انتخاب نداره.یعنی بطور اتفاقی یه جایی و از یه پدر مادری متولد میشه و این اتفاق اولین بخش از تحمیلات زندگی او بحساب میاد. یعنی هر طوری که بعدش میخواد پیش بیاد ، بدون اراده اوست . این یعنی اتفاقات بعدی زندگیش و نوع زندگی این انسان تابعی از یک شانس خواهد بود.

این نکته اولین تحمیل وحشتناک زندگی هر انسانی است.اینو داشته باشید تا در پاسخ بعدی بریم دنبال دومین تحمیل .

سئوالهای مقدماتی رو تک تک مینویسم که اگه خواستید جواب بدید ، بتونید ازش نقل قول بگیرید.

  • Like 1
لینک به دیدگاه

تعیین زمان تولد ، مکان تولد ، جنسیت و خیلی چیز ها از دست ما خارج هست.

سئوال اول : حوزه اختیارات ما در زندگیمون کدوماست؟

  • Like 2
لینک به دیدگاه

تاثیر القاعات و تعلیم و تربیت والدین و نزدیکان در خوشبختی و یا شوربختی زندگی ما چه بوده و برای رهایی از القاعات نامتناسب با ذهنیت ما باید چکار کنیم!!!!

  • Like 1
لینک به دیدگاه

تا حالا فکر کردین ابزار های شما برای مشغول شدنتان در زندگی تان چیا هستند؟ و به چه کارتان آمده و یا می آیند!

  • Like 1
لینک به دیدگاه

میدونی چرا جرات ابراز ایراداتت رو نداری؟

میدونی چرا تحمل شنیدن عیب و ایرادت ، از زبان انسانهای خیرخواهت رو نداری؟

  • Like 1
لینک به دیدگاه

وقتی میخواهبم در مورد فلسفه زندگیمون بیاندیشیم ، اولش باید به این نکته بیاندیشیم که : آخه کدام زندگی؟

زندگی کردن با زنده بودن فرق داره.

ما باید ببینیم کی زندگی میکنیم و در کدامین حالت ها فقط زنده هستیم و زندگی نمیکنیم؟

آیا تا بحال به این موضوع فکر کرده اید؟

  • Like 1
لینک به دیدگاه

سنجش مقدار آگاهی خود و درک افق آگاهی لازمه تا بیوانیم سطح آگاهی خودمونو ببینیم و برای افزایش آن بدرستی بکوشیم.

  • Like 1
لینک به دیدگاه

کودک از شروع زندگیش در ایران ، دوست داره که از بزرگترهاش تقلید بکنه ، گفتگو و حرف زدن رو یاد میگیره و در کنار اون میبینه که بزرگترا خیلی از رفتارهاشونو ، توجیح میکنن.اول کار نمیدونه این یعنی چی ولی کم کم اینکارم از اونا یاد میگیره.

هیچ نهاد آموزشی مثه مهد کودک ها و مدرسه ، متوجه این رفتار کودک نمیشن و این عادت بتدریج به یکی از بزرگترین هنر های او تبدیل میشه.

تصور کنید این فرد کی میتونه فلسفه زندگیشو اصلاح بکنه و تبدیل به یه انسان سالم بشه.به خودمون یه نیگاه صادقانه بکنیم همه جوابها رو در می یابیم.

  • Like 1
لینک به دیدگاه

یکی از بارز ترین صفات انسان در زندگیش این میتونه باشه که بتونه زورش به خودش برسه. این کار چه جوری ممکنه؟

یکی از راههاش تقویت اراده است . تقویت اراده چه جوری ممکن میشه؟ اینطور که ببینه و تشویق بشه تا یاد بگیره.

خوب همه این مراحل باید تو خانواده اتفاق بیفته ، ولی آیا خانواده های امروزی به این موارد اهمیت میدهند؟

  • Like 1
لینک به دیدگاه

بزرگترا وقتی دور هم هستند ، از حضور کودک در کنارشان غافل میشن و هر چی از دهنشون در میاد به همدیگه تعریف میکنند ، غافل از اینکه کودکی که شاهد این گفتگو هاست ، بخاطر نداشتن آرشیو ، همه شنیده هاشو جوری که هست نمی فهمه و سر در گم میشه.بعد ها هم ترجیح میده چیزی رو نفهمه تا از دغدغه درونیش راحت تر بشه.و این بی توجهی کم کم بهش عادت میشه و در ادامه زندگیش باعث کند بودنش خواهد شد..

اکثر ما ها اینجوری ساخته و پرداخته میشیم.

  • Like 1
لینک به دیدگاه

انسان اگر جاهل باشد ، طوری نیست.چون همه انسانها عالم به دنیا نمی آیند . یکی کمتر و یکی بیشتر یاد میگیرد و هر کس به اندازه تلاشش به سوی دانایی و علم میرود.تا اینجای کار هیچ مشکلی نیست. مشکل آنجاست که انسان توهم علم داشته باشه که دیگه بقول ترکها ، واویلاست.همه مشکل انسان با کسانی است که در عین جهالت توهم دانایی و عالم بودن دارند.

بهتر است بدون اینکه کسی بفهمد ، به آرومی یک تست دانایی از خودمون بعمل بیاریم تا ببینیم آمپر ذهنمان کجا هاست.البته این تست را خود فرد نمیتونه از خودش بعمل بیاره ، باید شخص عالمی این تست رو انجام بده و به ما بگه که اوضامون در چه حالی است.

یکی از نشانه های توهم عالم بودن اینه که هر گاه کسی غلط ما رو گرفت ، بجای تشکر ، جلوش در بیائیم و نخواهیم ببینیم که عیب و ایرادمون چیه.

لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...