راهبردهایی برای شهرهای پایدار

[Mohammad Aref 120454]

با راهبردهای مدیریت تقاضای حمل و نقل (tdm)، شهرها می توانند فراتر از وابستگی به خودروها حرکت نموده و به سوی تحرک پایدار و انسان محور، پیش روند.

 

یک قرن توسعه شهری با تمرکز بر خودرو، باعث شده است که شهرها آلوده و پر ترافیک شده و به دنبال راه حل‌های پایدار باشند. راهبردهای مدیریت تقاضای حمل و نقل (tdm) می‌توانند راه حل‌های مناسبی را با ترکیب سیاست عمومی، و نوآوری‌ها و ابتکارات بخش خصوصی ارائه داده و وابستگی بیش از حد به خودروهای شخصی را کاهش دهند.

 

مجموعه ای از توصیه ها تحت عنوان «پیش به سوی رهایی از خودروها»، مأموریت جهانی راه حل های مدیریت تقاضای حمل و نقل در برزیل، چین، هند و مکزیک است و به ارائه درس هایی در این مورد می‌پردازد که چگونه شهرها می‌توانند فرهنگ وابستگی به خودرو را تغییر داده و حمل و نقل پایدار را به واقعیت تبدیل نمایند.

 

وجود افراد بیشتر در شهرها به معنی حضور خودروهای فراوان‌تر است. تا قبل از سال 2050 شهرها بیش از 5/2 میلیارد انسان را در خود جای خواهند داد و مالکیت خودروها در جهان می‌تواند به 2 میلیارد برسد که تقریباً دو برابر میزان فعلی است. با بررسی این نکته که چه چیزی باعث می‌شود که ما از ابتدا به رانندگی بپردازیم، مدیریت تقاضای حمل و نقل می‌تواند تحرک و کیفیت زندگی را در جهانی که به سرعت به سوی شهرنشینی پیش می‌رود، بهبود بخشد.

 

هزینه های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شهرها به دلیل وجود خودروهای فراوان، بالا می‌باشد و تصادفات خودروها در سراسر دنیا، سالانه بیش از 2/1 میلیون نفر را به کام مرگ می‌فرستد و تا سال 2030 پنجمین علت مرگ میر خواهد بود. در ایالات متحده، مسافران، 4.8 میلیارد ساعت وقت خود را در هر سال به دلیل تردد خودروها هدر می‌دهند که به معنی 101 میلیارد دلار اتلاف تولید اقتصادی می‌باشد. در پکن، هزینه های ترافیک و آلودگی هوا 7 تا 15 درصد تولید ناخالص داخلی تخمین زده می‌شود.

 

راه حل‌های مربوط به حمل و نقل شهری به طور سنتی بر جنبه عرضه، به ویژه در رابطه با توسعه سواره روها متمرکز هستند. در مقابل، مدیریت تقاضای حمل و نقل بر راهبردهایی متمرکز شده است که به کاهش نیاز به سفر به خصوص در مورد خودروهای تک سرنشین منجر می‌شود و جابجایی ها را به دلیل عدم تمایل به رانندگی‌های غیر لازم و ایجاد تغییر بلندمدت در رفتارها، کاراتر و پایدارتر می‌نماید.

 

دولت‌های محلی هدایت می‌کنند اما بخش خصوص اجرا می‌نماید

بیشتر اقدامات مدیریت تقاضای حمل و نقل توسط بخش عمومی انجام می‌شود و موجب افزایش موفقیت‌ها در شهرهای سراسر جهان می‌گردد. در حال حاضر قیمت گذاری پارکینگ در سان فرانسیسکو در رابطه با زمان دقیق همراه با نیاز به تأمین فضاهای کافی و قابل دسترس پارکینگ است تا سرگردانی خودروها و پارک های دوبله را کاهش دهد. در نتیجه مسافت‌های طی شده توسط خودروها در این نواحی با قیمت گذاری پویای پارکینگ، تا حدود 30 درصد کاهش یافته‌اند.

 

در لندن، اخذ عوارض ترافیکی، باعث کاهش تردد خودروها به میزان 17 درصد شده و موجب صرفه جویی 120 هزار تن انتشار دی اکسید کربن در سال گردیده و منجر به ایجاد یک جریان سرمایه گذاری قابل اطمینان برای پیشرفت حمل و نقل عمومی شده است. نمونه های دیگر مدیریت تقاضای حمل و نقل در جهان، شامل کاهش سهم خودرو در سنگاپور و پکن، محدودیت هایی برای صدور گواهینامه در آمریکای لاتین، مسیرهای دارای ظرفیت بالا در ایالات متحده و مناطق دارای آلودگی هوای کم در سراسر اروپا می باشد.

 

دولت‌های محلی، سیاست مدیریت تقاضای حمل و نقل را تنظیم می‌کنند ولی بخش خصوصی نیز دارای نقش مهم و اساسی در بهبود ترددها در شهرها و افراد شاغل می‌باشد. سفرهای درون شهری درصد بالایی از مجموع سفرهای شهری را تشکیل می‌دهند- برای مثال شامل بیش از 45 درصد از تمام سفرهای شهری در سائوپولو می‌شوند- که بیشتر آن‌ها در ساعات اوج که مسیرهای حمل و نقل بیش از حد متراکم شده‌اند، روی می‌دهند. کارفرمایان می‌توانند با تسهیل گزینه های جابجایی پایدار و تنظیم انگیزه های درست برای بی علاقه نمودن افراد به رانندگی خودروهای شخصی، تأثیر مهمی بر شیوه های حمل و نقل ترجیحی کارکنان بر جای گذارند.

 

مدیریت تقاضای حمل و نقل برای تجارت نیز مفید است

شرکت‌ها می‌توانند مجموعه ای از گزینه های مدیریت تقاضای حمل و نقل را با توجه به نیازها و زمینه های محلی خود استفاده نمایند. آن‌ها می‌توانند با فراهم نمودن پارکینگ هایی برای دوچرخه ها و کمدهایی برای لباس‌ها و دوش هایی برای استفاده کارکنان در محل کار، روش‌های رفت و آمد فعال مثل قدم زدن و دویدن و دوچرخه سواری را برای رفتن به محل کار، ایجاد نمایند. همچنین آن‌ها می‌توانند برای استفاده کاراتر از وسایل نقلیه از طریق اشتراک خودرو (کارپولینگ) و دوچرخه یا اتوبوس، به سازماندهی گروه های مسافران درون شهری بپردازند. جایگزین‌های دیگر شامل مجوز دادن به ساعات کاری قابل انعطاف و دورکاری (کار بدون حضور در محل) است. انگیزه های مالی از طریق اموری مانند هزینه های پارکینگ کارکنان و معافیت‌های مالیاتی برای استفاده از حمل و نقل فعال یا ارائه امکانات حمل و نقل عمومی، سفرهای پایدار را تشویق می کند.

 

تمام این استراتژی ها به نفع کارکنان است زیرا به کاهش زمانی منجر می‌شود که آن‌ها در ترافیک ها می‌مانند و در عوض می‌توانند به تقویت سلامتی و افزایش پس انداز خود اقدام نمایند. همچنین شهرها نیز از کاهش تراکم خودروها و تصادفات آن‌ها و بهبود کیفیت هوا و انتشار کمتر گازهای گلخانه ای سود می‌برند. کارفرمایان نیز از فعالیت در یک شهر رقابتی با نیروی کار راضی‌تر و مولدتر استفاده می‌نمایند، در حالی که از هزینه کردن مبالغ فراوان در ساخت پارکینگ‌های بیشتر بی نیاز می‌شوند.

 

این اقدامات در بعضی شهرها موفق بوده‌اند و در حال رایج شدن در سراسر دنیا هستند. در شهر ایالات متحده، برنامه های مدیریت تقاضای حمل و نقل بیمارستان کودکان سیاتل، باعث کاهش میزان رانندگی انفرادی کارکنان به محل کار از 73 درصد در سال 1995 به 38 درصد در حال حاضر شده است. شرکت هایی در کشورهای در حال توسعه نیز موفقیت هایی در استفاده از اقدامات مدیریت تقاضای حمل و نقل داشته‌اند. مثلاً شبکه pems که به هماهنگی جابجایی پایدار در بین شرکت‌های زیادی در بوگوتا می‌پردازد، برنامه یک هفته ای استفاده مشترک از خودروها (کارپولینگ) را در 2014 اجرا نمود که باعث کاهش 80 هزار خودرو در خیابان‌های شهر شد.

 

رانندگی هوشمندتر برای جهان شهری شده

مدیریت تقاضای حمل و نقل باعث ایجاد فرصت‌های مناسب برای شهرها می‌شود که به استفاده هوشمندانه تر از زیر ساخت‌های حمل و نقل موجود بپردازند و منابعی را برای بهبود گزینه های حمل و نقل پایدار به وجود آورند. همچنین این برنامه به شرکت هایی کمک می‌کند که به بهبود زیرساخت‌ها و رفاه کارکنانشان می‌انجامد. با این حال، مدیریت تقاضای حمل و نقل در جریان تصمیم سازی سیاسی یا همکاری در راهبردهای پایدار، هیچگاه نزدیک به خط پایان نبوده است.

 

با این حال، تلاش‌های مبتکرانه و نوآورانه در حال انجام فعلی به دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی کمک می کند تا به استفاده از منافع مدیریت تقاضای حمل و نقل بپردازند، و در مسیر رسیدن به شهرهای پایدار، پیشگام شوند.

 

منبع: سایت آقای شهردار