رموز شهرهای شاد

[Mohammad Aref 120454]

آیا شما خود را یک فرد شاد می دانید؟

قرن هاست آن چیزی که به عنوان شادی تعریف می شود، یک موضوع بحث برانگیز در میان فلاسفه و برنامه ریزان شهری بوده است. گرچن رابین، نویسنده “پروژه شادی”، شادمانی را به عنوان خودآگاهی تعریف می کند و مونک ماتیو ریچارد که بودایی می باشد، خوشحالی را به عنوان احساس رفاه و خوشبختی توصیف می نماید. هر دوی آن ها معتقدند که شادی فقط ناشی از ثروت مادی یا فراوانی نیست بلکه نتیجه رابطه اجتماعی عمیق و احساس هدفمند بودن در زندگی فردی است. بنابراین اگر توضیح دادن اینکه چه شرایطی باعث ایجاد شادی برای یک فرد می شود اینقدر مشکل است، چگونه می توانیم شهرهایی شاد بوجود آوریم؟

 

شادترین شهر در جهان کدام است؟

نظرات متفاوت هستند. مؤسسه پژوهشی جی.اف.کی. شادی شهرها را بر مبنای موضوعاتی مثل جاذبه های خارج از منزل، مراکز خرید، فرصت های گذران اوقات فراغت، و مکان های فرهنگی رتبه بندی می کند که بر این اساس، ریودژانیرو در رتبه اول قرار گرفته و سیدنی به جایگاه دوم رسیده است و سان فرانسیسکو شادترین شهر ایالات متحده شناخته شد. تحقیق دیگری، تورنتو را به عنوان شادترین شهر دنیا انتخاب کرد. گزارش یک نشریه روزانه به ارزیابی تعدادی از عواملی پرداخته است که به اعتقاد آن ها باعث شادی انسان ها می شوند، مثل: درآمد، شغل و آب و هوا؛ و نتیجه گرفته که ساکنین واشنگتن، شادترین شهروندان آمریکا هستند و ساکنین بولدر، سان فرانسیسکو، سن خوزه و آن آربور، در رتبه های بعد قرار دارند.

 

تحقیق جالبی که به ترکیب تجزیه و تحلیل ذهنی و عینی ( فکری و قابل مشاهده) پرداخته است، توسط اتحادیه شهرهای پایدار انجام شده که به هر چیزی توجه کرده است، از جمله: فضای سبز شهری، حمل و نقل عمومی، دسترسی به فروشگاه ها و فعالیت های فرهنگی، تعداد بازارهای محصولات کشاورزی، بیکاری، جرم و جنایت، و اقدامات موجب افسردگی. به نظر می رسد که محیط های سازگار با محیط زیست پایدار که دارای ارتباط مستقیم با طبیعت و زیبایی هستند، شادی را ایجاد می کنند. پژوهشگران نتیجه گیری کردند که ما برای رفاه و آسایش، نیازمند مکان هایی در شهر، حومه شهر و روستا هستیم که باعث پروش روابط مثبت انسانی می شوند، شرایط فرهنگی و اجتماعی غنی ای را ارائه می دهند، و موجب پیوند انسان با طبیعت و زیبایی می شوند.

 

در مقاله ای در مورد اینکه چگونه شهرها می توانند برای شادی طراحی شوند، نویسنده به ارائه مثالی از انریک پنالوزا شهردار بوگوتا در کلمبیا در یک دوره سه ساله از 1998 تا 2001 می پردازد. وی با دگرگونی اساسی ای که در بوگوتا ایجاد کرد، به نظر می رسد تمامی معیارها برای ایجاد شادمانی را در نظر گرفته است. حمل و نقل عمومی با سامانه رفت و آمد سریع اتوبوسی، 300 کیلومتر مسیر مخصوص دوچرخه سواری و روزهای بدون خودرو (اضافه مترجم: روزهایی از سال که عبور مرور خودرو های شخصی در کل شهر یا قسمت هایی از آن ممنوع اعلام می شود)، بهبود پیدا نمود. پنالوزا گفته است که جنگ واقعی او علیه خودروها بوده، نه مواد مخدر و جرم و جنایت. او 52 مدرسه جدید ساخت، 1200 پارک احداث نمود، 13 کتابخانه و 100 پرورشگاه تأسیس کرد. برای تمامی خانواده های بوگوتا، امکان دسترسی به آب بهداشتی، خانه هایی که با شرایط مالی آنها تناسب داشت و دارای برق، تلفن و فاضلاب بودند، مهیا شده بود. همچنین تعداد صد هزار درخت در فضاهای عمومی کاشته شد زیرا او معتقد بود که ارتباط اجتماعی از طریق فضای عمومی برای ایجاد شادی الزامی است. پنالوزا یک برنامه ­ریز شهری نبود و می گفت که «تمرکز من همیشه بر موضوعات اجتماعی بوده است. مسائل اقتصادی، برنامه ریزی شهری و زیست محیطی، تنها ابزار رسیدن به آن هستند. هدف اصلی، شادی است».

 

بنابراین برنامه ریزان شهری چگونه می توانند در مورد طراحی شهرهای شاد فکر کنند؟

یک مقاله که به تازگی در نشریه «سازمان سریع» به چاپ رسیده، راهنمایی هایی را در این مورد ارائه داده است. آن ها بیان کرده اند که پنج شرط اساسی برای شادی عبارتند از: ورزش، خواب کافی، کاهش رفت و آمد با خودرو، روابط مثبت با خانواده و جامعه، و ارتباط با طبیعت. لذا شاید یک پاسخ عملی و کاربردی برای معماران و برنامه ریزان شهری (علاوه بر زیر ساخت های اصلی)، طراحی شهرهایی با مسیرهای دوچرخه سواری و مسیرهای عبور پیاده (پیاده رو) امن، کاهش جرم و جنایت و ترافیک وسایل نقلیه و سر و صدای شهری، و ایجاد فضاهای فرهنگی پر درخت و مناسب برای تعاملات باشد.

 

به نظر میرسد نکته کلیدی برای ایجاد شادی، پیوند دادن مردم با یکدیگر و با طبیعت است. این موضوع تأثیرات جانبی دیگری نیز دارد: هر قدر با خانواده و جامعه بیشتر ارتباط داشته باشیم، احتمال کمتری وجود دارد که دچار حملات قلبی، صدمات روحی، سرطان و افسردگی شویم. افرادی که با دیگران معاشرت می نمایند، بهتر می خوابند، زندگی طولانی تری دارند و شادتر هستند. شادی باعث ایجاد منافع فردی و اجتماعی و اقتصادی می شود بنابراین بایستی برای طراحی شهرهای بهتر، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.

 

منبع: سایت آقای شهردار