معیارهای ارزیابی کیفی فضای سبز شهری

[Mohammad Aref 120454]

پارک‌های شهری به مصابه منظر سبز شهری همواره مورد توجه طراحان منظر بوده‌اند. این مقاله جهت بالا بردن کیفیت ارزیابی و طراحی این فضاهای سبز، اصول و معیار های کیفی را جستجو نموده تا با مقایسه با باغ‌های قدیمی ایران تأثیر پذیری آنها افزایش یابد. اهم اصول به قرار ذیل است:

 

اصل تمرکز: در بسیاری از نمونه‌های موفق یک یا چند مرکز مهم ایجاد می‌شود تا به عنوان فضای ایستا محل تعاملات اجتماعی باشند.

 

اصل کشش: توجه به ورودی، عناصر خاص و جذاب و همچنین ایجاد فضاهای خوانا، مسیرهای جذاب، حرکات آب، سر و صدا، بوی گل ها، تاریکی و روشنایی ... ایجاد کشش می‌نماید.

 

اصل قلمرو: توجه مناسب به تفکیک بخش‌های مختلف و طرق مختلف جداسازی فضاها از جمله تغییر مصالح، حصارهای گیاهی، طاق نماها، پل‌ها ... می‌توانند احساس قلمروهای مختلف را بوجود آورند.

 

اصل انتظام: وحدت در طراحی و نظم بخشیدن جهت هماهنگی فضاها باعث تفاهم بخش‌های مختلف پارک می‌شوند.

 

اصل خوانایی: جهت تأثیر پذیری بیشتر و ماندگاری منظر، استفاده از عناصر خوانا در فضاهای ویژه ضمن هویت بخشی به فضاهای پارک، آنها را موثر و مهم می‌نمایند.

 

اصل هماهنگی: طراحی مناسب و استفاده از مصالح همگن با عث ایجاد هارمونی و زیبایی منظر پارک‌ها خواهد بود.

 

اصل تسلط: نظرگاه‌هایی همچون پل‌ها و دیگر بخش‌های مسلط جهت ایجاد شفافیت و شناخت بخش‌های مختلف به انتخاب فضای مورد نظر می‌انجامد.

 

این اصول و اصول مدون دیگر همچون اصل آموزش، اصل انتخاب و ... منظر سبز شهری با هویت را تعریف نموده و از دیدی نو ضمن رفع احتیاجات امروزی مردم، ایجاد فضاهای سبز با کیفیت را در سطح شهرها پیشنهاد می‌نمایند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام