گلهای زینتی

[masi eng 47044]

بگونیا

 

 

بگونیاسه BEGONIACEAE

 

 

خانواده بگونیاسه با برگ‌های زیبا و رنگین توجه همه را جلب می‌كند. این خانواده از لحاظ ارقام و اعداد گستردگی فراوانی دارد. گرچه گفته می شود که این گیاه اولین بار در آمریکای جنوبی کشف شد، ولی ظاهراً گیاه نام خود را مدیون یک گیاه شناس فرانسوی به نام شارل پلومیه

CHARLES PLUMIER

است که برای مشاهده و مطالعه این گیاه که به فراوانی در هائیتی(جزایر کارائیب) می روید از اقیانوس اطلس عبور کرد. این گیاه نیز به نام

MICHEL BEGON

حاکم وقت آن جزیره، بگونیا نامیده شد.

منشأ بگونیا جنگل‌های گرم و مرطوب است. تنوع تعداد گونه‌ های بگونیا شناسایی آن را مشکل کرده است. خصوصیات خانواده بگونیاسه مربوط به عدم وجود تقارن برگی است، برگ‌های گیاهان خانواده بگونیا تقارن مشخصی ندارند.

 

بر اساس نوع ریشه، بگونیاها را به سه دسته تقسیم کرده‌اند :

 

 

1- ریشه افشان؛

2- ساقه‌های قطور و ریزوم مانند؛

3- پیازی.

 

بگونیاها با ریشه‌های افشان

 

 

- ساقه كاملاً مشخص، نسبتاً قطور و بلند؛

- برگ‌ها به تناوب روی ساقه قرار دارند؛

- ریشه‌های افشان و نسبتاً سطحی دارند؛

- بی تفاوت به طول روز.

 

از آنجا كه این گیاهان به طول روز بی‌تفاوت اند در تمام فصول سال گلدار هستند.

بهترین و شاخص‌ترین بگونیاسه مربوط به زیر خانواده ریشه افشان، بگونیای سمپر فلورانس یا بگونیای همیشه گلدار است. برگ‌های سبز براق، گل‌های قرمز بسیار شفاف و ساقه کشیده دارد. این گیاهان در همه شرایط عمومی منازل و گلخانه‌ها، قابل کشت و کار و نگهداری هستند. ساقه‌های آن در داخل آب به راحتی ریشه می‌دهند و در داخل ماسه نیز خیلی سریع و کمتر از 7 روز ریشه می‌دهند. این بگونیاها انواع مختلفی دارند.

برای پرورش بگونیای همیشه گلدار، یک خاک مناسب با بافت متوسط، و محلی دور از تابش مستقیم آفتاب مناسب است.

 

بگونیاها با ساقه‌های قطور و ریزوم مانند

 

 

- ساقه مشخصی ندارند؛

- ساقه به شكل ریزوم تغییر شكل داده؛

- برگ‌ها رنگ‌ و شكل‌ متفاوتی دارند.

یكی از بگونیاهای برگ ریزوم‌ دار، بگونیای پشت برگ قرمز است كه سطح رویی برگ‌های آن حالت مخملی دارد. در بگونیاهای ریزوم‌دار، ساقه به شکل ریشه تغییر شکل داده است و برگ‌ها بر روی ریزوم‌ها به شکل‌های مختلف خود نمایی می‌کنند. بیش از 800 گونه بگونیا متعلق به این گروه می‌باشد که از نظر ریزوم و نقش و نگار برگ با هم متفاوتند.

بگونیای پشت برگ قرمز را نمی‌توان در منزل نگهداری کرد زیرا به خاک بسیار سبک و محیطی با رطوبت نسبی 70 تا 75 درصد نیاز دارد.

بگونیاهای ریزوم دار تحت نام عمومی بگونیا ركس شناخته می‌شوند (اولین بار ركس متوجه دو رگه بودن آنها شد). بگونیاهای دو رگه برگ‌های رنگین یا فلس‌های كركدار روی برگ‌ دارند. برخلاف دسته اول، به وسیله تقسیم ریزوم و قلمه ‌های برگی تكثیر می ‌شوند. علاوه بر این با برگ كامل هم تكثیر می‌ شوند.

انواع

بگونیاهای رکس عبارت اند از:

بگونیای رکس نقره‌ای و بگونیای رکس قهوه‌ای.

 

بگونیاهای پیازی

 

 

این بگونیاها ساقه خودرویی به شكل پیاز دارند. پیازها از نوع پیازهای حساس به سرما بوده و در زمستان در انبار نگهداری می‌ شوند. دارای برگ‌های درشت و گل‌های رنگین هستند. این گیاهان كاربرد فضای سبزی و چشم اندازی دارند. در كشور ما بگونیای پیازی كم است، زیرا گیاه احتیاج به خاكی با PH اسیدی و تابستان‌ های مرطوب دارد ولی در كشور ما تابستان‌ها گرم و خشك است بنابراین در فضای سبز كشت و كار مناسبی ندارد.

بهترین شرایط برای نگهداری این گیاه، وجود یک خاک مرطوب کاملاً اسیدی و به دور از نور مستقیم آفتاب است. به دلیل سهولت در تولید گیاهان دو رگه، بگونیاها ارقام فراوانی دارند.

 

 

نکته:

 

وضعیت قرار گیری گل‌ها در بگونیاها طوری است که گل‌های نر و ماده بر روی یک بوته قرار دارند و از نظر همزمانی رسیدن دایره گرده و کلاله هیچ مشکلی نیست در نتیجه تولید بذر به وفور صورت می ‌گیرد. بگونیاهای همیشه گلدار به وسیله بذر به راحتی قابل تکثیر هستند.

[masi eng 47044]

[h=2]بنت قنسول (پوانزتیا) Poinsettia[/h]

 

 

 

 

گل بنت قنسول یا پوانزتیا poinsettia که در بیان گل فروشان و باغبانان حرفه ای بنام بنت قنسول معروف و شناخته شده و تصور می رود این نام از حدود عراق یا بیروت و مصر به ایران راه یافته باشد ، گونه ای از گیاهان تیره اُفوربیاسهEuphorbiaceae می باشد که بوته آن به بلندی

100تا 120 سانتیمتر میرسد.

 

اصل این گیاه از کشور مکزیک است .

 

این گیاه دارای شیره ای سمی می باشد که بایستی در زمان بریدن ساقه و یا چیدن گل آن دقت شود که دست خراش نداشته باشد و یا اینکه دست آلوده به شیره گیاه را به چشم و دهان نزنند که بسیار خطرناک است و باین منظور بهتر است برای جلوگیری از خروج شیره گیاه محل بریدگی ساقه بریده شده را در آب گرم 40 درجه قرار دهند تا خروج و تراوش شیره گیاه قطع شود .

 

اخیرا نوع پاکوتاهی دائمی با برگهای پنجه ای شکل و دمبرگهای بلند که قسمتی از برگهای انتهائی هرشاخه تغییر رنگ داده و برنگهای مختلف : قرمز ، عنابی ، صورتی ،یا سفید در میآید که عامه مردم همان برگهای الوان را گل گیاه تصور می کنند .

 

در حالیکه گل واقعی بنت قنسول را یک دسته گلبرگهای ریز و مجتمع کوچک سبز رنگ متمایل به سفید تشکیل می دهد که در میان همین برگهای ملون محاصره شده و جلب نظر نمی کند .

 

بنت قنسول ، دارای گلها یا بهتر گفته شود ، طوقه های بزرگی به رنگهای : قرمز ، صورتی و سفید است که گلهای بسیار کوچکی را در بر می گیرند .

 

گیاه را باید در محل پُر نوری قرار داده و آب کمی به آن داد .

 

چنانچه بیش از حد در دادن آب امساک شود امکان دارد در بهار برگهای گیاه بریزد .

 

در صورت بروز چنین وضعی میباید شاخه ها را کوتاه نموده و خاک گلدان را عوض نمایند .

 

پس از یکماه استراحت رشد آن مجددا آغاز می گردد که در این صورت باید گلدان را به محلی نسبتا گرم و مرطوب منتقل نمود .

 

در فصل پائیز نباید گلدان را بیش از ده ساعت در روز مقابل نور قرار داد .

 

چه در اینصورت طوقه ها رنگ بخود نخواهند گرفت .

 

ین گیاه برگ ریز یکی از گیاهان معروفی است که برای زینت در عید نوئل استفاده می شود .

براکته ها معمولا قرمز تیره هستند .

 

ولی رنگهای دیگر مانند صورتی و سفید نیز وجود دارند .

 

از زمانهای قدیم افسانه ای درباره این گیاه وجود دارد باین شرح : در زمانهای بسیار قدیم در مکزیک در یک شب زیبای نوئل pepita کوچولو ، بسیار غمگین بود زیرا آرزو داشت که هنگام نیایش در این شب هدیه ای به عیسی مسیح تقدیم کند .

 

اما او بسیار فقیر بود و نمی توانست چیزی به عنوان هدیه بخرد و به اتفاق پسرعمویش که کوشش مینمود او را دلداری دهد ، بسوی کلیسا می رفتند .

 

pepita به پسر عمویش گفت من مطمئنم که ناچیز ترین هدیه ای که با عشق تقدیم می شود بسیار مقبول و مورد پسند مسیح واقع خواهد شد و بدین منظور یک دسته از علفهای هرز کنار جاده را چید و داخل کلیسا شد و حقارت هدیه خود را فراموش کرد و آن را به آرامی و ظرافت در زیر پای مسیح قرار داد .

 

اوه ... که معجزه ای به وقوع پیوست . علفهای هرزه به صورت گلهای بسیار زیبا و درخشنده درآمدند و آن را به نام گل شب مقدس Fleur de la saint nuit نامیدند و آن گل بنت قنسول است

 

 

تکثیر :

 

بنت قنسول را بوسیله قلمه زیاد می کنند . شاخه هایی را که برای قلمه در نظر گرفته اند باید حتما از بوته سالم و قوی گرفته باشند .

 

برای جلوگیری از خروج شیره گیاه که منجر به مرگ شاخه خواهد شد باید فورا انتهای آنها را با شعله کبریت و یا شمع بسوزانند تا عروق گیاه مسدود شود .

 

بهترین فصل قلمه زدن ماههای تیر و مرداد است .

 

گلدانهای محتوی شن و خاک برگ را که برای قلمه حاضرکرده اند باید کم عمق و کاملا زهکشی شده و مازاد آب بخوبی از سوراخهای کف آن خارج شود .

 

در قسمتی از گلخانه که درجه حرارت آن در حدود 24 درجه سانتیگراد است بگذارند و همیشه مد نظر داشته باشند گلدانهای حاوی بوته های بنت قنسول یا قلمه ها نباید خاکشان زائد بر احتیاج آب در خود نگاه دارد . زیرا به آسانی ریشه یا ته ساقه را می پوساند و بوته ها مرده و قلمه ها خشک میشوند

 

[masi eng 47044]

گل ساق عروس Echeveria glauca

 

گل ساق عروس از خانواده GRASSULACEAE است. خاک مناسب برای کاشت این گل، مخلوطی از خاک باغچه، کود دامی پوسیده، ماسه شسته و خاک رس با نسبت مساوی است. از اردیبهشت ماه تا شهریور ماه باید هر ماه از کود محلول با غلظت دو گرم در لیتر استفاده شود. این گل به هوای خشک و خنک و هم‌چنین مکانی آفتابی نیاز دارد. در زمستان باید در دمای ۱۰ـ ۵ درجه سانتی‌گراد استراحت کند. به هنگام آبیاری نباید مستقیماً روی برگ‌های ساق عروس آب ریخت. هم‌چنین بین دو آبیاری باید صبر کنیم تا سطح خاک کاملاً خشک شود. تکثیر از طریق کشت بذر در اوایل بهار و قلمه در بهار و تابستان امکان‌پذیر است.

 

 

● شمشاد رسمی Euong mus cornutus guinguecornutus

 

نوع گیاه: درختچهٔ پهن برگ. شمشاد رسمی از خانوادهٔ CELASTRACEAE می‌باشد ارتفاع این درختچهٔ همیشه سبز حدود ۴ متر است در این گیاه برگ‌ها به رنگ سبز تیره با حاشیه سفید بوده و گل جنبهٔ زینتی ندارد. فرم تاج در شمشاد رسمی گرد یا بیضوی متراکم با بافت سنگین می‌باشد و قطری حدود ۲ متر دارد. میزان رشد این گیاه متوسط بوده و مکان‌های آفتابی را می‌پسندد هم‌چنین طالب خاک‌های اسیدی تا قلیائی با زهکشی مناسب می‌باشد. از این گیاه در فضای سبز برای داربست‌ها، پر چین‌ها، فضاهای باریک گلدان‌های بزرگ و کنار درب‌ها استفاده می‌شود. تکثیر آن از طریق قلمه نیمه سبز خوابانیدن و کاشت بذر امکان‌پذیر است.

[masi eng 47044]

● ارانتیس Eranthis hyemalis

 

ارانتیس از خانواده RANUNCULACEAE گیاهی است با ریشه غده‌ای و گل‌های بدون دمگل و زرد رنگ که از اواخر زمستان تا اوایل بهار ظاهر می‌شوند. این گیاه به مکانی سایه، آفتاب، خاکی غنی از هوموس با زهکشی خوب و نه‌چندان خشک نیازمند است.

 

شاخ و برگ‌ها در فصل تابستان از بین می‌رود. حداقل دمای قابل تحمل برای ارانتیس ۱۵ ـ درجه سانتی‌گراد است. تکثیر از طریق کاشت بذر در پائیز یا تقسیم گیاه بلافاصله پس از پایان گلدهی و قبل از آن‌که برگ‌ها خشک شوند امکان‌پذیر است.

[masi eng 47044]

لیندا (پافیلی)

o انگلیسی: Beaucarena

o علمی: Elephant foot tree

o خانواده: Liliaceae

 

نیازها:

o نور: این گیاه درجایی به خوبی رشد می کند که نور مستقیم خورشید، بجز ماههای تیر و مرداد روزانه چهار ساعت و یا بیشتر در آنجا بتابد. در شرایطی که پرورش آن تنها با نور مصنوعی امکانپذیر است مقدار آن نباید از حداقل هشتصد شمع و مدت تابش آن از 12 ساعت در روز کمتر باشد. این گیاه در نور درخشان و غیر مستقیمی که از چراغهای دیواری می تابد بخوبی زیست می کند.

o درجه حرارت: در روز درجه حرارت ایده آل آنها بین 20 تا 25 درجه سانتیگراد و در شب بین 5 تا 10 درجه سانتیگراد می باشد. البته درجه حرارتهای متغیر بین 5 تا 30 درجه سانتیگراد را نیز بخوبی تحمل می کند.

o آبیاری: این گیاهان به آبیاری مفصل نیاز نداشته و در فواصل آبیاری، خاک گلدانها باید نسبتاً خشک بنظر برسد. آویزان شدن برگهای فوقانی آن نشانه افراط در آبیاری آن است.

o تغذیه: گیاهان تازه کاشته شده و یا تازه خریداری شده را تا یکسال نباید کود داد ولی گیاهان پا گرفته را در تابستان هر هفته یکبار با کودهای مایع و یا جامد محلول در آب (مخصوص گیاهان زینتی و طبق دستور) بایستی تغذیه نمود.

o خاک مناسب: بهترین خاک، لیمونی است.

o تعویض گلدان: گیاه دوست ندارد ریشه هایش پراکنده باشد بهمین علت فقط هر دو سال یکبار گلدان را تعویض نمائید، (در محیطی سر بسته) در بقیه ایام به تعویض چند سانتیمتر خاک سطحی با خاک نو اکتفا نمائید.

o تکثیر: از طریق کاشت بذر در مکانی مساعد امکانپذیر است.

 

بیماری گیاه و نحوه درمان:

o برگهای جدید ظاهر نمی شوند و گیاه پژمرده و خسته است: یا نور کافی نیست که گلدان را به محل روشن تر منتقل نمائید و یا اینکه تغذیه مصنوعی به تأخیر افتاده است.

o ساقه منقبض و چروک است: گیاه خیلی تشنه است، گلدان را درون تشت پر از آب به مدت 15 دقیقه قرار دهید، آبیاری را تنظیم نمائید.

o برگها خشک شده و می ریزند: هوا خیلی گرم است، گیاه را به محل خنک تری منتقل نمائید، غبار پاشی را فراموش نکنید.

o برگها سقوط می کند: هوا خیلی سرد است، گیاه را به محل گرمتری منتقل نمائید.

o لکه های سوخته روی برگها مشاهده می گردد: عامل آن غبار پاشی در آفتاب است، در سایه به غبار پاشی بپردازید.

o لکه های قهوه ای در سطح زیرین برگها مشاهده می گردد: آفت، عامل آن است، هر ماه یکبار باسم حشره کش نفوذی طبق دستور، سمپاشی نمائید تا علائم برطرف گردد، لکه ها را می توانید با پنبه آغشته به محلول سم، مسموم نمائید.

[masi eng 47044]

شبنم خورشید Drosera spatulata

موطن اصلی شبنم خورشید شرق آمریکا است اما در همه‌جای دنیا یافت می‌شود. شبنم خورشید گیاهی گوشتخوار است. به‌طور کلی گیاهان اسید آمینه‌ها را از طریق خاک جذب و تبدیل به پروتئین می‌کنند اما گیاهان گوشتخوار مستقیماً پروتئین مصرف می‌نمایند. آن‌چه در شبنم خورشید جالب است اینست که این گیاه با حشره سوپ تهیه کرده سپس آن را میل می‌کند! شبنم خورشید ابتدا آنزیم چسبناکی ترشح نموده که باعث می‌شود پای حشره روی برگ گیاه بچسبد سپس گیاه آرام آرام شروع به هضم حشره همراه با برگ می‌نماید.

در واقع برگ به سمت بالا لوله شده و ذرّه ذرّه آب می‌شود و سپس همراه حشره مانند یک سوپ سبزیجات توسط گیاه خورده می‌شود. پس از میل کردن سوپ، گیاه مجدداً برگ تازه‌ای به وجود می‌آورد. شبنم خورشید ازت مورد نیاز خود را از مگس و پشه دریافت می‌کند. یک پشه یا مورچهٔ کوچولو به‌عنوان غذا برای گیاه کافیست!

 

این گیاه برای قرار دادن پشت پنجره‌های شمالی و جنوبی مناسب است. مکان نگهداری نباید کم‌نور باشد. آبیاری در گلدانی که زهکشی دارد هفته‌ای دو الی سه مرتبه مناسب است. در صورتی‌که در ظرفی بدون زهکشی آن را بکاریم هر ۶ ماه یک‌بار آبیاری کافیست و کشت بافت امکان‌پذیر است که به دلیل مشکل بون از توضیح آن صرف‌نظر می‌نمائ

 

 

 

[masi eng 47044]

کروتن (کرچک هندی)Croton varie gatum

 

این گیاه در جنوب هند به وفور یافت می‌شود البته اکنون در همه‌جای دنیا من‌جمله جاهای گرم و مرطوب گسترش پیدا کرده است. از آن‌جا که دمای پائین باعث می‌شود برگ‌های کروتن ریزش پیدا کند دمای ۱۵ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد برای این گیاه مناسب است. این گیاه به آب زیاد نیاز دارد البته توجه نمائید که غرقآبی شدن باعث پوسیدگی ریشهٔ گیاه می‌گردد بنابراین کمتر از سه بار در هفته گیاه را آبیاری نمائید. خاک مورد نیاز این گیاه خاک برگ و مقداری ماسه می‌باشد. برای جلوگیری از قارچی شدن بهتر است از مقداری ذغال استفاده نمائید. این گیاه برای شادابی به رطوبت بالا نیاز دارد نیاز رطوبتی این گیاه بین ۴۰ تا ۷۰ درصد است. تکثیر کروتن بسیار راحت است: یکی از برگ‌های جوان قسمت بالائی را انتخاب نموده و با جسم تیز آن را ببرید. در صورت امکان انتهای برگ را به پودر هورمون ریشه‌زائی آغشته نمائید و ساقه را داخل خاک بگذارید توجه کنید که ساقه باید حدود ۳ سانتی‌مر طول داشته باشد. به همین راحتی تکثیر انجام می‌پذیر

[masi eng 47044]

بنفشه آفریقائیAfrican violet saint paulia

 

بنفشهٔ آفریقائی یکی از زیباترین گیاهان گلدار است که برای پشت پنجره‌های جنوبی و شرقی در زمستان و پنجرهٔ غربی در تابستان و بهار توصیه می‌شود. بنفشهٔ آفریقائی نه‌تنها گل‌هائی زیبا دارد بلکه شاخ و برگ آن نیز از جذابیت خاصی برخوردار است. این گیاه در صورت پرورش در محیطی با نور کافی به‌طور مرتب گل می‌دهد. به ویژه در زمستان، نور مستقیم آفتاب برای آن ضروری است. برای این‌که گیاه در زمستان نیز گل بدهد باید در تمام شب از نور مصنوعی استفاده کنیم. بنابراین دو عدد چراغ فلورسنت ۴۰ وات در ارتفاع حدود ۳۵ سانتی‌متری بالای بوته و به مدت ۱۴ ساعت از غروب تا طلوع آفتاب روشن نمائید.

آبیاری این گیاه باید با آب ولرم صورت بگیرد. آب سرد گیاه را بیمار و رنگ و رو رفته می‌کند. در صورت آبیاری از بالا دقت کنید تاج گل و جوانه‌های کناری خیس نشوند. در صورتی‌که تمایل به آبیاری از پائین دارید گلدان را بیش از نیم ساعت در آب قرار ندهید زیرا سیستم ریشه‌ای در بنفشه آفریقائی کوچک و ظریف است و اگر به‌طور مداوم در آب قرار گیرد خطر پوسیدگی آن را تهدید می‌کند. در مدت گلدهی، خاک گلدان باید مرطوب باشد و در سایر موارد، خاک بین دو آبیاری خشک شود. تغییر ناگهانی در درجهٔ حرارت برای این گیاه ضرر دارد ضمن آن‌که به سرما نیز بسیار حساس می‌باشد. حداقل دمای مناسب برای آن ۱۵ درجه سانتی‌گراد است به همین علت در شب‌های سرد زمستان این گیاه را از کنار پنجره بردارید. خاک مورد نیاز بنفشه آفریقائی خاک غنی با PH حدود ۵/۴ الی ۵/۵ است. بنفشهٔ آفریقائی را هر دو هفته یک‌بار با کودهای مجاز با پروانه ساخت و دوز معین ۲ در هزار کوددهی نمائید.

با توجه به حساسیت این گیاه نسبت به سرما بهتر است آن را در گلدان‌های پلاستیکی پرورش دهیم و از گلدان‌های سفالی استفاده نکنیم زیرا سفال در طول‌ ماه‌های سرد، سرما را جذب نموده باعث قهوه‌ای شدن و مرگ برگ‌ها می‌گردد.

تکثیر این گیاه از طریق تقسیم بوته مادری و قلمه برگی و بذر ممکن است.

تکثیر از طریق قلمه برگی آسان‌تر است. در این روش، برگی سالم و عاری از حشرات را انتخاب نموده و از ساقه جدا نمائید. ۵ سانتی‌متر از دمبرگ آن را باقی بگذارید و اضافه طول آن را حذف کنید و در عمق کم با زاویه ۴۵ درجه در یک گلدان مناسب مرطوب قرار دهید. قبل از هر آبیاری خاک آن را لمس کنید اگر ذرات به‌دست شما نچسبید، آن را آبیاری کنید. زمان مناسب برای این روش تکثیر، تابستان و در حرارت ۲۱ ـ ۱۸ درجه سانتی‌گراد است. ظرف مدت ۴ تا ۶ هفته گیاهان جدید در پایه دمبرگ تشکیل می‌شوند. زمانی‌که بلندی گیاه تازه تشکیل شده به ۵ سانتی‌متر رسید آنها را جدا نمائید و جداگانه در گلدان‌های ۵/۷ سانتی‌متری قرار دهید. این گیاهان ظرف مدت یک‌سال گل می‌دهند.

آفات شایع بر روی بنفشه آفریقائی شپشک آرد آلود و کنه سیکلامن می‌باشد.

شپشک آرد آلود در سطح زیرین برگ‌ها و در گل‌ها مخفی شده و از شیره پرورده گیاه تغذیه می‌نماید. برای دفع آفت، برگ‌ها و گل‌های آلوده را حذف کنید و کلیه قسمت‌های گیاه را با پنبهٔ مرطوب تمیز نمائید. در صورت شدت مشکل، گیاهان را از فضای داخل منزل خارج نموده در محیطی مناسب به کمک یک سم فسفره مانند مالاتیون اسپری نمائید.

کنه سیکلامن با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود ولی علامت آن این است که رویش‌های جدید به رنگ خاکستری متمایل می‌شود و برگ‌های جدید به‌صورت متراکم و درهم رشد می‌کند. هرگاه این‌گونه علائم را در یک بنفشه آفریقائی دیدید بلافاصله گیاه آلوده را از بین ببرید. به خاطر داشته باشید که گیاه آلوده به کنه سیکلامن هرگز درمان نمی‌شود

[Mahnaazz 13133]

:hapydancsmil:...دست گلت درد نکنه....عالی بود...:icon_gol:

[masi eng 47044]

:hapydancsmil:...دست گلت درد نکنه....عالی بود...:icon_gol:

 

قلبونت عزیزدلم.. به تاپیکها و روزنامه های شما که نمیرسه عزیزدلم:hapydancsmil: