fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۹۴ اولش میگن : بحث آزاداندیشی نمی تواند امری دستوری باشد بلکه باید از دل دانشجو ایجاد شده و بجوشد . اما در عمل : میگن : این قشر به طور طبیعی باید روحیه استکبارستیزی را داشته باشد و آن را با بصیرت تقویت کند. بعدش میگن : می تواند برگرفته از روشنگری های دینی و حاکمیت مباحث معنوی بر دانشجویان ما باشد. و بعد میگن : دانشجویان ما باید بدانند که در محیط کشور خود یک وظیفه دارند و نسبت به وضعیت غرب نیز وظیفه ای دیگر که آن هم روشنگری است. یک دانشجو باید بداند چرا غرب در برابر آدم کُشی و مسائل و بحران های دنیا بی تفاوت است. من موندم که با اینهمه سوژه دادن ها و خط کشی و باید ها این کرسی چطور میشه کرسی آزاد اندیشی؟ لینک به دیدگاه
fakur1 10129 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۹۴ چارچوبهای ذهنی كه بهطور تاریخی بر ذهن ما حاكم است- خود كار نمیكنند بلكه به كار گرفته میشوند. این سخن به این معنی است که نمیشه تفکر کرد. و بدون امکان تفکر امکان آزاد اندیشی نیز ممکن نخواهد شد. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده