Tamana73 28831 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۹۴ طراحی داخلی به سبک شهری (Urban Style Interior Design) در سبک شهری برای خانه ها از مواد و متریال غیرسنتی استفاده می شود؛ یعنی مواد و مصالحی که پیش از این تنها کاربردی صنعتی داشته است. در این سبک استفاده از فولاد گالوانیزه، کفپوش های سیمانی، صفحات فلزی، ایرانیت، میله های آهنین، و سطوح پرداخت نشده به وفور دیده می شود؛ اشیایی که جلوه ای مدرن و غیر متعارف پدید می آورند. این دسته اشیا در سبک شهری، اغلب (بصورت تصادفی و غیر کاربردی) برای ایجاد فضایی همچون فضاهای بیرونی یا صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند. برای مجلل کردن سبک شهری، در نماهای داخلی پرداخت بیشتری صورت می گیرد و برای اتاق های کوچک از ترفند فضای باز و چند منظوره استفاده می شود. برای مثال اگر نگران کوچکی آشپزخانه هستید، می توانید آشپزخانه باز (اوپن) داشته باشید و در آنجا غذا میل کنید. این ویژگی، کارکرد اصلی سبک شهری را نمایان می کند که ایجاد فضاهایی بیشتر و غیر منتظره است. فضای ترکیبی کار و زندگی در مراکز شهری و مناطق صنعتی استفاده فراوان دارد که اغلب اصطلاح آپارتمان-استودیو (studio apartments) را به آن نسبت می دهند. انبارهای بازسازی شده با کفپوش های سیمانی برای آثار هنری در مقیاس بزرگ و یا به عنوان کارگاه تولید، و طبقه بالایی برای زندگی مورد استفاده قرار می گیرد. ساختمان های صنعتی بلند و آپارتمان های مجلل و ساختمان های چند منظوره از دیگر نوآوری های سبک شهری است که بجای جنگیدن با ویژگی های صنعتی موجود، آن ها را به آغوش می کشد. در مجموع، ویژگی های اصلی طراحی داخلی شهری عبارتند از: • استفاده از مواد و متریال صنعتی • آشکار بودن مصالح سازه ای • بکارگیری اشیا خاص و منحصر بفرد (غیر کاربردی) • تلاش برای خلق فضاهای باز و چند منظوره • کاربرد در ساختمان هایی که تغییر کاربری داده اند لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده