آیا بازیSimCity یک ضابطه مبتنی بر فرم را اتخاذ می‌کند؟

[Mohammad Aref 120452]

جواب این سؤال خیر است، اما امیدوارم که این کار را انجام دهند. در زمان تعطیلات، من و کودک 10 ساله‌ام شروع به بازی SimCityکردیم. همانطور بسیاری از برنامه ریزان شهری که این بازی را انجام داده‌اند و مشهود بوده، بهترین راه برای بررسی مفاهیم اساسی ساخت و ساز شهری بودن با مردمی است که به ندرت راجع به آن ها فکر می‌کنیم. مادامیکه من از مواردی که با یک ضابطه مبتنی بر فرم رفع می‌شوند گله می‌کنم، کودکم اظهار تأسف می‌کند و نامه ای سرگشاده به بازی SimCity پیشنهاد می‌دهد.

 

زمانش نیز خوب است، چرا که تازه بررسی ضوابط را بروز رسانی کرده‌ایم؛ ارزیابی زندگی واقعی در مکان هایی است که مردم در آنجا به تغییر تعامل شهرها با یکدیگر می پردازند و آن اولویت قراردادن پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری نسبت به سواری می باشد. این شهرها ترکیبی از کاربری‌های سازگار را مجاز می‌شمارند، چیزی که بصورت کلی در دو نسل گذشته برای ساخت‌وساز غیرقانونی بوده است. مجاز شدن این کاربری‌های مختلط، شکلی از ساخت‌وساز را فراهم آورده است که با ویژگی‌های بلوک شهری هماهنگ است. به این دلیل است که آنها را به جای ضوابط مبتنی بر کاربری، ضوابط مبتنی بر فرم می‌نامیم.

 

همه‌ ضوابط مبتنی بر فرم در بررسی ضوابط، یکسان ایجاد نشده‌اند. برخی کوتاه و مطلوب هستند، سایر آنها طولانی و جامع. برخی شفاف و مستقیم، درحالی که سایرین پیچیده هستند. اما همه ی آن ها چیزی برای آموزش در مورد قابل سکونت و انعطاف پذیر ساختن مکان های ما دارند.

 

پس اگر مایل هستید که در دنبال کردن 584 شهری که بازی خود را ترفیع می دهند به ما بپیوندید، مطالعه ضوابط را آغاز کنید. در 12 سال گذشته این همکاری توسط افراد زیادی صورت گرفته و همیشه کاری رو به پیشرفت بوده است. پس اگر شهر یا شهرستان شما به طور مناسب بازتاب نشده بود ما را در جریان بگذارید.

 

در عین ‌حال، با استفاده از بازی SimCityبه عنوان نمونه، چیزهایی در رابطه با این قوانین جدید منطقه‌بندی که انجام می‌دهند و یا نمی‌دهند، وجود دارد.

 

قسمت جلویی ساختمان، برای مردم است

 

مکان هایی در پیاده‌رو که دوست دارید آنجا تأملی داشته باشید، یا شاید بخواهید قهوه‌ای بنوشید و یا کتابی بخوانید را می شناسید؟ آنها برخی از مکان هایی هستند که برای تداوم بیشتر زیست پذیری شهرتان ایجاد شده اند. در بازی SimCityدرست مثل بسیاری از منطقه بندی های قدیمی تر، درصورتی که ساختمانتان را به منظور ایجاد یک خیابان اصلی پیاده مدار جابجا کنید، این بازی باز‌ هم نمایی خالی از پشت ساختمانتان به شما ارائه می‌دهد.

 

شیوه‌ی بازی در SimCity منعکس کننده‌ ضوابط مبتنی بر کاربری است، به طوری که پارکینگ را بین قسمت جلویی ساختمان و پیاده رو قرار می‌دهد. در این مکان ها، شهرها باید سرمایه خود را حفظ کرده و پیاده‌رو نسازند، چراکه امنیت ندارد و به ندرت استفاده می‌شوند. یا بهتر اینکه مکان را به جایی دیگر منتقل می کردند. این نوع محیط خودکار-محور یکی از دلایلی است که در SimCity هیچ دوچرخه سوار و نیز عابر پیاده زیادی نمی‌بینید.

 

همه مردم با همین شدت پیشرفت نمی‌کنند

انجام دادن خوب و کامل یک کار، نسبت به انجام دادن مناسب شش کار ساده تر است(ضرب امثل به معنی اینکه کارهای کمتر، راحت تر انجام می شوند!).

 

در بازی SimCity آسمان خراش ها به خوبی در نظر گرفته شده اند. در حالی که در اکثر ایالات آمریکای شمالی، خانه های تک خانواری(تک واحدی) ایجاد شده اند(منظور این است که نوع عرضه با نوع تقاضا تفاوت دارد). با این حال، مکان هایی که خاطراتشان(تصویر ذهنی از آن ها) با هدف شاخص شدن و ارزش یافتن در گستره وسیع هویت-طیف روستا تا شهر – و همینطور در طیف وسیعی از انواع مسکن مناسب اینگونه هویت، آسیب دیده اند ، اکنون آنقدر محبوبیت یافته اند که اکثر ما توانایی زندگی در آنجا را نداریم. با جلب شدن سطح عرضه و رسیدن آن به سطح تقاضا از طریق ضوابط مبتنی بر فرم، انتظار می رود که در این وضعیت تغییری ایجاد شود.

 

خیابان‌ها نیز مکان هستند

خوب SimCity، ما میزان ترافیک خود را اجرا کرده و مطمئن هستیم که نیازی به ارتقاء به جاده 6 لاینی نداریم. به هرصورت، درست است که بدون امکانات عابر پیاده و دوچرخه سواری قوی، خیابان‌های اطراف آسمان خراش‌ها باید سریعا بزرگ شوند. آنچه مایلیم شما در نظر داشته باشید این است که خیابان‌ها، پروتئین هایی هستند که DNA مکان را فشرده و سازماندهی می‌کنند همچنان که ساخت جاده های بزرگتر، ترافیک بدتری را ایجاد می کنند، اما مسیرهای دوچرخه سواری، تأخیرهای ترافیکی را کاهش می‌دهند.

 

مردم در کنار چیزهایی که به آن علاقه دارند، شادترین هستند

یکی از مواردی که بازی SimCity به خوبی انجام می دهد، درک این موضوع است : با قرار دادن افراد در نزدیکی چیزهایی که دوست دارند مثل پارک‌ها، فروشگاه‌ها، مدارس و دسترسی آسان به سیستم های حمل و نقل تمایل بیشتری نشان می دهند و بدون وجود خدمات اولیه پلیس، آتش‌نشانی و بیمارستان در مجاورت خود، اصلا رغبتی نشان نمی دهند. چرا هنوز در دنیای واقعی مدام سعی بر زیاد بزرگ کردن این خدمات در مقیاس منطقه‌ای داریم، و شهرک‌های مسکونی را دور از هرچیزی که ساکنان به آن اهمیت می‌دهند قرار می‌دهیم؟ ضوابط مبتنی بر فرم به قانون کمک می‌کند تا به این عناصر کلیدی که اکنون بازی‌کنندگان پس از چند دهه درک کرده‌اند، سرعت ببخشد.

 

منبع: سایت آقای شهردار