Tamana73 28831 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۴ طراحی داخلی به سبک «مینیمال» : معماری مینیمالیستی در اواخر دهه 1980 در لندن و نیویورک رواج پیدا کرد. در این دوره، طراحان با استفاده از اشیا سفید رنگ، نورپردازی سفید یخی و یا آبی، طراحی فضاهایی بزرگ با حداقلِ استفاده از اشیا و مبلمان در جستجوی دستیابی به «سادگی مطلق» بودند. ایده اصلی طراحی مینیمال کم کردن حواشی، و رسیدن به کیفیت های بنیادی و «سادگی» است. مینیمالیسم، ساده کردن فضاهای زندگی و آشکارسازی خصیصه های بنیادی ساختمان هاست، به منظور آنکه نگرشی ساده نسبت به زندگی در افراد ایجاد کند. این سبک، از فلسفه «ذن»، و همچنین از طراحی سنتی ژاپنی الهام گرفته است. بکارگیری فرم های اصلی هندسی ،عناصری عاری از تزیینات، استفاده از ساده ترین متریال و تکرار سازه ها، موجب القا حس نظم، و تقویت کیفیات بنیادین می شود. حرکت نور طبیعی در ساختمان های مینیمالیستی فضاهایی ساده و تمیز را آشکار می کند. در این سبک برای نگهداری اشیا، از فضاهایی مخفی و هوشمندانه استفاده می شود. جمع بندی ویژگی های اصلی سبک طراحی داخلی مینیمالیستی • استفاده از رنگ های خنک، و نورپردازی سفید یا آبی. • فضاهای بزرگ و باز با کمترین تعداد مبلمان و دکور (تنها ضروریات) • فضاهای نگهداری مخفی • بکارگیری نور طبیعی در این سبک به هر چیزی در محیط صرفاً از جهت کاربردی بودن آن نگاه می‌شود و تزئینات به حداقل خود می‌رسد. عبارتی که شما در این سبک ممکن است برخورد نمایید عبارت ((کمتر بهتر است)) می‌باشد. در این سبک تنوع رنگی خیلی زیاد نیست و بیشتر از رنگ سفید و کرمی استفاده می‌شود. در این سبک می‌توان از طرح ها و نقش های ساده‌ای بر روی دیوارها استفاده نمود. برای کف ها از کفپوشهایی در اندازه بزرگ سنگ، چوب و یابتنی به شکل یکنواختی استفاده می‌گردد. برای تزئینات از لوازم در اندازه های بزرگ و برای نورپردازی از آویزهای بزرگ استفاده می‌شود. البته از نور مخفی و چراغهای LED نیز استفاده می‌گردد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده