درخواست کمک در زمینه تکمیل پایان نامه

[mbiz 12]

خواهشا کمکم کنییییییییید....

با سلام

من دانشجوی ترم آخر ارشد طراحی شهری هستم و در حال تکمیل پایان نامه ای با موضوع "ارائه دستور کار میدان شهری پیاده مدار با رویکرد هویت تاریخی و پایداری اجتماعی" . نمونه مطالعاتی خود را هم میدان عتیق اصفهان در نظر گرفته ام. اما برای تکمیل بخش مربوط به مصادیق ایرانی و خارجی شدیدا دچار مشکل شده ام و به کمک نیاز دارم. از دوستان خواهشمندم تا اگر مقالات و منابعی در این زمینه می شناسند بهم معرفی کنند. نمونه هایی که باید معرفی و شرح داده شوند باید ازلحاظ ویژگی های اقلیمی -تاریخی- جغرافیایی- کالبدی و ... مشابه میدان عتیق اصفهان باشند یا حداقل یکی ار ویژگی های خاص آن را داشته باشند و البته میدانی پیاده مدار باشند. مخصوصا میدان هایی که از حالت سواره محور به پیاده محور تبدیل شده اند. اگر بهم منابع خارجی معرفی کنید که خیلی عالیه.

ممنوووووون

[Mohammad Aref 120452]

نمونه هایی که باید معرفی و شرح داده شوند باید ازلحاظ ویژگی های اقلیمی -تاریخی- جغرافیایی- کالبدی و ... مشابه میدان عتیق اصفهان باشند

 

در مورد این قسمت که گفتین، خب یه کمی از ویژگی های میدان عتیق رو میگین؟

[mbiz 12]

بله البته...

شواهد تاریخی نشان می دهد که میدان کهنه (میدان عتیق) اصفهان و محلات مسکونی اطراف آن از قدیمی ترین مراکز سکونتگاهی در شهر اصفهان بوده و ساخت آن به دوره پیش از اسلام باز می گردد. مجموعه "میدان کهنه" و "مسجد جامع عتیق" به لحاظ ساختار و عملکرد یکی از اصلی ترین بخش هاي محور فرهنگی- تاریخی شهر اصفهان به شمار می آید. وجود مسجد جامع و میدان کهنه به عنوان عناصر اولیه شکل دهنده استخوان بندی شهر اصفهان در محدوده و ترکیب این عناصر با معابر، بناهای عمومی و مذهبی و بازار و انسجام آن ها، اساس استخوان بندی اولیه محدوده و جزء مهمی از استخوان بندی شهر اصفهان است.

در سال 156 هجري در منتهااليه شمال غربي ميدان٬ نخستين مسجد جامع٬ در جاي مسجد کنوني اصفهان به عنوان اصلي ترين محل تجمع همه اقشار مردم پديد آمد. اين مسجد از نخستين تبلورهاي حکومت مستقل ايرانيان در قبال خلفاي عباسي بود که بر روي کليسايي مسيحي يا آتشکده اي از دوره ساساني بنا شد. در دوره ديلميان که شهر اصفهان به پايتختي برگزيده شد٬ ميدان مير به عنوان مرکز شهر عمل مي نمود و کاخ هاي اين پادشاهان در سمت غرب ميدان مير و رو به روي مسجد جامع استقرار يافتند. تا پيش از آن دوره٬ ميدان کهنه داراي ورودي اصلي از غرب٬ شمال و شرق بوده و در ضلع جنوبي شاهراه خاصي وجود نداشته است. گمان مي رود راه بازار شاه بعد از دوره ديلميان به وجود آمده و تا قرن هشتم هجري ميدان کهنه در لبه شهِر مسکوني قرار داشته و پس از آن٬ تا قرن شانزدهم به صورت ميدان اصلي شهر بر جاي ماند. با ورود اسلام و ساخت مسجد جامع در سال 156 ه.ق بر روی آتشکده قدیمی و اتصال بازار به میدان، یک مرکز اقتصادی قوی در این محدوده ایجاد شد که تا دوره صفوی مهم ترین مرکز اقتصادی به شمار می رفت. در دوره سلجوقیان میدان از رونق بیشتری برخوردار شد؛ به طوری که دروازه های شهــر به این میدان منتهی می شد.

 

اما در دوره صفوی ميدان کهنه فضاي کالبدي کافي و قوي براي ساختار سياسي و رو به رشد صفوي را نداشت. به همین دلیل شاه عباس با تدارک طرحي جديد٬ شهر را به سمت جنوب غربي کشاند. هسته مرکزي طرح٬ ميداني بود که تأسيسات اداري٬ مذ هبي٬ فرهنگي و اقتصادي در پيرامون آن قرار مي گرفت. اين ميدان به نام "ميدان نو" يا "ميدان نقش جهان" (در مقابل ميدان کهنه)٬ با عملکرد هاي همان ميدان قد يمي (البته در سطحي وسيع تر) شکل گرفت. به اين ترتيب٬ مرکز شهر از ميدان کهنه به ميدان نو انتقال يافت. اما عناصر ساخته شده در میدان جدید نیز همچنان عناصر بازار سلجوقي٬ از جمله مسجد٬ مدرسه٬ کاروان سرا٬ تيم و تيمچه را در خود جمع و ميدان کهنه و ميدان نو را به هم وصل کردند. در واقع٬ در اين منطقه٬ شهر پيش از صفوي و شهر پس از صفوي با هم ترکيب شدند.

در دوره پهلوي٬ بافت شهری و استخوان بندی کالبدی شهر دگرگون شد. در این دوره به دنبال احداث خيابان ها٬ جاده ها و ميدان ها و نيز شکل گيري استخوان بندي شبکه اي و تسلط محورهاي سواره٬ بازارهاي بسياري از شهرها، کارکرد اقتصادي خويش را به عنوان محيطي سربسته و فعال در مجموعه اي خاص٬ از دست دادند و تعداد زيادي مراکز فعال تجاري در اطراف خيابان هاي تازه ساخت پديد آمدند. از جمله اقدامات مذ کور در اصفهان٬ احداث خيابان هاي مسجد سيد٬ عبدالرزاق و ولي عصر به صورت عمود بر محور چهارباغ بود که ميدان کهنه را به دو قسمت تقسيم و پيوستگي بازار بزرگ و قد يم شهر را قطع کرد. در مجاورت محل ميدان قديم نيز ميدان جديد به همان نام (ميدان کهنه) ايجاد شد که سبزه ميدان کنوني است و در واقع یک فلکه محسوب میشود. چند سال پس از آن نيز با احداث محور شمالي- جنوبي هاتف٬ اين گسستگي بافت در محل ميدان قديم تشديد شد.

بدین ترتیب مجموعه میدان عتیق در طول زمان دستخوش دگرگونی ها و تحولات زیادی گشته و با گذشت زمان با توسعه و گسترش شهر به سمت جنوب و احداث میدان نقش جهان در دوره صفوی به تدریج موقعیت ارگانیک و پیوند تنگاتنگ خود را با بناهای اطرافش از دست داد. به همین خاطر عملکرد فضای شهری میدان مورد هجوم سودجویانه قرار گرفته و بافت فرسوده ای را پیدا کرده و عملا چیزی از فضای گذشته میدان باقی نمانده و تشخیص دقیق حدود و ثغور کالبد اولیه را به فراموشی سوق داده است.

براي اولين بار محدوده طرح ميدان در طرح جامع شهر اصفهان مصوب سال 1365 به صورت لكه ديده شد. در سال 1369 قراردادي تحت عنوان « نوسازي و بهسازي مجموعه ميدان كهنه و مسجد جامع عتيق» بين شركت نقش جهان پارس و وزارت مسكن و شهرسازي منعقد مي گردد. در همان سال قرارداد دومي تحت عنوان « نوسازي و بهسازي محلات اطراف ميدان كهنه » نيز منعقد مي شود.

بناهای عمومی واجد ارزش نگهداری در میدان عتیق:

1- مسجد جامع

2- مدرسه كاسه گران و بازار ريسمان

3- مجموعه هارونيه

4- مسجد و منار علي

5- مدرسه نيماورد

6- حمام شيخ بهائي

7- مسجد شيره پزها

8- خانه تاريخي هارونيه

 

اهداف طرح احیای میدان عتیق:

* تجديد حيات و ترميم كالبدي – فضائي مجموعه

* ايجاد يك فضاي شهري مدرن ضمن احياي بافت تاريخي

* تظاهرات كالبدي بناهاي با ارزش به همراه حضور نمادين ميدان دوره سلجوقي

* ايجاد سيستم دسترسي و شريانهاي اصلي بصورت تقاطع غير هم سطح (ساخت زير گذر) در جهت حل مسائل ترافيكي عوام بوده است.