بزرگترین طرح های معماری زیست اقلیمی جهان

[Mohammad Aref 120452]

بهترین های معماری نوین، خود به چشم می آیند اما محیط اطراف آنها نه چندان. بهترین سازه های جدید برای کامل کردن منظر، هم از نظر زیبایی شناختی و هم از نظر استفاده ی بهینه از منابع طبیعی، طراحی می شوند. به گفته مارتین هانت مدیر بخش محیط مصنوعی در گفتمان برای آینده: “اگر بنا باشد که ساختمانی (در سطح جهانی) شناخته شود، بسیار مهم است که پایداری به عنوان عضوی جدایی ناپذیر از طراحی این بنا باشد”. این نمونه های برجسته ی معماری نوین فارغ از این که محیط داخلی آن ها چقدر دنج و آسوده است نکته مهمی را به بازدیدکنندگان خود یاد آوری می کنند و آن وابسنگی این بنا ها به محیط اطراف خود است. از سوئیس تا سنگاپور و اسکانتورپ، نقطه ی اشتراک همگی آنها نحوه ی تعامل این سازه ها با محیط اطرافشان است. هر کدام از این ساختمان ها که با اصول و معیارهای زیست اقلیمی طراحی شده اند ، با به کار گیری اقلیم محل و شکل اراضی (از نظر پوشش گیاهی، توپوگرافی و زمین شناختی) قصد بیشینه کردن سرپناه، حرارت ، نور و تهویه ی طبیعی را داشته و هر جا که امکان آن وجود داشته باشد به حفظ و برداشت آب و منابع انرژی می پردازند.

 

کلبه ی مونته روسا در سوئیس

این کلبه با بدنه ای آلومینیومی و درخشان به ارزشی برابر با ٣.۶ میلیون دلار، کمترین شباهت را به پناهگاه های متعارف کوهستانی دارد. پناهگاه جدید کلوپ سوئیس آلپاین برای کوهنوردان، با نام مستعار کوه کریستال در دل چشم انداز سنگی بنا شده است و اشعه های بازتابی از سطح برف را به خود جذب می کند. یک سیستم فوتو ولتائی ١۶کیلو واتی که در نمای جنوبی تعبیه شده ٩٠ درصد برق مورد نیاز این بنا را تأمین می کند و مازاد انرژی نیز در باتری های سربی-اسیدی ذخیره می شود. در تابستان آب حاصل از ذوب یخچال های طبیعی جمع آوری شده و در یک مخزن بزرگ که در ارتفاع ۴٠ متری سراشیبی قرار گرفته ، نگهداری می شود. فاضلاب تصفیه و بازیافت می شود و دوش های خورشیدی درد عضلات دست و پای کوهنوردان را کاهش می دهند. یک سیستم مدیریت انرژی دیجیتال، بر میزان نیاز انرژی در بنا نظارت داشته و حتی به تجزیه و تحلیل پیش بینی وضع هوا و پیش بینی تعداد مهمانان می پردازد تا کارایی به حداکثر برسد. بر اساس برنامه ها در آینده این کلبه توسط مؤسسه ی فدرال فناوری زوریخ (ای تی اچ) به عنوان مرکزی برای تحقیق بر روی بهره وری منابع مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

 

 

موزه ی هنر و علم در سنگاپور

موزه ی تازه تأسیس هنر و علم سنگاپور که در ساخت آن از فرم گل نیلوفر الهام گرفته شده، در قلب طرح توسعه ی خلیج مرینا، یک سازه ی قابل توجه در این بخش ساحلی است؛ سازه ای با بخش هایی شبیه به ١٠ انگشت که به سوی آسمان بلند شده اند. مهندس معمار این طرح موشه سفدی این موزه را به گونه ای طراحی کرده است نور طبیعی پس از عبور از نوک این انگشتان وارد بنا شده و برای تامین روشنایی دیوار های منحنی شکل بنا از آن استفاده می شود. سقف گود شکل آن نیز آب باران را جمع کرده و از ارتفاعی ٣۵ فوتی در مرکز ساختمان به درون استخری در طبقه ی پایینی هدایت می کند (استخری که خاصیت بازتابندگی دارد) و سپس در آنجا به یک آبشار استوانه ای شکل تبدیل می شود که قابلیت خنک کردن هوا را دارد و حتی پس از آن نیز برای استفاده در سرویس های بهداشتی موزه بازیافت می شود.

 

 

کوستا ناوارینو در یونان

این تفرجگاه لوکس و وسیع در پلوپونیس برای حفاظت از جانداران و گیاهان خلیج های پوشیده شده از نمک و هم چنین زنده نگه داشتن میراث معماری این منطقه (که تاریخچه آن به زمان قصر شاه نستور برمی گردد) ایجاد شده است و در عین حال سرمایه گذاری و اهتمام و اراده جدی برای احیای این منطقه را با خود به همراه آورده است. در این طرح چیزی در حدود ١۶هزار درخت زیتون جابه جا شده؛ به همراه ٨٠٠ هزار درختچه ی محلی طی برنامه ای حفاظتی که گروهی از دانشمندان رشته های کشاورزی، معماران منظر و نقشه برداران را شامل شده است، دوباره کاشته شده اند و در حال حاضر از آن ها نگهداری می شود. سقف های زنده که وسعتی بالغ بر ۵ کیلومتر مربع دارند سرپوشی بر ساختمان هایی هستند که طراحی آن ها در راستای استفاده بهینه از سایه و نور طبیعی بوده است. تمام نیاز های الکتریکی این مکان توسط یک سیستم فوتو ولتائی ٢٢ مگا واتی تغذیه می شود؛ برودت آن از طریق آب دریا و گرمایش آن با سیستم گرمایی زمین تأمین می شود. مصرف آب به دقت نظارت شده و طرح های بازیافتی با برنامه های آموزشی همراه هستند تا بازدیدکنندگان را با محیط زیست محل آشناتر کرده و به آن ها آگاهی بیشتری در این حوزه بدهند.

 

آکادمی ورزشی در انگلستان

طرح آکادمی ورزشی ١۵ میلیون پوندی اسکانتورپ از فضای باز محدوده آن الهام گرفته شده است و هدف این طرح ارتقا و بهبود این فضا بوده است. شش رویه ی گنبدی شکل که با سبزه و خلنگ پوشیده شده اند سقف استخر شنا ، سالن ورزشی ، سالن تناسب اندام ، استودیوی رقص و ستون صخره نوردی را تشکیل می دهند. طبق گفته ی معماران شرکت اندرو رایت این سازه حداقل مساحت سطح را اشغال کرده که همین امر موجب به حداقل رسیدن انرژی و همچنین هزینه ی تأمین مصالح مورد نیاز می شود. با توجه به زمان بازگشایی آن در جولای ٢٠١١ ، آکادمی با محیط اطراف خود برای تهویه و روشنایی طبیعی در تعامل و پیوستگی خواهد بود. حدود ٨٠ درصد نیاز گرمایشی پیش بینی شده ی آن توسط تراشه های چوبی محلی و پمپ های حرارتی (با منبع گرمایی زمین) تأمین می شود. هم چنین این طراحی شامل یک دریاچه ، راهروهای سبز برای اتصال زیست بوم های جدید و طرحی برای جمع آوری “آب خاکستری” (فاضلاب) دوش ها برای استفاده در آبنما های خارجی است.

 

 

این متن برای اولین بار در مجله آینده سبز که مجله کارشناسان مستقل گفتمان آینده در حوزه پایداری است، منتشر شده است.

 

منبع: سایت آقای شهردار