کابوس هوش مصنوعی با عبور موفقیت آمیز روبات خود آگاه از آزمایش وایزمن

[m@ry@71 3690]

به نظر می‌رسد کابوس دانشمندان در مورد هوش مصنوعی قدرتمند و روبات‌های خودآگاه در حال تعبیر شدن است؛ چراکه طی انجام آزمایش وایز من (Wise Man) روی سه روبات، یکی از آن‌ها موفق شده تا این تست را با موفقیت پشت سر بگذارد.

 

 

 

 به نظر می رسد آنچه که دانشمندان و صاحب‌نظران در دنیای فناوری از آن هراس دارند، رفته رفته رنگ واقعیت به خود می‌گیرد؛ چراکه یک روبات طی انجام آزمایش وایزمن موفق شده به درجه‌ای از خود آگاهی برسد که با شناسایی موقعیت خود، پاسخ صحیح را در اختیار محققان قرار دهد.

 

دانشمندان در موسسه‌ی پلی تکنیک رنسلار نیویورک (Rensselaer Polytechnic Institute) سه روبات شبه انسان طراحی کرده‌ و آن را در تست وایز من مورد آزمایش قرار داده‌اند که در نتیجه یکی از روبات‌ها موفق شده با خودآگاهی از این تست با موفقیت پشت سر بگذارد.

 

آزمایش The King's Wise Man که با نام آزمایش وایزمن شناخته می‌شود داستان پادشاهی است که برای انتخاب مشاور خود سه تن از باهوش‌ترین افراد را در کشورش فرخوانده و برای انتخاب فرد اصلح یک آزمایش یا تست هوش را ترتیب داده است. پادشاه به این سه فرد اعلام کرده که روی سرشان کلاهی قرار داده خواهد شد که می‌تواند آبی یا سفید باشد. شرایط برای هر سه تن برابر خواهد بود. در نتیجه‌ی این تست، فردی که بتواند پیش از دو نفر دیگر رنگ کلاه خود را تشخیص دهد، به عنوان مشاور برگزیده خواهد شد. در این تست هیچ یک از افراد حق صحبت با دیگری را نداشته و فقط می‌توانند رنگ کلاه دیگری را ببینند. با توجه به اینکه پادشاه وعده‌ی شرایط مساوی را برای هر سه داده، پس باید هر سه کلاه آبی رنگ باشند؛ چراکه در صورت وجود یک کلاه آبی، فردی که این کلاه را در سر دارد دو کلاه سفید و دو تن دیگر یک سفید و یک آبی را خواهند دید، از این‌رو شرایط عادلانه نیست. در صورت وجود دو کلاه آبی، فردی که کلاه سفید بر سر دارد، با دیدن دو کلاه آبی، در شرایط بهتری برای پاسخ گویی قرار خواهد گرفت. شرایط زمانی عادلانه است که رنگ هر سه کلاه آبی باشد و فردی در این آزمایش موفق خواهد بود که زودتر از سایرین به این نتیجه رسیده و آن را اعلام کند.

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

 

 

تست وایزمن برگزار شده برای سه روبات

 

روبات‌های مورد اشاره توسط سلمر برینگسیورد، رئیس دپارتمان علوم شناختی انستیتو پلی تکنیک رنسلر مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. براساس این آزمایش دو دستگاه از روبات‌ها از امکان حرف زدن محروم شده‌اند؛ اما از هر سه روبات سوالی مبنی بر اینکه کدام یک هنوز می‌توانند صحبت کنند، پرسیده می‌شود. هر سه روبات بدون اینکه از غیرفعال شدن دو روبات آگاه باشند، سعی می‌کنند تا پاسخ دهند، اما تنها یک روبات به این سوال پاسخ می‌دهد. روباتی که قادر است پاسخ دهد در ابتدا از این موضوع که کدام یک قادر به سخن گفتن هستند اظهار بی اطلاعی می‌کند؛ اما سپس با ذکر جمله‌ی "Sorry, I Know now" یا ببخشید، من می‌دانم به این موضوع اشاره می‌کند که فقط وی قادر به تکلم است. در واقع این روبات با خودآگاهی می‌تواند صدای خود را شناخته و نتیجه‌‌گیری کند که فقط خودش قادر به سخن گفتن است.

 

تست مورد اشاره برای روبات‌ها بسیار سخت است؛ چراکه روبات‌ها در درجه‌ی اول باید خوب گوش کنند و پس از تحلیل صدا و درک سوال پرسیده شده، پاسخ دهند. در تست انجام شده، روباتی که پاسخ می‌دهد، به محض شنیدن صدای خود، تفاوت صدایش را با صدای سایر روبات‌ها دیده و در مورد سوالی که از وی پرسیده شده، فکر می‌کند. سپس با نتیجه‌‌گیری در این خصوص که وی تنها روباتی است که قادر به صحبت کردن است، برداشت خود را اعلام می‌کند. در واقع این روبات خود را شناخته و می‌تواند ویژگی‌ صدای خود را با دیگر روبات‌ها تمیز دهد.

 

تست‌های خودآگاهی منطقی را باید از جمله‌ی مراحل حیاتی برای ساخت روبات‌هایی خواند که قرار است در جوامع انسانی مورد استفاده قرار گیرند. در صورتی که روبات‌ها بتوانند چنین تست‌هایی را با موفقیت پشت سر بگذارند، به گفته‌ی دانشمندان توانایی انجام کارها و وظایفی را تقریبا نزدیک به انسان‌ها خواهند داشت که این موضوع برای انسان‌ها بسیار مفید است. با تولید چنین روبات‌هایی انسان‌ها می‌توانند از یاری روبات‌ها در مواردی که نیاز به کمک احساس می‌شود، به کار گمارده شوند. هرچند آزمایش‌های مختلفی در مورد قرار گرفتن روبات‌ها در شرایط سخت نظیر زلزله صورت گرفته، اما تاکنون روبات خودآگاهی در این موارد آزمایش نشده است.