جستجو در تالارهای گفتگو

همبسپارهای اتفاقی بوتادی ان و استیرن به مدت بیش از نیم قرن است که شناخته شده اند و چنین بسپارهایی که حاوی حدود 25% واحد استیرن هستند، با عنوان SBR معروف اند. همبسپارهای سه دسته ای استیرن ـ بوتادی ان ـ استرین نیز از سال 1965 با عنوان کشپارهای گرمانرم به شکل تجارتی موجود بوده اند. مواد نزدیک به این گروه رزین های ـ K هستند که ماهیتاً گرمانرم اند تا لاستیکی، این مواد توسط فیلیپس ابداع شده اند. این رزین ها همبسپارهای دسته ای ستاره ای شکل از بوتادی ان ـ استیرن هستند که حدود 75% استرین دارند و مشابه با کشپارهای گرمانرم SBS از طریق بسپارش آنیونی مرحله ای تولید می شوند. یک ویژگی جالب این بسپارها توزیع چهار قله ای جرم مولکولی آنها است که در آنها عمداً در جهت افزایش فراورش پذیری ایجاد می گردد. این وضعیت با روش ذیل حاصل می شود: 1-آغاز بسپارش استیرن با بوتیل ـ لیتیم نوع دوم. 2-وقتی استیرن مصرف شد و بسپار زنده با توزیع باریک جرم مولکولی به دست آمد، استیرن بیشتر و کاتالیز بیشتر اضافه می شود. استیرن به زنجیر موجود افزوده شده و همچنین مولکول های بسپاری جدیدی را به وجود می آورد که با مقادیر ضافی بوتیل ـ لیتیم نوع دوم آغاز شده اند. -وقتی این مقدار استیرن هم مصرف شده، بوتادی افزوده می شود تا یک دو دسته ای زنده به دست آید و وقتی تکیار مصرف شد دو دسته ای از یک توزیع دو قله ای وزن مولکولی برخوردار می شود. 4-پس دو دسته ای های خطی با یک جفت کننده چند عاملی مثل روغن بزرک اپوکسیددار شده واکنش داده می شوند تا یک بسپار ستاره ای شکل به دست آید، همان گونه که پیشتر گفته شد مواد تجارتی از این نوع یک توزع چهار قله ای دارند. بسپارهای از این نوع از تلفیق خواص جالبی برخوردارند. آنها شفاف و چقرمه اند. (ولی نسبت به ترک حساس اند) و مقدار انعطاف پذیری آنها قدری بیش از پلی پروپیلن است. همبسپارهای دسته ای به سهولت فرایند می شوند ولی به منظور دستیابی به حداکثر شفافیت و چقرمگی بایستی به دمای مذاب و قالب در طول قالبگیری تزریقی توجه داشت. بسپارهایی از این نوع کاربردهایی در ساخت اسباب بازی و لوازم خانگی دارند و همچنین در کاربردهای پزشکی و طیف وسیعی از مصارف صنعتی مورد توجه اند.