ناتوريسم Natorism
ناتوريسم يا طبيعت گرايي يكي ازجريانهاي ادبي فرانسه در قرن نوزدهم است، كه بايد آن را در مكتب سمبوليسم ريشه يابي كرد.
سن ـ ژرژ دوبوئليه (۱۹۴۷ـ ۱۸۷۶) (Saint-Georges De Bouhelier) نظريه پرداز اين نهضت ادبي، در سال ۱۸۹۷ بيانيه مكتب ناتوريسم را در مجله فيگاروي فرانسه منتشر كرد. او در اين بيانيه عليه عقايد مكتب پارناس (هنر براي هنر) و تفكرات سمبوليسم به مخالفت برخاست و هدف خود و مكتبش رانوزايي ادبي، ستودن ادبيات ملي و الهام و بهره گرفتن از طبيعت اعلام كرد.
ناتوريستها(طبيعت گراها) با پناه بردن به طبيعت و الهام گرفتن از آن، با بياني ساده و دور از هرگونه ابهام، پيچيدگي و خيالپردازي آثار خود را خلق مي كنند. ناتوريستها ادبيات فرانسه را به هر ادبيات ديگري ترجيح مي دهند و باهرگونه عقايد، تفكر و ادبيات خارجي مخالفت مي كنند به همين دليل خيلي خودخواهانه، آثار نويسندگان و شعراي خارجي حتي كارهاي نيچه، واگنر و شكسپير را با ديدي انتقادي مي نگرند.
آندره ژيد (Andre Gide) كتاب «مائده هاي زميني» خود را درمدتي كه تحت تأثير اين مكتب بود، نوشت. علاوه بر او، پل فور (P.Fort) و آناد ونواي (Anna de Noaille) از جمله نويسندگاني بودند كه براي مدت كوتاهي تحت تأثير اين مكتب قرار گرفتند. اما هيچكدام از شخصيتهاي ثابت اين مكتب نشدند. و چون اين مكتب نتوانست در بين بزرگان ادب جايي براي خود به دست آورد، به همين دليل دوام نياورد و خيلي زود به فراموشي سپرده شد