لودویک میس ون در رو
کرفلد،آلمان،1928
خانه ی لانگ ساختمان همانندی همجوار خود،به نام خانه ی استرز دارد که در همان زمان و با همان سبک ساخته شده است اما دو طرح،کاملا یکسان نیستند.هرمان لانگ و جوزف استرز مدیر عاملان یک کارخانه ی ابریشم بافی در کرفلد بودند.لانگ محرک پروژه ی مشترک،عضوی از گروه کاری آلمانی حامی گالری ملی برلین و یک گردآورنده ی هنر مدرن بود،از این رو خانه ی وی،به عنوان یک گالری شخص نیز محسوب می شود.مساحت های زیادی از دیوار که به خوبی روشن شده باشد،به عنوان نیاز اولیه ی این طرح مطرح بود و همین امر از گشودگی های وسیع و شفافیت خانه ی تاگندات و یا پاویلیون بارسلونا که در همان دوره ی زمانی طراحی شده بود جلوگیری کرد.
همچنین خانه ی لانگ شباهتی به جلوه های مدرن جاه طلبانه ای ملبس به آن است ندارد و نماسازی آن با آجرکاری نواری قرمز پرکاری اجرا شده است.خانه کیفیتی مونومانتال (نمادین) دارد اما یکپارچه نیست.فرم های مکعبی با عرض و ارتفاع های متفاوت به طور نامتقارنی چیده شده اند و قاب فلزی پنهانی،خود را در نواحی مختلفی از سایبان ها و بالکن ها کنسول شده به نمایش می گذارد.پنجره های بزرگ و خوش منظره در آجرکاری سمت باغ نمود پیدا کرده اند اما در نمای شمال غربی و رو به جاده،پنجره ها برای تشکیل نوارهای طولانی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.