گياهان گوشتخوار ، گياهاني هستند كه بخشي يا بيشتر غذاي خود را ( البته نه به منظور كسب انرژي ) از طريق به دام انداختن و مصرف جانوران يا پروتوزوئرها مانند حشرات و ديگر بندپايان بدست مي آورند.
گياهان گوشتخوار براي رشد و زندگي در محيطهايي كه خاك لاغر است يا از نظر مواد غذايي ( بويژه نيتروژن) فقير مي باشند مانند باتلاقهاي اسيدي يا صخره هاي سنگي سازگاري يافته اند.
چارلز داروين اولين مقاله مشهور در مورد گياهان گوشتخوار را در سال 1875 نوشت .
گوشتخواري حقيقي در پنج راسته از گياهان رده بندي مي شود كه اين راسته ها بصورت بيش از 12 جنس شرح داده مي شوند. اين گروه شامل حدود 630 گونه هستند كه شكار را جلب كرده و به دام مي اندازند ، آنزيم هاي گوارشي توليد مي كنند و مواد غذاي قابل استفاده نهايي را جذب مي كنند. مضافاً بيش از 300 گونه از گياهان گوشتخوار ابتدايي كه در چند جنس طبقه بندي مي شوند بعضي از ويژگيهاي ذكر شده را نشان مي دهند.