جستجو در تالارهای گفتگو

مقدمه آب آشامیدنی آب گوارائی است که عوامل فیزیکی , شیمیائی و بیولوژیکی آن در حدی باشد که مصرف آن عارضه سوئی در کوتاه مدت و یا دراز مدت در انسان ایجاد نکند . با توجه به اینکه در هنگام عبور آب در لوله‏ها امکاناتی جهت آلودگی وجود دارد لذا دو نکته اساسی باید مورد توجه قرار گیرد . الف : فشار آب درون شبکه لوله کشی باید در کلیه قسمتها بنحوی حفظ گردد که امکان انتقال , الودگی از خارج بدرون لوله‏ها فراهم نگردد . ب : میزان کلر باقیمانده باید در حدی باشد که آلودگیهای اتفاقی در شبکه را از بین ببرد ویژگیهای بیولوژیکی و حدمجاز آلودگی باکتریولوژیکی آب آشامیدنی ویژگیهای میکربی آب آشامیدنی مبنای قضاوت در مورد تعیین قابلیت شرب آبها از نقطه نظر بیولوژیکی قرار می‏گیرد . البته قضاوت صحیح بدون رعایت سایر جوانب از جمله شرایط و دوره تناوب نمونه برداری نگهداری نمونه‏ها و بالاخره دقت در انجام آزمایشها میسر نخواهد بود . اصولا آبی که بمصرف آشامیدن میرسد باید از میکرو اورگانیسم‏های بیماریزای شناخته شده و همچنین باکتریهای نشانگر که نشانه آلودگی آب با مدفوع است عاری باشد . کلیفرمها مهمترین باکتریهای نشانگر هستند که در آزمایش باکتریولوژیکی آبها مورد توجه قرار میگیرند . گرچه این باکتریها غیر از مدفوع در منابع دیگر نظیر آب و خاک نیز ممکن است یافت شوند ولی فراوانی بسیارشان در مدفوع انسان و سایر حیوانات خونگرم و دارا بودن ویژگیهای دیگر است که باعث می‏شود این باکتریها در آزمایشهای مستمر آبهای آشامیدنی از اهمیت خاصی برخوردار باشند . باکتریهای کلیفرم را می‏توان چنین تعریف نمود : " کلیه باکتریهای گرم منفی میله‏ای شکل بدون هاگ که می‏توانند در حضور املاح صفراوی رشد کرده و در مدت 24 تا 48 ساعت در دمای 35 تا 37 درجه سانتیگراد از قند لاکتوز اسید , گاز والدئید تولید کرده و اکسید از منفی باشند ". آن دسته از کلیفرم‏ها که می‏توانند در دمای 44 درجه سانتی گراد تا مدت 48 ساعت از اسید آمینه تریپتوفان , اندول تولید نمایند بعنوان اشریشیاکلی شناخته می‏شوند که در صورت لزوم می‏توان آزمایشهای تائیدی imvic را انجام داد . باکتریهای نشانگر دیگر مانند استرپتوکوکوس‏های مدفوعی و کلوستریدیوم‏های احیأ کننده سولفیت نیز میتوانند در تعیین منشأ آلودگی آب با مدفوع و ارزشیابی کارآیی روش کلرینه کردن مورد استفاده قرار گیرند .