جستجو در تالارهای گفتگو

يافته‌هاي يك پژوهشگر ايراني حاكي از تاثير گروه‌هاي خوني بر مشارکت گروهي است به طوري كه دارندگان گروه خوني A روحيه مشارکت بهتري نسبت به ساير گروه‌هاي خوني دارند. نرگس عليزاده، مدرس دانشگاه غير انتفاعي مولانا و پژوهشگر اين طرح در گفت‌و‌گو با ايسنا با اشاره به اهميت مساله مشارکت گروهي و تاثير آن بر بهروري و ارزش آفريني هر سازمان ابراز عقيده كرد: اين پژوهش بر اساس داده هاي جمع آوري شده از شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران آزمون و تبيين شده است. در اين تحقيق از پرسشنامه با مقياس ليکرت 5 گزينه اي و 9 سوال استفاده شده است. وي تصريح كرد: براساس نتايج اين تحقيق گروه خوني A بيشترين مشارکت را در بين گروه دارا مي باشد و گروه خوني O دومين و گروه خوني AB سومين رتبه را در همکاري گروهي دارند و گروه خوني B كمترين تمايل را جهت همکاري گروهي دارد و بيشتر مواقع تمايل به کار بصورت منفرد را دارند وي در توجيه ارتباط گروه‌هاي خوني با مشاركت گروهي كاركنان به ارتباط ويژگيهاي اخلاقي افراد با گروههاي خوني اشاره كرد و گفت: با توجه به گروهاي خوني مي‌توان تا حدودي ويژگي‌هاي اخلاقي افراد را شناسايي کرد و با درست قرار دادن کارکنان در کنار يکديگر سبب افزايش مشارکت کارکنان و در نتيجه افزايش بهره وري در سازمان شد. عليزاده خاطرنشان كرد: تحقيقات زيادي در مورد تاثير گروههاي خوني بر خلق و خوي افراد انجام شده است. فروکاوا در اولين تحقيقش در مورد گروه خوني و شخصيت در 1927 اينطور نتيجه گرفت که گروه‌هاي خوني انسانها يکي از مهمترين تعيين کننده هاي خلق و خوي افراد مي باشند. او گفت گروههاي خوني O و B فعال (پرخاشگر، مترقي، مثبت) هستند در حاليکه گروههاي A و AB (محافظه کار، تدافعي، منفي) غير فعال هستند. وي در ادامه تحقيقاتش نتيجه گرفت که اکثر افراد با گروه خوني O دمدمي مزاج، خوش بين، اجتماعي و لجباز هستند. وي تصريح كرد: براساس پژوهش‌ها، افراد گروه خوني A حالات افسردگي دارند، خجالتي، آرام، دو دل، نگران، خوددار و حساس، گروه خوني B خوش بين و اميدوار، صادق و بي ريا، شاد و بشاش، اجتماعي، سريع و دلسوز و افراد با گروه خوني AB داراي خلق و خوي ضد و نقيضي بوده و به راحتي نمي توان آنها را شناخت. عليزاده خاطرنشان كرد: البته در همان سال‌ها محققاني بودند كه با بي پايه و غيرعلمي خواندن مطالعات فروکاوا تاكيد داشتند كه هيچ رابطه اي بين گروه خوني و هوش، احساسات، خصوصيات فردي يا شخصيت وجود ندارد. در دهه هاي 60 و 70 محققان ابزارهاي پيچيده تري براي ارزيابي خصوصيات اخلاقي ايجاد کردند و از آن زمان به طور گسترده روي روان رنجور خويي و برون گرايي در رابطه با گروه خوني تحقيقاتي انجام دادند. وي تصريح كرد: محققاني به نام آنگست و مورر- گرولي (1974) در تحقيقاتشان نمرات روان رنجورخويي بالاتري بين افراد با گروه خوني B يافتند. جوگاوار (1983) متوجه شد که افراد با گروه خوني B از نظر احساسي کمتر ثبات دارند و بيشتر نگران هستند و زياد به خود متکي نيستند. گوپتا (1990) مشاهده کرد که نمرات روان رنجور خويي در بين افراد با گروه خوني B به شدت بالاتر است. ماروتام و پراکاش (1990) نيز روان رنجور خويي بالايي براي افراد با گروه خوني B گزارش کردند. عليزاده خاطرنشان كرد: سه تحقيق بر وجود رابطه بين روان رنجور خويي و گروه خوني تاکيد کردند. رينديس، کريستو دولوس و استفانيس (1980) صرف نظر از گروه خوني متوجه شدند زنان نمرات روان رنجورخويي بالاتري نسبت به مردان دارند. نتايج تحقيق آنها نشان داد جنسيت مي تواند يک متغير مياني در رابطه بين گروه خوني و شخصيت باشد.