جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'کیفیت زندگی'.
2 نتیجه پیدا شد
-
مقاله فراتحليل روش و نتایج پژوهش های کیفیت زندگی شهری در ایران
Mohammad Aref پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در مقالات برنامه ریزی شهری و منطقه ای
گسترش زندگی شهری، باعث تجمع هر چه بيشتر منابع و امکانات در شهرها شده است. دستيابی به آستانه های مطلوب کمی برای زندگی در شهر، به مرور توجه ساکنان و پژوهشگران را به کيفيت زندگی شهری جلب نموده است. تعدد و تنوع مقالات علمی منتشر شده در زمينه کيفيت زندگیشهری، يکی از نشانه های قابل اتکا برای نمايش گرايش محققان به اين مفهوم است. اين مقاله با رويکرد فراتحليل به بررسی مقالات منتشر شده در مجلات علمی- پژوهشی و علمی فارسی زبان منتشر شده تا سال 1389 پرداخته است. فراتحليل، ابزاری است برای تجميع نتايج پژوهشهای پراکنده و دستيابی به نگرشی جديد برای گسترش مرزهای دانايی. پراکندگی مطالعات نشان مي دهد که استانهای مرکزی، شمال شرقی و شرقی بيشتر مورد توجه محققان قرار گرفته اند که اين توجه، بيشتر به محل تولد محققان يا دانشگاه های محل تحصيل وابسته است. در اين ميان، سرمايه اجتماعی، درآمد بيشتر، شاغل بودن، روابط مثبت و معنيدار و جنسيت رابطه غير معني داری را با اين کيفيت نشان دادند. بايد تأکيد کنيم که نگاه چند بعدی و استفاده از شاخص های ترکيبی، نقطه قوت و کم توجهی به ابعاد جامعه شناختی و عدم انعکاس روايی و پايايی، نقطه ضعف پژوهش های مطالعه شده است. ضمناً نياز به طراحی مدل های بومی و منطبق با فرهنگ ايرانی برای هدايت پژوهش های آينده توصيه مي گردد. واژههای کلیدی: کيفيت زندگي شهري، فراتحليل، مقالات فارسي زبان، متغيرهاي مرتبط، روش تحقيق نویسندگان: سعيد شفيعا ، محمدعلی شفيعا ، غلامرضا کاظميان دانلود مقاله -
در قرن گذشته معماران خوب زیاد کوشیدند با عقاید و طرح های خود در بهبود کیفیت زندگی مردم موثر و مفید باشند، و در گرماگرم بحران های شدید اقتصادی سالهای 1930 که به پیروزی نازیسم آلمان انجامید راه حل هایی ارائه کردند. جالب است راه حل های تنگ دو طبقه ی مسکونی با 13 پله ی تند پیتر اوود در اشتوتگارت و والتر گروپیوس در دسائو 1927 یا آپارتمانی سه طبقه ی برونو توت 1931 در برلین را مقابل راه حل چهار طبقه ی ویلا- املاکی (ای مبل- ویلا) لوکوربوزیه 1934 با ایوان- باغچه ی های بزرگ در طبقات مقایسه کنیم. پس از فاجعه ی جنگ دوم جهانی شرایط بهتری برای مجتمع های مسکونی و محله ها بوجود آمد و آدالبرتو لیبرا در توسکولانو در رم 1950 خانه های یک طبقه با پاسیو و چسبیده به هم و پارک بزرگ را ساخت. در حومه ی فلورانس خانه های دو طبقه با حیاط در محله های سبز تو در تو توسط تعاونی ها ساخته شد و به شکل استیجاره به شرط تملیک و بدون حق فروش 20 ساله در اختیار مردم قرار گرفت. بسیاری از مردم ایتالیا با پرداخت ناچیز اجاره بها صاحب خانه شدند. محله هایی دارای میدان کوچک پر درخت و میدان بزرگ برای بازارچه های آخر هفته و برگزاری مراسم دینی و معمولی و باشگاه های محله که کیفیت زندگی مردم را، مثلا در اسکاندیچی یا ایزولوتــّو، نسبت به گذشته با خانه های بدون سرویس بهداشتی واقع در زمین های مرطوب و ناسالم، بسیار بهبود بخشید. باید دانست که در آن زمان اقتصاد ایتالیا عمدتا کشاورزی با وفور محصولات آن با صنایع تبدیلی و تولید کوچک و میانه بود، تعادل میان شهر و روستا نیز هنوز به هم نریخته بود، اجتماع به نا امیدی و بیکاری مزمن دچار نشده بود. آن مناسبات اجتماعی آن را، چه فرهنگی و چه سیاسی، می توان در سریال فیلمهای سیاه و سفید " فرناندل و دون پِـپّینو"، کشیش بزن بهادر و کارگر کمونیست شکم گنده و کشمکش های آن ها را به یاد آورد.