جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'کشت بافت'.
1 نتیجه پیدا شد
-
كشت سلول و بافت گياهي كه با عنوانهاي كشت اين ويترو و يا كشت استريل نيز مطرح مي شود، ابزاري مهم در مطالعات پايه و كاربردهاي تجاري است. در حال حاضر به عملياتي نظير كشت سلولها، بافت ها و اندام هاي استريل و اجزاي آنها تحت شرايط مطلوب فيزيكي و شيميايي در آزمايشگاه، "كشت بافت گياهي" اطلاق مي شود. استفاده از فن آوري كشت بافت براي تكثير رويشي گياهان يا ريزازديادي مهمترين كاربرد تجاري اين فناوري است. با اين فن آوري مي توان از يك گياه ميليونها گياه جديد، با كيفيت خوب و در زمان كوتاه توليد كرد. كشت بافت سلولي با ارائه تئوري سلولي در قرن 19 آغاز گرديد. اين تئوري عنوان مي كند كه سلول واحد ساختماني مستقل و عملي يك موجود است. كاربرد تجاري كشت بافت در سال 1960 در آمريكا با ريزازديادي اركيده آغاز شد. به طور كلي امتيازهاي روش ريزازديادي را مي توان در موارد زير خلاصه كرد: 1- ياهان تكثير شده به روش كشت بافت از قدرت رشد بالايي نسبت به گياهاني كه به روش هاي سنتي تكثير مي شوند برخوردارند. 2- ازدياد آن گروه از گياهاني كه با روش هاي سنتي به سختي تكثير شده و يا از نظر اقتصادي مقرون به صرفه نيستند. 3- تكثير و توليد تعداد زيادي از كلون هاي با ژنتيك معين. 4- بذور از ريسك كمتري براي جوانه زدن برخوردارند. 5- آزاد شدن از قيود اقليمي موجود از نظر فصل و زيستگاه و در تمام طول سال مي توان گياه توليد كرد. 6- حمل و نقل مواد گياهي را راحت تر مي كند. 7- نگهداري دراز مدت و ميان مواد گياهي. 8- تكنيك هاي كشت بافت در توليد گياهان عاري از ويروس، دستكاري ژنتيكي، هيبريداسيون سوماتيكي، اصلاح نباتات و مطالعات پايه استفاده مي شوند.
