گفتوگو با آيدين آغداشلو درباره ژورناليسم ادبي
اواسط دهه 40 مجله «انديشه و هنر» ويژهنامهاي براي جلال آلاحمد منتشر كرد كه در دوران خودش كمسابقه بود و حتي شايد در دوران ما هم، كه ويژهنامهها بيشتر «جشننامه»اند و بزرگداشت و تعريف و تمجيد. در«انديشه و هنر» ويژه آل احمد، چند مقاله تند و تيز در نقد قطب روشنفكري آن روزگار نوشته شد كه همين، آلاحمد را به واكنشي از سر خشم واداشت و در پاسخ به همان نقدها بود كه در«يك چاه و دو چاله» نوشت: «ديدم شدهام خرگوشي براي آزمايشگاهي. اين است كه حالا با تشكر از همه لطف و محبتي كه در اين كار بوده است. ميخواهم بنشينم و پس از يك سال و نيم كه از آن قضيه ميگذرد ورقي بزنم به آن صفحات ويژهنامه تا ببينم آيا چالهاي است كه حضرات براي ارضاي خودخواهي همچو مني كنده بودهاند يا دكاني است كه براي عرضه داشت جزوههاي درسي خود باز كرده بودهاند؟» از آنها كه در آن ويژهنامه نقدي تند بر آثار آلاحمد نوشتهاند، يكي آيدين آغداشلوست كه در سومين قسمت از سلسله گفتوگوهاي «گزارش به نسل بيسن فردا» از وضعيت ژورناليسم ادبي در همان سالهايي كه با شميم بهار در بخش ادب و هنر«انديشه و هنر» مينوشت، از ماجراي آن ويژهنامه كذايي آلاحمد و از اوضاع امروز ژورناليسم ادبي و مطبوعات سخن گفته است. آغداشلو برخلاف گروهي ديگر از همنسلانش، به اينكه اوضاع امروز ژورناليسم ادبي بدتر از گذشته شده، باور ندارد و همچنين معتقد است نسل جديد ژورناليستها نهتنها «پدركشي» نكردهاند بلكه از جانب پدرانشان به آنها «جفا» شده است