در این مطلب می خوانیم که...
در یک طبقه بندی کلی از معماری دوران اسلامی و با در نظر گرفتن کاربرد مادی و معنوی بناها،دو گروه عمده از ساخته های این دوره از یکدیگر قابل تفکیک است:نخست بناهای مذهبی(به عنوان مکانی برای عبادت) و دیگر بناهای غیر مذهبی(به عنوان مکانی برای سکونت و تجارت).
در میان بناهای مذهبی اسلامی،مساجد و مداری از دیرباز نقش مهمی در زندگی مسلمانان داشته،از جمله در صدر اسلام که تدریس(علوم دینی) در مساجد انجام شد.اغلب مساجد در کنار شهرها،همجوار با بازارها و یا محدوده ی دارالحکمه بود که ابتدا براساس نقشه هایی ساده و سپس به مرور زمان با نقشه های مختلف و پیچیده دگرگون شد.مهمترین این نقشه ها شامل:یک ایوانی،دو ایوانی،چهار ایوانی و ترکیب چهار طاق و ایوان بوده است.در این میان استفاده از نقشه های چهار ایوانی به خصوص در خراسان بزرگ به دلیل برخی پیوستگی های تاریخی با معماری گذشته ی این سرزمین رونق خاصی داشته،کم کم این میراث به عنوان الگوی اساسی در ساخت مساجد جامع به سایر نقاط اسلامی نیز منتقل شد.به این ترتیب مساجد چهار ایوانه ای،طرح غالب مسجد در جهان شرق اسلام گردید،که در این گفتار به بررسی همه جانبه ی آن پرداخته شد.
مشخصات مقاله:مقاله در 6 صفحه به قلم کیوان لولایی(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد)،منبع کتاب ماه هنر،فروردین و اردیبهشت ماه 1385
دانلود مقاله