جستجو در تالارهای گفتگو

آرمان- سارا غضنفری: سازمان محیط زیست ایران، مظلوم‌ترین و فقیرترین سازمان، میان ارگان‌های دولتی است. اگر رئیس‌جمهور در معرفی رئیس جدید سازمان بیشتر از این تعلل بورزد، باید منتظر اتفاقات غیرمنتظره در این سازمان بود. این صحبت‌های محمد درویش، فعال محیط‌زیست است که نسبت به عدم معرفی رئیس جدید توسط دکتر روحانی، احساس نگرانی می‌کند. اتفاقات پیش‌آمده در آخرین روزهای دولت دهم و اتفاقات جدید در محیط‌زیست ایران نشان می‌دهد که این سازمان نیاز به رئیسی کاردان و کارشناس دارد. از معدن‌کاوی در مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان محیط زیست تا واگذاری جزیره آشوراده در پناهگاه حیات‌وحش میانکاله به یک شرکت لبنی و تشکیل کارگروه نجات دریاچه ارومیه بدون حضور مسئولان محیط زیست درهیات دولت همه اتفاقاتی است که ناشی از عدم حضور رئیس سازمان محیط زیست است. محمد درویش، فعال محیط زیست به آرمان می‌گوید: «تعلل بیش از حد در انتخاب رئیس جدید، به نفع محیط زیست نیست. این عدم تصمیم‌گیری در سازمان منجر به بلاتکلیفی و بی‌تفاوتی کارشناسان و کارمندان شده است. زیرا تقریبا تمام وزارتخانه‌ها نیروهایشان مشخص شده‌اند و پیش به سمت برنامه‌ریزی برای سازمان متبوعشان می‌روند درحالی که سازمان محیط زیست همچنان بی‌سامان مانده است». ابتکار، گزینه مطرح فعالان محیط زیست حدس و گمان‌ها برای انتخاب رئیس سازمان محیط زیست به حد اعلای خود رسیده است. محمد درویش، درمورد گزینه‌های مطرح برای ریاست سازمان معتقد است: «در وهله اول دکتر معصومه ابتکار، گزینه مطرح بین فعالان محیط زیست است. اما درمورد گزینه‌های دیگر باید به دکتر نوریان اشاره کرد که ریاست سازمان هواشناسی را برعهده داشته است. درمورد گزینه بعدی به محمدباقر قالیباف اشاره می‌شود که گویا اخیرا دیداری با رئیس‌جمهور داشته‌اند و خبرش هم در رسانه‌ها منتشر شد. همچنین نام مجید عباسپور که سابقا رئیس دانشکده محیط زیست واحد علوم تحقیقات بود، هم به‌عنوان یکی از گزینه‌ها اشاره می‌شود و گزینه آخر محمدرضا تابش، عضو فراکسیون محیط زیست است». گزینه جدید؛ عیسی کلانتری از سویی دیگر ناصر کرمی، کارشناس محیط زیست و اقلیم‌شناس به آرمان می‌گوید: «گزینه دیگری روی میز آقای روحانی وجود دارد. عیسی کلانتری، وزیر کشاورزی دوران ریاست‌جمهوری آقای ‌هاشمی بوده است که به‌عنوان یکی از گزینه‌های مطرح این سازمان نام برده می‌شود. ایشان واکنش‌هایی درمورد اتفاقات محیط زیست داشته‌اند. درحدود یک ماه پیش مصاحبه‌ای داشتند و درمورد بحران خشکسالی اظهارنظر کردند. وی درمورد مطرح شدن نام معصومه ابتکار برای ریاست مجدد در سازمان می‌گوید: خانم ابتکار، تجارب خوبی دارند و به نسبت دیگران با عنوان یک فرد زیست‌محیطی شناخته می‌شوند، گرچه من به 8 سال ریاستشان بر سازمان محیط زیست، در گذشته انتقادهایی دارم، اما شاید این دوره به علت درخواست و مطالبات زیاد از محیط زیست و حساسیت این مجموعه، تلاش بیشتری برای این سازمان انجام دهند. گرچه ترجیح من این است، تعلل در معرفی رئیس جدید برای این باشد تا فردی متخصص پا به عرصه بگذارد». تعلل درجهت شناخت یک گزینه مناسب، خوب است فعالان و کارشناسان محیط زیست منتظر معرفی رئیس جدید این سازمان هستند، تا جلوی مصوبات و اتفاقات غیرزیست محیطی گرفته شود. اما ناصر کرمی، فعال محیط زیست معتقد است: «تعلل درجهت شناخت یک گزینه مناسب، خوب است. مضاف بر اینکه دولت جدید می‌تواند، مصوبات و قانون‌هایی که شائبه دارد، پس بگیرد. از سویی دیگر، طرفدار محیط زیست بودن با علاقه‌مندی فرد به حفاظت از محیط زیست فرق دارد. همه انسان‌ها به محیط زیست علاقه دارند و از تخریب آن ناراحت می‌شوند. اما من در میان گزینه‌های پیشنهادی تجارب و سوابق فردی را نمی‌بینم که گزینه اصلی در مخالفت با یک طرح غیرزیست‌محیطی داشته باشد. تا مدتی محمد نوریان، جزو گزینه‌های اصلی سازمان به شمار می‌آمد، اما طرفداران محیط زیست استقبالی نکردند، زیرا ایشان را فرد شناخته‌شده‌ای نمی‌دانستند». قالیباف شهردار زیست‌محیطی خوبی نبود نام محمدباقر قالیباف، به‌عنوان یکی از گزینه‌های جدی سازمان محیط زیست برده می‌شود. البته به‌طور قطع در این مورد نمی‌توان نظر داد. اما چند روز پیش قالیباف دیداری با روحانی داشت که خبر آن در رسانه‌ها درج شد. درحالی که هنوز ریاست سازمانی که با طبیعت ایران ارتباط دارد مشخص نشده است. ناصر کرمی، فعال محیط زیست می‌گوید: «درمورد محمدباقر قالیباف، احتمال اینکه به ریاست این سازمان برسد را کم می‌دانم. چراکه شاید قالیباف، شهردار خوب پایتخت باشد، اما شهردار زیست‌محیطی نبوده است. در دوران ریاست قالیباف بر شهرداری با اینکه همیشه خود را طرفدار محیط زیست می‌داند، بارها کارشناسان و طرفداران محیط زیست نسبت به اقدامات او انتقاد داشته‌اند>. یک رجل سیاسی محیط زیستی تقریبا تمام وزارتخانه‌ها یا سازمان‌ها دارای وزیر و رئیس و سرپرست شده‌اند. دراین میان سازمان محیط زیست غریب مانده و هنوز کسی بر مسند ریاستش تکیه نزده است. گزینه‌های احتمالی می‌آیند و مطرح می‌شوند اما هنوز تا انتخاب زمانی باقی مانده است. محمد درویش، کارشناس محیط زیست می‌گوید: «درمورد ریاست سازمان محیط زیست، دو گزینه جای دارند که در آن بگنجند. درواقع حضور کسی که یک رجل سیاسی باشد که از قدرت بالا برخوردار باشد تا بتواند به این سازمان وزن بدهد. متاسفانه سازمان محیط زیست ایران، یکی از مظلوم‌ترین و فقیرترین سازمان‌ها به‌شمار می‌آید. حضور فردی متخصص که مورد احترام مجامع ملی و بین‌المللی باشد یا فردی که سیاستمدار با نفوذ باشد، این سازمان را احیا می‌کند.» این فعال محیط زیست تاکید کرد: «به‌عنوان یک رجل سیاسی که تخصص هم دارد می‌توان به معصومه ابتکار اشاره کرد که 8سال سابقه ریاست سازمان محیط زیست را داشتند و 6 سال هم در کمیته محیط زیست شورای شهر مشغول فعالیت بودند. از سویی دیگر محمدباقر قالیباف، قدرت سیاسی خوبی دارد که می‌تواند در جریان مدیریتی این سازمان به‌خوبی عمل کند. البته ناگفته نماند، هر دوی این گزینه‌ها، از لحاظ مدیریتی دارای ضعف‌ها و اشتباهاتی بوده‌اند که امید است با توجه به حساسیت این سازمان از میزان اشتباهات کم شود. زیرا آقای روحانی بعد از تشکیل دولتشان به اهمیت سازمان محیط زیست بسیار تاکید کردند، حتی به دعوت ستاد آقای روحانی، نظرسنجی انجام شد که حدود 900 نفر از فعالان و کارشناسان محیط زیست در آن شرکت کردند و نیمی از افراد به خانم ابتکار رای دادند. و حالا جای سوال وجود دارد با توجه به حساسیت رئیس‌جمهور جدید نسبت به مسائل زیست محیطی، چرا هنوز در انتخاب رئیس جدید تعلل می‌کنند؟ آیا این موضوع نشان‌دهنده ملاحظات زیست‌محیطی است یا کم‌اهمیتی این موضوع». لینک خبر : [Hidden Content]