جستجو در تالارهای گفتگو

تنوع و توزیع گونه‌های گیاهی به عواملی همچون شرایط اقلیمی، نوع خاک، وضعیت توپوگرافی و دسترسی به منابع آب بستگی دارد. به دلیل بارش اندک، نوسان شدید درجه حرارت، تبخیر شدید، پایین بودن سطح آب‌های زیرزمینی و نامساعد بودن خاک، استان یزد با کمبود پوشش گیاهی روبرو است و درصد زیادی از مساحت استان فاقد پوشش گیاهی می‌باشد و کمبود پوشش گیاهی عامل اصلی گسترش کویر و حرکت تپه‌های شنی و ایجاد توفان‌های سیاه در این استان است. در کنار این عوامل، بوته‌کنی، تهیه ذغال چوب و چرای بی‌رویه و عدم رعایت اصول صحیح کشاورزی از دیگر عوامل کاهش پوشش گیاهی استان یزد می‌باشد. انواع پوشش‌های گیاهی استان یزد شامل جنگل‌های طبیعی نیمه انبوه، تنک و جنگل‌های دست کاشت است. مهم‌ترین جنگل‌های طبیعی استان یزد شامل مناطق زیر می‌باشند: جنگل‌ باغ شادی (بنه و بادام کوهی) هرات: منطقه جنگلی باغ شادی در جنوبی‌ترین نقطه استان یزد در شهرستان خاتم واقع شده است و از لحاظ نوع، ترکیب و وسعت در استان منحصر به فرد می‌باشد ولی به دلیل شرایط اکولوژیکی حساس و شکننده منطقه و فشار بی‌امان و بسیار زیاد از سوی صاحبان دام‌ها، خسارات جبران‌ناپذیری به گونه‌های باارزش منطقه وارد شده است. جنگل ارس باجگان: منطقه جنگلی ارس باجگان در ارتفاعات و دامنه جنوبی کوه باجگان شهرستان بافق واقع شده است. درخت ارس از نظر اکولوژیکی و شرایط زیستی معمولاً در مناطق مرتفع و صعب‌العبور رشد می‌کند. جنگل سنو: این جنگل در 24 کیلومتری شهرستان طبس واقع شده است و بیشتر اراضی این منطقه کوهستانی است و ارتفاعات صعب‌العبوری دارد. در شهریور ماه 1375 خورشیدی هنگام بازدید مرحوم دکتر جوانشیر (از گیاه‌شناسان بزرگ ایران) از رستنی‌های اطراف دامنه کوه شتری در شرق طبس، چوبدستی یکی از روستاییان توجه ایشان را جلب می‌کند که آن را با نام محلی سنو می‌خواندند. آثار جوانه‌های روی آن نشان‌دهنده آن بود که از زبان گنجشک است. این گونه جنگلی به صورت انحصاری در شرق کشور و فقط در این منطقه وجود دارد. استفاده بی‌رویه از پوشش گیاهی عامل اصلی تخریب جنگل‌های طبیعی استان می‌باشد که سبب شده است در سطح این استان اثری از جنگل‌های انبوه دیده نشده و از وسعت جنگل‌های نیمه انبوه نیز به مقدار زیادی کاسته شود. جنگل‌های دست‌کاشت دارای پوشش درختچه‌ای و درختی از جمله گز، اسفناج وحشی (آتریپلکس) و تاغ می‌باشند که برای کاهش توفان‌های کویری و تثبیت شن‌های روان کاشته شده‌اند. این گیاهان از پایدارترین گونه‌های کویری می‌باشند که می‌توانند در برابر کم‌آبی و توفان‌های شدید و وزش شن‌های روان پایداری نمایند. این جنگل‌ها در شهرستان‌های ابرکوه، صدوق، خاتم، طبس و میبد دیده می‌شوند. شرایط طبیعی و محیطی حاکم بر منطقه مانند کمبود منابع آب، خشکی و شوری خاک، باعث ایجاد و گسترش پوشش گیاهی خاصی (عمدتاً مرتعی) شده است. مراتع استان اغلب شامل گیاهان شورپسند است. این مراتع به دلیل اهمیت محیطی و اقتصادی نظیر تولید علوفه، استفاده در داروسازی، ایجاد اشتغال و نیز چشم‌اندازهای طبیعی و تفرجگاهی، ارزش حیاتی دارند. مراتع استان یزد به لحاظ پوشش گیاهی به سه دسته خوب، متوسط و ضعیف دسته‌بندی می‌شوند. مهم‌ترین گونه‌های موجود در این مراتع را درمنه، قیچ، گون، علف شور و اِشنان تشکیل می‌دهند. کارشناسان محیط زیست و پژوهشگران تاکنون 800 گونه گیاهی در مناطق مختلف این استان شناسایی کرده‌اند که اغلب این گونه‌ها دارویی است و بسیاری از آن‌ها منحصر به استان یزد است و در سایر استان‌ها کمتر یافت می‌شود. بسیاری از مناطق استان یزد کانون گونه‌زایی گیاهی به شمار می‌روند اما در این میان شیرکوه و کوهپایه‌های آن رکورددار تنوع گونه‌های گیاهی است.