جستجو در تالارهای گفتگو

اقلیم متنوع در استان خراسان رضوی، زمینه‌ساز شکل‌گیری پدیده‌های طبیعی گوناگون در این استان گردیده و جلوه‌های دلپذیر و پرغنایی را در این سرزمین پدید آورده است. در خراسان رضوی از دره‌های سرسبز با هوای خنک، پوشش گیاهی پایدار، چشمه‌سارهای پرآب، در پناه قله‌های پر برف و یخچال‌های طبیعی دیرینه سال گرفته، تا دشت‌های حاصلخیز و کویرهای خشک و نمکزارهای وسیع را می‌توان مشاهده کرد. این گوناگونی در اقلیم و ساخت‌های طبیعی، سبب شده است که در این استان انواع گیاهان از درختان نیمه گرمسیری همچون انار و انجیر و پسته گرفته تا گیاهان سردسیری همچون ریواس پرورش یابد و محصولات مختلف همچون زعفران و محصولات جالیزی ممتاز، در مزارع وسیع و در حجم زیاد، قابل کشت باشد. استان خراسان رضوی جزئی از ناحیه رویشی ایرانی- تورانی است و آنچه امروزه از پوشش گیاهی خراسان رضوی در 100 منبع مختلف ثبت شده، نشان می‌دهد که این سرزمین در گستره خود، 2482 گونه گیاهی از 585 جنس و 115 خانواده را جای داده است. بیشترین تعداد گونه‌ها مربوط به خانواده آفتابگردان با 303 گونه است و پس از آن گندمیان با 180 و تیره نعناع با 122 گونه بیشترین تعداد گونه‌ها را در استان دارند. این استان سرزمین گون، کما، دِرمَنه، کتیرا و رویشگاه هزار گونه گیاهی ارزشمند است. از مهم‌ترین گیاهان این سرزمین می‌توان گون، کلاه میرحسن، چوبک، اشنیان، اسپرس و همچنین ارس، بنه، گز، زرشک و رز ایرانی را نام برد. برخی گیاهان با ارزش غذایی و دارویی مثل آنخ، آویشن، زیره و باریجه به دلیل چرای بیش از حد و تخریب مراتع در حال انقراض و نابودی می‌باشند. بر اساس گزارشات، غنی‌ترین پوشش گیاهی در شهرستان‌های قوچان و درگز بوده و شهرستان‌های خواف، گناباد و مه‌ولات دارای ضعیف‌ترین پوشش گیاهی می‌باشند. در ارتفاعات این سرزمین گیاهانی مثل کلاه میرحسن، چوبک، اسپرس خاردار، سریش، بروموس، آگروپیرون و زلف پیرزن بیشتر از سایر گیاهان به چشم می‌آید. دشت‌های جنوب استان نیز رویشگاه انواع شورها، آتریپلکس، کوشیا، اشنیان، چرخه، عجوه، آفتاب پرست، گل حسرت، انواع لاله و اسکنبیل است. جوامع جنگلی استان خراسان رضوی جزو مناطق رويشی (ايرانی– تورانی) هستند و به صورت نقاط پراكنده و كم وسعت در مناطق مختلف استان قرار دارند. قسمت اعظم جوامع جنگلی خراسان رضوی به دليل بهره‌برداری بی‌رويه در طول سال‌های گذشته، تُنُک شده و به صورت مخروبه درآمده‌اند. مهم‌ترين جوامع جنگلی استان عبارتند از : * اُرس؛ در ارتفاعات هزار مسجد و بينالود يافت می‌شود . * پسته؛ به صورت نقاط كم وسعت از شمال تا شمال شرق استان پراكنده شده است . * بنه و بادامشک؛ عمدتاً در ارتفاعات مركزی و جنوبی استان يافت می‌شوند . * جنگل‌های بيابانی؛ شامل گونه‌هايی از تاغ و گز و قيچ كه در نواحی بيابانی غرب و جنوب استان ديده می‌شوند . علاوه بر جوامع ذكر شده، در مناطقی از استان مانند طرقبه در مشهد، درختچه ارغوان و پده در سرخس به صورت پراكنده ديده می‌شود . مراتع بخش اعظم پوشش گياهی استان خراسان رضوی را تشكيل می‌دهند و فراورده‌های فرعی زيادي از آن‌ها برداشت می‌شود. مراتع استان خراسان رضوی به گروه‌های زیر تقسیم می‌شوند. 1- مراتع خوب واقع در نواحی سرخس، هزار مسجد و بينالود 2- مراتع متوسط واقع در ساير نقاط شمالی استان 3- مراتع فقير واقع در شرق، جنوب و جنوب غرب استان 4- مراتع خيلی فقير واقع در جنوب و غرب استان (كه اغلب قابل بهره‌برداری نيستند) از مراتع استان علاوه بر علوفه‌های مرتعی، گياهان دارويی، خوراكی و صنعتی زيادی به دست می‌آيد .