پارچه های سه بعدی پارچه هائی با ساختار به طور معمول حلقوی بوده که از اتصال دو پارچه جدا از هم به وسیله نخ های متصل کننده (نخ های ایجاد کنندهٔ فاصلهٔ بین دو پارچه) با سختی خمشی متفاوت از نخ مورد استفاده در پارچه های سطحی ایجاد می شوند. معمولاً جنس نخ های متصل کننده منوفیلامنت پلی استر یا پلی آمید هستند و نوع نخ پارچه های سطحی با توجه به کاربرد نهائی پارچه می تواند پلی استر، نایلون و یا پلی پروپیلن باشد
هر دو طرف پارچه از لحاظ تراکم، طرح، جنس و... می تواند مشابه و یا متفاوت باشد. شکل ۱) نمائی از سطح مقطع این پارچه ها را نشان می دهد.
برای بافت این پارچه ها بر روی ماشین های راشل به حداقل پنج میله راهنما احتیاج می باشد. فاصله بین دو پارچه، توسط فاصله بین دو میله سوزن تعین می گردد که با توجه به موارد استفاده متفاوت می باشد.
● خصوصیات پارچه های سه بعدی
این پارچه ها به علت داشتن ساختمان سه بعدی و همچنین فضای خالی بین دو سطح پارچه، دارای خصوصیات متنوعی نظیر گردش هوای کافی داخل پارچه، قابلیت برگشت پذیری بی نظیر پس از اعمال نیرو، قابلیت جذب رطوبت به داخل ساختمان پارچه، نفوذپذیری هوا، قابلیت انتقال بخار آب از سطح پارچه، سبکی و.. می باشند. این خصوصیات کاربردهای متنوعی را برای این پارچه ها فراه کرده است. مقاومت فشاری این پارچه ها تحت تأثیر نمره منوفیلامنت، زاویه آنها و تراکم پارچه می باشد. همچنین ضخامت های متفاوتی برای این پارچه ها قبل دسترس می باشد که البته سازندگان مختلف ماشین آلات بافت این نوع پارچه ها، برای مصارف مختلف، به طور تخصصی ماشین مناسب را پیشنهاد می کنند.