چکیده :
پهنه گسله كازرون ، كمربند چين خورده- رانده زاگرس را به دو بخش فارس و لرستان- خوزستان تقسيم نموده است. فعاليت اين گسل سبب بالا آمدگي و خمش تاقديس گيسكان در منطقه برازجان ( 60 كيلومتري شمال بندر بوشهر) گرديده و همين مسئله باعث رخنمون سازند كژدمي با سن كرتاسه مياني شده است. در اين تاقديس سازندهايي نظير آسماري، سروك و داريان به عنوان پتانسيلهاي سنگ مخزن نفت رخنمون يافته اند. وجود تراوشات نفتي ( در قالب چشمه هاي نفتي) در دامنه جنوبي اين تاقديس خشك حكايت از آن داردكه منشاء تراوش احتمالا از ميادين نفتي مجاور مي باشد. با استفاده از تكنيكهاي سنجش از دور ، بررسيهاي صحرايي و اطلاعات زير سطحي، ضمن شناسايي پهنه گسله كازرون، ارتباط اين ساختار با ساختارهاي زير سطحي در محيط GIS مشخص گرديد. نتايج اين انطباق نشان داد كه رده اصلي اين پهنه گسله ضمن بريدن سطحي و عمقي ميدان نفتي نرگسي، شرايط براي زهكشي( سرريز) نفت از اين ميدان به دامنه جنوبغربي تاقديس خشك گيسكان فراهم نموده است.
ارائه دهندگان : حجت اله صفري،عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز محمد سراج،كارشناس شركت ملي مناطق نفتخيز جنوب
محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران
تاریخ انتشار : بهمن 86
تعداد صفحه : 10
[Hidden Content]