جستجو در تالارهای گفتگو

پنج انگشت خزنده‌ به فارسى در كتب قدیم«پنج انگشت خزنده»ذكر مى‌شود و در كتب طب سنتى بانام«بنطافلن»و به عربى در برخى كتب طب سنتى با نامهاى«ذو خمسه‌اوراق»و«ذو خمسه اجنجه»نامبرده مى‌شود.به فرانسوى‌ ellitnetoP و etnapmar ellitnetaP و elliuef etniuQ و به انگلیسى‌ regnif eviF و fael eviF گفته مى‌شود.گیاهى است از خانوادهء eaecasoR نام علمى آن: .L snatper allitnetoP مى‌باشد مشخصات‌ گیاهى است كوچك خزنده،چند ساله،علفى گسترده روى زمین و از ساقه‌هاى‌هوایى آن در تماس با خاك ریشه‌هاى اتفاقى بیرون مى‌آید و در خاك مستقرمى‌شود.برگهاى آن مركب شامل  ۵  برگچهء سبز دندانه‌دار بیضى است و بندرت  ٧ برگچه دارد.گلهاى آن زرد رنگ است.ساقهء زیرزمینى یا بیخ گیاه كمى ضخیم وداراى ریشه‌هاى نسبتا قوى است. این گیاه در گودالها و خاكهاى مرطوب اغلب مناطق اروپا،افریقاى شمالى ومناطق معتدلهء آسیا مى‌روید.در ایران تقریبا در تمام مناطق كشور مى‌روید.دراطراف تهران،تفرش و در نواحى جنوبى ایران در شیراز،دشت ارژن،گوتوند ودر مناطق غربى ایران در آذربایجان غربى،سهند،خوى،قره‌چال و در شمال ایران درمازندران،بندر گز،كجور،سخت‌سر،بابلسر،چالوس و سرانجام در شهمیرزاد به‌طورخودرو شناسایى شده است. تركیبات شیمیایى‌ از نظر تركیبات شیمیایى در گیاه مقدار زیادى تانن‌ ١ وجود دارد. خواص-كاربرد طبق نظر حكماى طب سنتى گیاه از نظر طبیعت معتدل و در عین حال خنك‌است و همچنین قابض و تب‌بر مى‌باشد.بیخ آن قابض است.از جوشاندهء  ۴٠  گرم‌ساقهء زیرزمینى گیاه(یا تمام گیاه)در هزار گرم آب براى قطع اسهال و شكم روش‌استفاده مى‌شود.در استعمال خارجى جوشاندهء آن به عنوان قابض به كار مى‌رود. جوشاندهء آن محلل و ضد سمّ است و براى قطع تب از  ١٠  گرم برگ خشك آن‌مخلوط با سركه و عسل و یا برگ آن مخلوط با آب عسل و هم وزن آن فلفل‌استفاده مى‌شود،بسیار مؤثر است(در مواردى كه فلفل عكس العمل در بیمارایجاد نكند). اگر به‌طور مداوم روزانه  ٢ - ١  گرم عصارهء برگ آن خورده شود براى یرقان وقطع خونریزى‌هاى داخلى بسیار مفید است.ضماد آن براى قطع خونریزى‌هاى‌خارجى مفید است.ضماد برگ آن با نمك و عسل براى التیام جراحتها و بواسیر نافع‌است و گرد برگ آن براى جراحتهاى تازه نافع است.عصارهء ساقه زیرزمینى آن براى‌قطع اسهال و درد كبد و ریه و زخم روده‌ها و درد مفاصل و سیاتیك نافع است.اگر ١۵  گرم عصارهء بیخ آن خورده شود براى كاهش سمیت سموم كشنده بسیار مؤثراست.غرغرهء دم كردهء ساقه زیرزمینى آن در آب كه ثلث آن در اثر تبخیر برود براى‌رفع خشونت حلق و خوردن دم كردهء آن براى قطع اسهال و التیام زخم روده و دردمفاصل و سیاتیك مفید است.مضر معده است و از این نظر باید با سكنجبین خورده‌شود مقدار خوراك آن  ١۵ - ۵  گرم است. براى مصرف باید گیاه را در تابستان و پاییز وقتى داراى گل نباشد از خاك بیرون‌آورده و خشك نمود و یا در ماههاى فروردین و اردیبهشت وقتى كه ساقه‌هاى جوان‌آن به حدود  ۵  سانتى‌متر رسیده باشد از خاك بیرون آورده و خشك نمود.طعم گیاه‌ابتدا كمى شیرین و سپس كمى تلخ مزه مى‌شود. [Hidden Content]