جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'پستانک'.
1 نتیجه پیدا شد
-
شیون‌های شبانه و جیغ‌های روزانه نوزادان، تاریخی به قدمت آفرینش انسان دارند و کسی نیست که با این تکنوازی شیرخواره‌ها ناآشنا باشد. در این بین پدران و مادران بدون شک جزو شنوندگان دائمی به شمار می‌آیند که هر بار نیز به دنبال راهی برای قطع کردن این کنسرت‌های تکنفره هستند. ظهور شیء ارزشمندی به نام “پستانک” در ۶۰ سال پیش، البته ربطی به خاموش کردن گریه‌های شبانه نوزادان نداشته است، هر چند که امروزه بیشترین خدمت را در این زمینه ارائه می‌کند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دویچه وله ، عادت مکیدن در نوزادان از پیش از تولد و زمانی که هنوز در رحم مادر هستند با مکیدن انگشت شستشان شروع می‌شود. مصریان باستان قرن‌ها پیش، نوعی از پستانک‌های گِلی را درست کرده بودند که به شکل حیوانات کوچکی بودند که درون آنها را با عسل پر می‌کردند و برای آرام کردن نوزادان در دهان آنها می‌گذاشتند. در قرن ۱۹ میلادی گل جای خودش را به کیسه‌های پارچه‌ای کوچکی داد که با خرده‌های نان پر می‌شدند. پیامد چنین پستانکی در برخی موارد خفگی نوزادان و یا پوسیدگی دندا‌ن‌های اولیه آنها بود. در اواسط قرن ۱۹ میلادی نوع پلاستیکی از پستانک‌های کائوچویی به بازار آمد که آنها نیز دارای مشکلات عدیده‌ای از لحاظ بهداشتی و همچنین ایمنی بودند. صدها سال طول کشید تا سرانجام نوع قابل اعتمادی از پستانک به وجود بیاید. در ماه آگوست سال ۱۹۴۹ دو پزشک آلمانی به نام‌های دکتر ویلهلم بالترز و آدولف مولر نخستین پستانک به شکل امروزی را تحت عنوان “مکنده آرامش‌بخش طبیعی و متناسب با فرم فک” ساختند. این ساخته امروزه نیز تحت نام تجاری “nuk” شناخته می‌شود که مخفف دو صفت طبیعی و متناسب با فک در زبان آلمانی است.
