جستجو در تالارهای گفتگو

گیاه پوششی پامپاس ارغوانی (ریش پَری ارغوانی) نام علمی:Pennisetum setaceum نام انگلیسی: Purple Fountain Grass پامپاس ارغوانی (ریش پری ارغوانی) تیره: Poacae منشأ: مناطق گرمسیر آفریقا وغرب آسیا زمان گلدهی: اواخر بهار و تابستان ویژگی ها: علف پامپاس یا ریش پری ارغوانی گونه ای چندساله، همیشه سبز (خزان پذیر در مناطق سرد) و واشی است. از علف هایی با شیوه تثبیت کربن C4 می باشد (مقاومت به گرما و خشکی) . این گونه، علفی بسیار زیبا با برگ های باریک، کمانی تا ایستاده به رنگ بنفش تیره و با گل آذین های دیهیم به شکل سنبله، به ارتفاع cm ۳۰ و به رنگ ارغوانی، بنفش کمرنگ تا صورتی است. این گونه به صورت توده ای متقارن و متراکم رشد می کند. در واقع پامپاس ارغوانی، گونه ای است که به دمای بالا، رطوبت بالا، باد شدید و خشکی مقاوم بوده و عاری از آفت است. پس از استقرار، نیاز به نگهداری نداشته و به عنوان گیاه پادیواری، در گروه یا تک بوته، یا ردیفی کشت می گردد. همچنین مناسب برای باغ خشک منظر، باغ صخره ای، گیاه پوششی مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر، جلوگیری از فرسایش خاک، تک نما، حد فاصل یا فضای سبز مناطقی با دسترسی محدود (به دلیل نیاز پایین نگهداری) است. در مناطق گرمسیر دارای قابلیت خود کاشتی است. ارقام مختلفی از آن با ویژگی های زینتی تولید شده است؛ Rubrum شناخته شده ترین رقم از Pennisetum setaceum است که برگ های رنگین و گل های پرپشت به رنگ ارغوانی یا صورتی دارد. روش تکثیر: تقسیم ریشه. اغلب ارقام آن نمی توانند بذر تولید کنند. عادت رشدی: فرم رشدی آن توده ای تا کمی ایستاده است. میزان رشد: متوسط ، ارتفاع آن cm120- 90و گسترش آن نیز به cm90- 60 است. نیاز نوری: آفتاب کامل، نیمه سایه را نیز تحمل می کند. خاک مطلوب:خاکی با زهکش مناسب نیاز آبی: به شدت مقاوم به خشکی است (گونه استقرار یافته آن در مناطق با بارش سالیانه mm20نیز رشد می کند.) مقاومت به سرما: حساس نسبت به سرمای زیاد که البته تا ۶- درجه سانتیگراد مقاومن می نماید. منابع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد [Hidden Content] [Hidden Content] [Hidden Content]