جستجو در تالارهای گفتگو

[h=1]پارک ملی ضامن آهو به عنوان بیست و نهمین پارک ملی کشور معرفی گردید[/h]۲ مهر ۱۳۹۲ پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: بخشی از محدوده امن پناهگاه حیات وحش میاندشت با مساحت تقریبی ۱۶,۰۰۰ هکتار به پارک ملی ارتقاء و به نام پارک ملی ضامن آهو در روزنامه رسمی کشور به ثبت رسید. محدوده امن پناهگاه حیات وحش میاندشت طی مصوبه شماره ۳۷۹ شورای عالی محیط زیست به عنوان پارک ملی ضامن آهو معرفی و این مصوبه طی آگهی شماره ۹۲/۱۸۵۲۰ در روزنامه رسمی کشور مورخ ۱۳۹۲/۶/۷ درج گردید. مدیر کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی در این باره به پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران:: بحث ارتقاء سطح بخشی از پناهگاه حیات وحش میاندشت جاجرم به پارک ملی از سال ۱۳۸۲ مطرح بوده است که به دلایل مختلف از جمله وجود مستثنیات، چرای دام اهلی و غیره این امر محقق نشد. حسین آبسالان افزود: از سال ۱۳۹۰ این موضوع مجددا توسط اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی پیگیری و با خرید مستثنیات موجود در محدوده پیشنهادی، از جمله چند آغل گوسفند و پرداخت حق و حقوق دامداران، موضوع جهت بررسی به اداره منابع طبیعی و اداره صنعت و معدن استان ارسال گردید. وی گفت: پس از اخذ موافقت ادارات منابع طبیعی و صنعت و معدن، مراتب جهت انجام سایر مراحل قانونی و نهایتا آگهی رسمی به سازمان حفاظت محیط زیست ارجاع گردیده است. آبسالان اظهار داشت: وجود گونه های منحصر بفرد گیاهی و جانوری نادر و در خطر انقراض از جمله یوزپلنگ آسیایی، تنوع زیستی و اکوسیستمی، توانمندی های گردشگری و تثبیت شن های روان در این منطقه نیمه بیابانی شایستگی های لازم این محدوده جهت ارتقاء به پارک ملی را به اثبات رسانید. اخیرا تصاویر زیبایی از حیات وحش در مرز این محدوده توسط دوربین های تله ای به ثبت رسیده است. (مشاهده تصاویر) بنابراین پارک ملی ضامن آهو به عنوان بیست و نهمین پارک ملی کشور معرفی گردید. پارک ملی بیشترین اهمیت و بالاترین درجه حفاظتی در میان مناطق حفاظت شده را دارا می باشد. پارک ملی مناطق طبیعی نسبتا وسیع و دارای ویژگی های خاص و اهمیت ملی به لحاظ زمین شناسی، بوم شناسی، جغرافیای زیستی و چشم اندازهای طبیعی هستند که با هدف حفظ وضعیت زیستی و طبیعی، بهبود جمعیت گونه های جانوری و وضعیت رویشگاه های گیاهی به عنوان پارک ملی انتخاب می شوند. پارک های ملی محدوده های مناسبی برای فعالیت های آموزشی، پژوهشی و گردشگری در طبیعت به شمار می آیند. به منظور حفاظت مناسب از تنوع زیستی، ذخایر ژنتیکی، یکپارگچی اکولوژیک و چشم اندازها، فعالیت های انسانی مرتبط با بهره برداری های مصرفی و مسکونی و به طور کلی هر گونه فعالیت انسانی به غیر از اقدامات حفاظتی در این مناطق ممنوع می باشد. به همین دلیل، برای پارک های ملی پشتوانه قانونی حفاظتی مستحکم تری نسبت به سایر مناطق حفاظت شده پیش بینی شده است. [Hidden Content]