جستجو در تالارهای گفتگو

پارك لاويلت با هدف ايجاد يك پارك شهري "فرهنگي" در زميني ساخته شد كه در گذشته كشتارگاه پاريس بود و در كنار آن بازار فروش دام قرار داشت. قرار بود پارك شامل موزه علم و صنعت، شهر موسيقي، نمايشگاه، سينماي سه بعدي و محوطه پارك باشد. پارك مي‌بايست "شهريت، شادماني و تجربه" را همزمان ارائه دهد و علاوه بر آن وحدتي بين معماري و معماري منظر پديد آورد. هدف اين بود كه پارك دروازه اي به پاريس از سمت شرق باشد و به عنوان پلي بين شهر و حومه عمل كند. طرح پارك به مسابقه اي بين المللي گذاشته شد و برنار چومي برنده مسابقه شد. طرح او توجه زيادي را به خود جلب كرد، زيرا اين طرح بر پايه يك ايدئولوژي طراحي استوار بود. پارك چومي از روي هم قرار گيري سه نظام مستقل و كاملاً متفاوت تشكيل مي شود: نقاط، خطوط و سطوح. اين سه نظام هركدام در درون خود كامل است. ولي وقتي روي هم قرار مي گيرند، تأثير متقابلي بر يكديگر دارند. هركدام سيستم هندسي خالصي محسوب مي شوند. اما به هنگام تداخل با يكديگر گاه به هم مي پيوندند و همسان مي شوند و گاه با يكديگر شديداً برخورد مي كنند و تداخل مي يابند. چومي شبكه اي 120متري را در سراسر سايت گسترده است كه شمال به جنوب آن هشت مربع و شرق به غرب آن پنج مربع است. نظام نقاط، اولين نظام محسوب مي شود. چومي در نقاط تقاطع، ساختمان هاي جعبه مانند قرمزرنگي به نام فولي ( به ابعاد تقريبي 10متر) قرار مي دهد. هركدام از اين ساختمان ها از تعدادي از مكعب هاي كوچكتري تشكيل شده اند كه در هريك از فولي هاي به شيوه خاص خود تركيب شده اند. نظام دوم از تعدادي خط تشكيل شده است. اين ها مسيرهاي حركت عابران پياده است. بعضي از اين مسيرها به شدت هندسي اند و بقيه فرم هاي بسيار آزاد دازند كه در مسير آن ها ديدهاي متوالي و فضاهاي محصور پيش بيني شده است. نظام سوم مربوط است به سطوح پارك: مربعي كه شهرك علم را محصور مي كند، دايره اي در جنوب آن و مثلثي كه در شرق تالار بزرگ قرار مي گيرد. سطح آب ساختمان ها را دور مي زند و جذابيت ويژه اي به پارك و ساختمان هاي آن بخشيده است. يك زيردريايي در آب هاي مقابل موزه دريايي پارك شده است. ساختمان تقريباً كروي شكل بزرگي ( به نام ژئود) ساخته شده از صفحات فلزي، سالن سينما را در خود جاي داده است. آمفي تأتر آن به نام تأتر زنيت، يك چادر پوليستر است كه مي تواند جمعيتي تا حدود 6000نفر را در موارد كنسرت هاي پاپ در خود جاي دهد. در طول تابستان، پارك روزانه 15000نفر بازديدكننده دارد كه اين رقم در زمستان به حدود 3000نفر مي رسد. دولت فرانسه به هدف خود رسيده است. پارك مورد استقبال جهانيان واقع شده است و گردشگران بين المللي زيادي را به خود جذب كرده است. موفقيت پارك نه تنها به دليل در كنار هم جمع شدن فعاليت هايي في نفسه جذاب است، بلكه به دليل "ايدئولوژي علمي زيبايي شناسي" آن و طراحي مبتكرانه و بديع آن نيز هست. پارك لاويلت در واقع يك پروژه طراحي شهري موفق است كه عناصر معماري منظر و معماري را در يك مجموعه باهم تلفيق كرده است. در عين حال توانسته در ارتقاي بافت شهري اطرافش به صورتي موفق عمل كند. بافت اطراف آن در گذشته ، بافتي فرسوده بود كه به لحاظ اجتماعي طبقات فرودست در آن ساكن بودند. تأثير قوي ايجاد پارك باعث شده كه زمين هاي اطراف پارك گران تر شوند، بافت بهسازي شود و اكنون مسكن به صورتي به روزتر و مطلوب تر در آن در آمده است. موفقيت يك پروژه طراحي شهري مي تواند تأثيري عميق و مثبت در بافت اطراف خود باقي بگذارد و بدين سان در ارتقاي شهري مؤثر واقع شود.

از نظر زماني اين پروژه پيش از كاناري وارف و لوجياژو ساخته شده است. زمين آن مانند كاناري وارف به اسكله هاي متروك شده و فرسوده اي متعلق بود كه مالكيت شان در اختيار شهر قرار داشت. در 1966 نلسون راكفلر استاندار ايالت نيويورك با طرحي مدرنيستي براي اين پروژه روبرو شد كه آن را رد كرد. پس از پيشنهاد چند طرح ديگر كه همه رد شدند، تنها بخشي از آخرين طرح كه يك مجموعه مسكوني ( به صورت خوشه اي) به نام پلازاي گيت وي بود، ساخته شد. سپس طرح مجتمع هاي مسكوني خوشه اي كنار گذاشته شد و طرح جامع ديگري توسط الكساندر كوپر ارائه شد. در طرح جامع مزبور، 14000 واحد مسكوني، تسهيلات تجاري، فضاي اداري( در روبروي مركز تجارت جهاني)، ميادين، پارك و يك فضاي باز عمومي پيش بيني شده بود. در دسترسي‌هاي بتري پارك سيتي مي بايست الگوي خيابان هاي منهتن ادامه پيدا كند و كيفيات زيبايي شناسي آن بر پايه ميراث معماري نيويورك باشد. دستورالعمل هاي طراحي، نوع مصالح، مكان خطوط افقي نما، و نسبت خاص پنجره با سطح نما را تعيين كرده بود. طراحي فضاي باز عمومي به يك شركت معروف معماري منظر سپرده شد و سلسله مراتب جالب توجه پياده راه هاي آن ، الگويي براي ساير طرح ها شد. در عين حال رعايت بالاترين استانداردها در ساخت فضاهاي عمومي، نه به عنوان بالا رفتن هزينه ساخت بلكه به عنوان تضميني براي بازگشت مالي پروژه تلقي مي شد. تلقي درستي كه امروزه نيز در بسياري از طرح هاي از اين دست، مورد تقليد قرار گرفته است. زيرا كيفيت بالاي كار، به نوعي موفقيت مالي پروژه را در پي دارد. اين پروژه به دليل رعايت ويژگي هاي معماري نيويورك كمتر به طرح هايي مانند لوجياژو و لادفانس شبيه است. با اين حال تقاضاي زياد براي توسعه، و حفظ شخصيت بصري نيويورك موجب موفقيت اين پروژه شده است. كاركنان ادارات از آن به عنوان محل كار راضي‌اند و جمعيت بيست و پنج هزار نفري ساكنان آن نيز بتري پارك سيتي را محل مناسبي براي زندگي مي دانند.