جستجو در تالارهای گفتگو

ارزش بازار چادر مشكی در ایران چندان مشخص نیست، اما برآوردها نشان می‌دهد كه از بابت واردات پارچه چادر مشكی به كشور سالانه چیزی در حدود نیم میلیارد دلار سود به جیب واردكنندگان این كالا می‌رود. به گزارش ایسنا،‌ براساس آمار گمرك ایران، واردات پارچه چادر مشكی در سال گذشته معادل 16 هزار تن به ارزش 81 میلیون دلار بود. حال اگر فرض كنیم هر متر پارچه چادر مشكی 200 گرم وزن داشته باشد، بنابراین در سال قبل حدود 80 میلیون متر پارچه چادر مشكی وارد كشور شده است. متوسط قیمت هر متر پارچه چادری هم با محاسبه‌ای ساده حدود 101 سنت درمی‌آید. همچنین متوسط هزینه واردات هر متر پارچه چادر مشكی در مجموع و با احتساب هزینه حمل و نقل و دیگر هزینه‌ها حدود 1.5 دلار می‌شود. در حال حاضر هر متر پارچه چادر مشكی در بازار كشورمان به طور متوسط 7 هزار تومان یعنی حدود هفت دلار به فروش می‌رسد. با احتساب 80 میلیون متر پارچه وارداتی و سود 5.5 دلاری برای هر متر، ‌سود كل سالانه از بابت واردات پارچه چادر مشكی به كشور حدود 440 میلیون دلار برآورد می‌شود. با این حساب چگونه می‌توان از سود كلان و باد آورده واردات پارچه چادر مشكی چشم‌پوشی كرد؟ و از آن مهمتر چگونه می‌توان در مقابل فشارهای وارد‌كنندگان این كالا مقاومت كرد؟ همه این عوامل دست به دست هم داد تا با وارد شدن بیش از حد كالای ارزان، فكر تولید از سر سرمایه‌گذاران خارج شود. به نظر می‌رسد از این پس هم با توجه به هجوم پارچه‌های ارزان از اكثر مرزها به ایران، چنان نفس صنایع نساجی گرفته شده كه دیگر مجالی برای اندیشیدن به تولید چادر نیست. اما چرا داستان پروژه تولید داخل پارچه چادر مشكی در ایران به اینجا رسید؟ مافیا بی‌مافیا جمشید بصیری تهرانی - دبیر سابق انجمن صنایع نساجی ایران كه زمانی در سال 1385 از باز شدن رمز سامورایی تولید پارچه چادر مشكی در كشور خبر داده بود، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به این‌كه دلیل شكست پروژه تولید پارچه چادر مشكی در ایران ربطی به مافیا نداشت، گفت:‌ قاچاق شدید پارچه چادر مشكی به كشور مانع سرمایه‌گذاری در این حوزه شد و تولیدكنندگان هم دلسرد شدند. او یادآوری كرد: حدود 20 سال پیش دو نفر درصدد برآمدند كه كارخانه‌ای را در ایران برای تولید پارچه چادر مشكی احداث كنند. به همین منظور جلساتی نیز با وزیر وقت صنایع برگزار كردند. وی افزود: آنان مجوزهای لازم برای احداث این كارخانه را گرفتند و حتی كار ساختمانی هم شروع شد. اما در ادامه در زمینه تامین ماشین‌آلات اختلاف شدیدی بین وزارتخانه و آن دو نفر به وجود آمد كه در نهایت باعث بگو مگو و قهر آقایان شد. بصیری اضافه كرد: نظر وزارتخانه این بود كه ماشین‌آلات حتما از یك كارخانه داخلی تامین شوند، اما این موضوع با طرح توجیهی دو سرمایه‌گذار تناقض داشت. این اولین تلاش برای تولید پارچه چادر مشكی ملی 22 سال اخیر بود كه شكست خورد. ماجرای ایران مرینوس دبیر سابق انجمن صنایع نساجی ایران با بیان این‌كه مشكل اصلی كشور در تولید پارچه چادر مشكی در قسمت رنگرزی الیاف و پلی‌استر این محصول بود، گفت: ‌شركت ایران مرینوس در زمانی سه تا چهار سال روی رنگرزی الیاف و پلی‌استر كار كرد و در نهایت بخش تحقیق و توسعه این شركت توانست مشكل رنگرزی را حل كند و این نتیجه در شركت پلی‌اكریل هم آزمایش شد و جواب داد. بعد ایران مرینوس نسخه رنگ بدست آمده را به انجمن صنایع نساجی هدیه داد تا هر كسی خواست در تولید پارچه چادر مشكی از آن استفاده كند. عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران اضافه كرد: حجم بالای قاچاق پارچه چادر مشكی به كشور باعث شد تا كسی برای تولید در این حوزه تمایلی نداشته باشد و به همین دلیل كار باز هم متوقف شد. حتی كارخانه كوچكی هم كه در گلپایگان تولید داشت، متوقف شد، زیرا واردات بسیار ارزان تمام می‌شد و امكان رقابت با آن وجود نداشت. سود كلان واردكنندگان او در پاسخ به این سوال كه آیا مافیا مانع تولید پارچه چادر مشكی در كشور شد؟ عنوان كرد: این طور نیست. در زمانی هر متر پارچه وارداتی 80 سنت در بازار تهران فروخته می‌شد و بعد توزیع‌كنندگان آن‌را در قواره‌های شش متری 15 تا 30 هزار تومان می‌فروختند كه این رقم به 50 تا 60 هزار تومان هم رسید كه به این ترتیب فروش پارچه چادر مشكی در بازار ایران بسیار سودآور شد. در مجموع هیچ فشاری از كسی وجود نداشت كه این محصول به تولید داخلی نرسد، بلكه شرایط بازار و رقابت مانع سرمایه‌گذاری در این حوزه شد و افراد خودشان عقب كشیدند و این وضعیت كماكان ادامه دارد. وی تصریح كرد: تولیدكننده باید برایش صرف كند كه در این حوزه سرمایه‌گذاری كند. در زمانی هم پارچه كرپ كه برای تولید كت و شلوار مردانه به كار می‌روند، تحت نام پارچه چادر مشكی وارد كشور شدند، البته با تعرفه پارچه چادر مشكی. می‌توان گفت كه در مجموع تجارت یعنی تركیبی از اعمال قاچاقچیان و تجار اصلی گردن صنعت را شكستند. دبیر سابق انجمن صنایع نساجی ایران همچنین در پاسخ به این موضوع كه گاهی مطرح می‌شود یك گروه سیاسی خاص در كشور در موضوع واردات پارچه چادر مشكی به كشور فعالیت زیادی دارد، عنوان كرد: 90 درصد بازاریها وابسته به این حزب سیاسی خاص هستند، اما این دلیل نمی‌شود كه این افراد بخواهند در تولید داخلی پارچه چادر مشكی اخلال ایجاد كنند. وعده‌هایی كه محقق نشدند عمده نیاز ایران به پارچه چادر مشكی از طریق واردات از كشورهای شرق آسیا به ویژه كره‌جنوبی، ژاپن و اندونزی تامین می‌شود. برآورد می‌شود كه حداقل نیاز سالانه كشور به پارچه چادر مشكی 35 میلیون متر مربع باشد. مسئولان وزارت صنایع و معادن تاكنون بارها وعده تولید داخلی پارچه چادر مشكلی را داده‌اند، اما این وعده‌ها هیچ‌كدام محقق نشده است [Hidden Content]