جستجو در تالارهای گفتگو

جودی وکسلر سرانجام توانست به رویای خود دست یابد و در حالی که به سختی رکاب می زد، هلیکوپتر ساخت دانشگاه مریلند را برای بیش از ۴ ثانیه به پرواز در آورد. او که سوار بر کابین هواپیمای گمرا (Gamera) بود، توانست طولانی ترین پرواز با کمک نیروی انسانی توسط یک خلبان زن را با زمان ۲ / ۴ (چهار و دو دهم) ثانیه به ثبت برساند. این مدت زمان پرواز آنقدر بود تا رکوردی برای پرواز هلیکوپتر با کمک نیروی عضلانی یک انسان باشد، اما نتوانست جایزه سیکورسکی را ببرد. جایزه سیکورسکی به اولین هلیکوپتری که بتواند توسط نیروی عضلانی انسان به مدت ۶۰ ثانیه در ارتفاع ۳ متری پرواز کند و در تمام این مدت خلبان بتواند هلیکوپترش را ​ داخل مربعی به اضلاع ۱۰ متر کنترل کند، اهدا می شود. پرواز امسال گروه مریلند، گام کوچکی به سمت جایزه سیکورسکی محسوب می شود و اعضای تیم امیدوارند که سال آینده بتوانند با دستاوردهای جدیدتری وارد این رقابت شوند. آنها در پرواز بعدی خود که قرار است تا چند ماه دیگر انجام شود، آرزو دارند به مدت یک دقیقه کامل در ارتفاع ۴ یا ۵ متری پرواز کنند. اگر پرواز آینده آنها موفقیت آمیز باشد، می توانند خود را برای دریافت جایزه ۴۰ میلیون تومانی سیکورسکی آماده کنند. ● موازنه وزن در هلیکوپتر رکابی گمرا، هلیکوپتر نامتعارفی است که از ۴ خرپا تشکیل شده و هر کدام از آنها به یک ملخ متصل است. خلبان این هلیکوپتر عجیب باید همزمان پا و بازوهای خود را حرکت دهد. حرکت همزمان ساق های پا و بازوها برای ایجاد قدرت اضافی و پرواز سریع تر یا بالاتر نیست، بلکه برای پایین نگاه داشتن میزان ارتعاشات است. اگر بازوها آزاد باشند و فقط پاها برای چرخش پدال ها حرکت کنند، فشار بسیار زیادی برای موازنه وزن خلبان که برای پدال زدن دائم در حال جنبیدن است، به سازه وارد می شود. دانشجویان دانشگاه مریلند برای افزایش ارتفاع و مداومت پروازی هلیکوپتر محبوبشان قصد دارند روی ۳موضوع اساسی تمرکز کنند؛ اول از همه آنها می خواهند تا جایی که امکان دارد وزن هلیکوپترشان را کاهش دهند، سپس تلاش خواهند کرد تا با طراحی مجدد ملخ، کارایی آن را تا حد ممکن افزایش دهند و در نهایت سخت ترین بخش کار، پیدا کردن فردی است با سایز، وزن و قدرت متناسب که بتواند ضمن کاهش وزن کلی هلیکوپتر تا جایی که می شود تندتر و قوی تر رکاب بزند. آنها معتقدند​ کاهش وزن را می توان بسادگی و با استفاده از مواد کامپوزیت و فوم در کل بدنه اعمال کرد؛ به این ترتیب ضمن کاهش وزن، استحکام بدنه نیز به گونه ای باورنکردنی افزایش می یابد. ایندرجیت کوپرا، مدیر طرح هلیکوپتر گمرا می گوید: «ما مصمم هستیم که در پرواز اول موفق باشیم، نمی خواهیم خطایی را چند بار تکرار کنیم؛ البته به خاطر ویژگی های منحصر به فرد این نوع خاص از پرواز، سازه این پرنده اصلاحات زیادی می طلبد.» پیشرفت طراحی ملخ منحصر به مواد ایرفویل ها، دور روتور و طول آن است که در هر هلیکوپتری با هر توانی صادق است؛ اما برای خلبان سبک و قوی، آنها باید از همین حالا به فکر تربیت یکی از دانشجویان کوچک و چابک خود بیفتند تا بتوانند تعطیلات بعدی را با پول جایزه سیکورسکی خوش بگذرانند. ● انسان؛ مهم ترین عامل در هلیکوپتر رکابی آقای کوپرا می گوید: «الان برای ما گام اول، سیستم پیشران هلیکوپتر است که خب قرار است یکی از دانشجوها زحمتش را بکشد. شرایط کار این طوری است که ابتدا باید شخصی را انتخاب کنید، سپس بقیه طراحی هلیکوپتر رکابی را با در نظر گرفتن شرایط او انجام دهید.» وی در ابتدای پروژه، فرض را بر این قرار داده بود که خلبان های بعدی نیز همان وزن و قدرت جودی وکسلر را دارند و در صورت تغییر خلبان هم می شود با اصلاحاتی جزئی در برخی قطعات مجددا هلیکوپتر را به پرواز درآورد، اما بعد از مشورت با دانشکده حرکت شناسی بدن (kinesiology) و قبل از این که زمام کار به کلی از دستشان در رود، فهمیدند که اوضاع به این سادگی ها هم که تصور می شد نیست. کارشناسان حرکت شناسی به کوپرا گفته بودند و اگر می خواهد زمان پرواز را ۶ ثانیه افزایش دهد، باید توان خلبان داوطلبشان تا سه چهارم یک اسب بخار بیشتر شود. بنابراین با توجه به این که آنها حدود ۴۹ ثانیه تا بردن جایزه فاصله دارند باید به فکر خلبانی باشند که حداقل ۶ اسب بخار قوی تر از جودی خانم باشد، اما از آن طرف این خلبان همچنین نباید بیش از ۵۹ کیلوگرم وزن داشته باشد. پیداکردن چنین خلبان ورزیده و سبک وزنی خود به اندازه کافی مشکل هست، اما کوپرا و دانشجویانش گرفتاری های دیگری هم داشتند. کوپرا بعد از این که دریافت موضوع اصلی هلیکوپتر افسانه ای او، خلبان است خیلی فوری فراخوان داد و تعدادی از داوطلبانان را به انجام تمرینات سخت و هیجان انگیزی واداشت. وی می گوید: «ما چند وقت پیش برای این کار آماده شده بودیم، برخی از داوطلبان خوب آموزش دیده بودند و یکی از آنها هم از همه بهتر بود؛ اما انگشت شخص انتخاب شده برای خلبانی شکست و​ ۳ ماه از کار باز ماند.» کوپرا درباره مهندسان تحت تعلیم خود می گوید: «ما آنها را به طور شبانه روزی تعلیم می دهیم، سپس از آنها آزمون می گیریم. بعد از آزمون می توانند به خانه برگردند و استراحت کنند. در هر صورت من برای پیشبرد اهداف خود، افراد را به طور تمام وقت به کار می گیرم و در این امر کوتاه نخواهم آمد.» هم اکنون محاسبات طراحی، وزن و قدرت هر یک به طور مجزا انجام شده است. تعدادی از خلبان های تحت آموزش کوپرا، بعد از تمرین های شدید با دستگاه ورزشی ساق پا و بازو، زمان پرواز خود را از ۴۰ ثانیه به ۶۰ ثانیه رسانده اند. علت اصلی تأخیر در برنامه تیم گمرا نداشتن محلی بود که به اندازه ای بزرگ باشد تا سازه در آن جای گیرد؛ از این رو کوپرا مجبور شد از یک سالن ورزشی استفاده کند تا بتواند خلبانانش را به رکاب زدن در شرایط واقعی وادارد. زمان زیادی از شروع پروژه گذشته و برای تیم گمرا وقت کمی برای تکمیل دستگاه و به پرواز در آوردن آن باقی مانده است. اگر همه کارها به نحو مطلوب انجام شود، می توان امیدوار بود که تیم گمرا بزودی برنده جایزه سیکورسکی باشد. تنها در آن صورت است که کوپرا و خلبانان خسته تیمش می توانند در کنار بقیه تیم طراحی و ساخت به فکر یک تعطیلات خوب و مجلل! با پول های جایزه بزرگشان باشند. ● جایزه سیکورسکی انجمن هلیکوپتر آمریکا (AHS) در سال ۱۹۸۰ جایزه سیکورسکی را به یادبود ایگور سیکورسکی، اولین سازنده هلیکوپتر در دنیا پایه گذاری کرد. این جایزه به کسی تعلق می گیرد که یک بالگرد را با نیروی انسان به مدت دست کم ۶۰ ثانیه مداوم در ارتفاع ۳ متری به پرواز درآورد. از تاریخ پایه گذاری این جایزه تلاش هایی در کسب آن صورت گرفته است؛ اما تاکنون تنها ۲ مورد (داوینچی۳ و یوری۱) موفق شدند با نظارت شهود رسمی از زمین بلند شوند. طبق قوانین پایه مربوط به عملکرد ملخ، براحتی می توان محاسبه کرد که برای به پرواز درآوردن بالگرد نیروی انسانی به صفحه ای به قطر حدود ۵۰ متر نیاز است! انجام این کار، ممکن اما بسیار دشوار است. ممکن است شما برای ساختن بالگردی که بتواند جایزه سیکورسکی را ببرد مجبور شوید مبلغی بیش از وجه جایزه را خرج کنید، اما این کار می تواند منجر به ساخت یکی از زیباترین و خوش ترکیب ترین ماشین هایی منتهی شود که تا کنون به دست بشر ساخته شده است. کسانی که مایل به شرکت در این مسابقه هستند، باید بدانند که طبق قانون مسابقات، باید از ابتدا با انجمن هلیکوپتر آمریکا و نماینده FAI در کشور خود هماهنگ کنند. چون در غیر این صورت ، کمیته ارزیابی و داوری طرح را بررسی نخواهد کرد.