جستجو در تالارهای گفتگو

اسکات فاینبرگ تحلیل‌گر جوایز سینمایی و تاد مکارتی منتقد ارشد نشریه هالیوود ریپورتر برندگان هشتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار را پیش‌بینی کرده‌اند. فصل جوایز سینمایی به آخر راه خود رسیده و این ماراتون چند ماهه 24 فوریه (دوشنبه هفتم اسفند به وقت ایران) با برگزاری هشتاد و پنجمین دوره جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی به پایان می‌رسد. مهلت رای‌گیری نهایی برای انتخاب برندگان این دوره جوایز اسکار هم تمام شده است. در تعدادی از بخش‌ها برندگان تا حد زیادی قابل پیش‌بینی هستند و در تعدادی از بخش‌ها هم پیش‌بینی کار دشواری است. اسکات فاینبرگ تحلیل‌گر جوایز سینمایی و تاد مکارتی منتقد سینما که هر دو در نشریه معتبر هالیوود ریپورتر فعال هستند، در فاصله چند روز به برگزاری جوایز اسکار امسال، برندگان را پیش‌بینی کرده‌اند که در ادامه می‌خوانید: فیلم اسکات فاینبرگ: این نکته که شاخه کارگردانان آکادمی بن افلک را در بخش بهترین کارگردانی نامزد نکرد، تنها عاملی است که باعث می‌شود درباره اعطاء جایزه اسکار بهترین فیلم به «آرگو» دچار تردید شویم. در تاریخ برگزاری جوایز اسکار تنها سه فیلم بدون نامزدی در بخش بهترین کارگردانی برنده اسکار بهترین فیلم شده‌اند، اما شاید 94 درصد دیگر آکادمی با بقیه کسانی که این فیلم را تایید کرده‌اند مانند انجمن مطبوعات خارجی هالیوود بانی جوایز گلدن گلوب، انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا، انجمن بازیگران آمریکا، انجمن کارگردانان آمریکا و... موافق باشند و آن را انتخاب کنند. در نهایت «آرگو» فیلمی مفرح است، پایان خوش دارد و نگاهی خوشایند به هالیوود می‌اندازد؛ همان نگاهی که پارسال درمورد فیلم «هنرمند» جواب داد. برنده: «آرگو» تاد مکارتی: بجز یک مورد، بقیه نامزدهای بخش بهترین فیلم را دوست دارم، اما در نهایت سه فیلم را انتخاب می‌کنم: «30 دقیقه بامداد»، «جانوران محیط وحش جنوب» و «عشق». اولی بهترین فیلم کاترین بیگلو است؛ نمونه‌ای بسیار منظم از یک دغدغه و انجام یک کار دشوار. «جانوران...» یک شگفتی فوق‌العاده است، فیلمی درباره «هیچ‌کجا» و بی‌شباهت با هر چیز که می‌توان تصور کرد. «عشق» حاصل دقت بسیار زیاد یک فیلمساز بالغ است که دقیقا می‌داند چه می‌خواهد بگوید و چطور باید آن را بگوید. فیلمی که استحقاق پیروزی دارد: «عشق» کارگردانی فاینبرگ: از آنجا که افلک - که در فصل جوایز بیش از هر کس دیگر در بخش کارگردانی برنده جایزه شد - در این بخش نامزد نیست، پیش‌بینی برنده کار سختی است. بن زیتلین برای «جانوران محیط وحش جنوب» که فیلم اولش است برنده نمی‌شود. میشائل هانکه برای «عشق» که فیلمی خارجی‌زبان است، برنده نمی‌شود و دیوید ا. راسل بیشتر برای فیلمنامه «کتاب بارقه امید» بخت دریافت جایزه را دارد. تلاش‌های استیون اسپیلبرگ در «لینکلن» قابل احترام است، اما آنگ لی با «زندگی پی» فراتر از منطقه راحت خود حرکت کرده و کتابی را به تصویر کشیده که خیلی‌ها فکر می‌کردند قابل اقتباس نیست. جامعه فنی هم تلاش‌های او را با شور و شوق مورد توجه قرار داده است. بنابراین فکر می‌کنم لی بخت بیشتری برای دریافت جایزه این بخش دارد. برنده: آنگ لی برای «زندگی پی» مکارتی: به همان دلایلی که «عشق» را بهترین فیلم سال 2012 می‌دانم، در بخش کارگردانی هم هانکه را انتخاب می‌کنم. حضور نداشتن بیگلو، کوئنتین تارانتینو و افلک در میان نامزدهای بخش کارگردانی ناراحت‌کننده است. لی به جرات با بزرگ‌ترین چالش دوران کاری خود روبرو بوده است. درمورد زیتلین باید صبر کنیم و ببینیم فیلم دومش چه از کار درمی‌آید و آن وقت قضاوت کنیم. از اسپیلبرگ به خاطر بد بودن صحنه آغازین فیلمش و اینکه پایان «لینکلن» را خیلی بیشتر از جایی که باید، به تعویق انداخته، چند امتیاز کم می‌شود. راسل هم در آینده فیلم‌هایی بهتر از «کتاب بارقه امید» می‌سازد (او قبلا فیلم خوبی مانند «سه پادشاه» ساخته است). کارگردانی که استحقاق پیروزی دارد: میشائل هانکه برای «عشق» بازیگر مرد فاینبرگ: این بخش اگر یک برنده قطعی داشته باشد، دانیل دی- لوییس برای حضور حیرت‌آورش در «لینکلن» به نقش شانزدهمین رئیس جمهور آمریکاست. او پیش از این جوایز انتخاب منتقدان، گلدن گلوب، بفتا و انجمن بازیگران آمریکا را برده است. تاکنون هیچ‌کس برای بازی در فیلمی به کارگردانی اسپیلبرگ برنده جایزه اسکار نشده و هیچ کس هم بیش از دو بار جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت نکرده، اما به نظر می‌رسد دی- لوییس - که تنها 55 سال دارد و پیش از این دو بار برای «پای چپ من» (1989) و «خون بپا می‌شود» (2007) اسکار بهترین بازیگر مرد را گرفته - کاری خواهد کرد که کتاب‌های تاریخ اسکار در هر دو مورد بازنویسی شود. برنده: دانیل دی- لوییس، «لینکلن» مکارتی: وقتی چند سال پیش دانیل دی- لوییس را دیدم، برایم کاملا مشخص شد که فقط او می‌تواند به درستی نقش شانزدهمین رئیس جمهور را بازی کند. وقتی هم که نقش‌آفرینی دی- لوییس در «لینکلن» را با شوخ‌طبعی و صدای عجیب و غریب اما قانع‌کننده‌اش دیدم، غافلگیر شدم و از آن لذت بردم. با این حال، به هیچ عنوان آماده دیدن نقش‌آفرینی هراس‌انگیز و بسیار نگران‌کننده واکین فینیکس در «مرشد» نبودم. برای دی- لوییس کلاه از سر برمی‌دارم، اما فینیکس این بار بهتر است. بازیگری که استحقاق پیروزی دارد: واکین فینیکس، «مرشد» بازیگر زن فاینبرگ: سخت‌ترین بخش برای پیش‌بینی: جسیکا چاستین برای «30 دقیقه بامداد» برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن درام شد و جنیفر لارنس برای «کتاب بارقه امید» جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن و جایزه انجمن بازیگران آمریکا را دریافت کرد. امانوئل ریوا بازیگر «عشق» با 85 سال سن مسن‌ترین بازیگری است که نامزد اسکار شده است. او جایزه بفتا را برده است. نائومی واتس («غیرممکن») دوستان زیادی در آکادمی دارد و کوونژانی والیس («جانوران محیط وحش جنوب») یک تازه‌وارد جذاب است، اما به نظرم لارنس در این بخش بخت بیشتری دارد. برنده: جنیفر لارنس، «کتاب بارقه امید» مکارتی: پیش‌بینی برنده‌های این بخش سخت است، چرا که تمام نامزدها خوب هستند. والیس یک کشف منحصر به فرد است، چاستین تک است. و چه کسی می‌تواند عالی بودن ریوا را منکر کند، حتی اگر «عشق» واقعا فیلم ژان-لویی ترنتینیان باشد؟ اما پیروزی لارنس نه تنها تقدیر از شگفت‌آور بودن شخص او بلکه تقدیر از زنان انعطاف‌پذیر، سرسخت و بامزه است که هیچ‌وقت این جایزه را نبرده‌اند، بازیگرانی چون کارول لومبارد، باربارا استنویک و رزالیند راسل. بازیگری که استحقاق پیروزی دارد: جنیفر لارنس، «کتاب بارقه امید» بازیگر مرد مکمل فاینبرگ: هر پنج نامزد این بخش پیش از این برنده اسکار شده‌اند. رابرت دنیرو («کتاب بارقه امید») و آلن آرکین («آرگو») در فصل جوایز سینمایی هیچ جایزه مهمی نبرده‌اند. تامی لی جونز برای «لینکلن» جایزه انجمن بازیگران آمریکا را گرفت. جایزه انتخاب منتقدان به فیلیپ سیمور هافمن برای «مرشد» رسید و کریستوف والتس برای «جانگو آزاد شده» جوایز گلدن گلوب و بفتا را دریافت کرد. والتس و هافمن بزرگ‌ترین و دیدنی‌ترین نقش‌ها را داشته‌اند. پس فکر می‌کنم یکی از آن‌ها برنده شود. خودم والتس را برنده می‌دانم، چون به نظر می‌رسد آکادمی «جانگو آزاد شده» را بیشتر از «مرشد» دوست دارد. برنده: کریستوف والتس، «جانگو آزاد شده» مکارتی: شیر یا خط بین گروهی بازیگر کارکشته که همگی قبلا برنده شده‌اند (پس هیچ‌کدام نباید از شکست ناراحت شوند). آرکین، دنیرو، جونز و والتس فوق‌العاده، بامزه، قرص و محکم و باطراوت هستند و در نهایت نسخه‌ای از کارهایی که قبلا کرده‌اند، انجام داده‌اند. بنابراین نظر من روی هافمن است. نقش‌آفرینی فراموش‌نشدنی او چارلز فاستر کین را تداعی می‌کند. بازیگری که استحقاق پیروزی دارد: فیلیپ سیمور هافمن، «مرشد» بازیگر زن مکمل فاینبرگ: آن هاتاوی بازیگر محبوب هالیوود برای نقش‌آفرینی کوتاه اما تاثیرگذار خود در «بینوایان» جوایز انتخاب منتقدان، گلدن گلوب، بفتا و انجمن بازیگران آمریکا را برده است. کار او بیش از حد دیده شده که واکنش‌هایی به همراه داشته، اما سخت می‌توان تصور کرد هیچ یک از دیگر نامزدهای این بخش - ایمی آدامز («مرشد»)، سالی فیلد («لینکلن»)، هلن هانت («جلسات») و جکی ویور («کتاب بارقه امید») - برای عبور از او حمایت کافی داشته باشند. برنده: آن هاتاوی، «بینوایان» مکارتی: هاتاوی می‌تواند خاطرجمع باشد. فیلد این بار نخواسته او را دوست داشته باشیم. هانت مثل همیشه خوب است و ویور هم چیز زیادی نمی‌گوید و هوای خود را دارد. آدامز هم زیاد حرف نمی‌زند، اما این حس هست که همسر تابع اما مراقب فیلم «مرشد» با بازی او خود می‌تواند سوژه یک فیلم (یا رمان) موازی باشد. من به او رای می‌دهم. بازیگری که استحقاق پیروزی دارد: ایمی آدامز، «مرشد» نظر فاینبرگ و مکارتی درباره دیگر برنده‌ها و کسانی که استحقاق پیروزی دارند به این ترتیب است: فیلمنامه غیراقتباسی: برنده: کوئنتین تارانتینو، «جانگو آزاد شده» / فیلمنامه‌نویسی که استحقاق پیروزی دارد: میشائل هانکه، «عشق» فیلمنامه اقتباسی: دیوید ا. راسل، «کتاب بارقه امید» / فیلمنامه‌نویسی که استحقاق پیروزی دارد: تونی کوشنر، «لینکلن» فیلم خارجی‌زبان: «عشق» میشل هانکه (اتریش) / فیلمی که استحقاق پیروزی دارد: «عشق» میشل هانکه (اتریش) مستند بلند: «در جستجوی شوگر من»، مالک بندالجلول / فیلمی که استحقاق پیروزی دارد: «نگهبان»، درور موره فیلم بلند انیمیشن: «رِک-ایت رالف» / فیلمی که استحقاق پیروزی دارد: «رِک-ایت رالف» فیلمبرداری: کلودیو میراندا، «زندگی پی» طراحی لباس: ژاکلین دوران، «آنا کارنینا» تدوین: ویلیام گلدنبرگ، «آرگو» چهره‌پردازی: «بینوایان» موسیقی: مایکل دانا، «زندگی پی» ترانه: ادل و پل اپ‌ورث برای «اسکای‌فال» از فیلم «اسکای‌فال» طراحی صحنه: دیوید گراپمن و آنا پیناک، «زندگی پی» صداگذاری: «بینوایان» تدوین صدا: «اسکای‌فال» جلوه‌های تصویری: «زندگی پی» مستند کوتاه: Inocente»»، شان فاین فیلم کوتاه انیمیشن: «Paperman»، جان کارز فیلم کوتاه زنده: «منع عبور و مرور»، شاون کریستنسن

در اینجا می خواهیم نگاهی بیندازیم به فراموش نشدنی ترین دیالوگ های یک دهه اخیر سینمای هالیوود. البته قضاوت کردن در مورد تمام فیلم های یک دهه در چنین فضای محدودی امکان پذیر نیست. پس ممکن است همه دیالوگ های محبوبتان را اینجا نیابید.