نکات طلایی شبدر CLOVER
شبدر قرمز
Trifolium pratense
معروفترین شبدر در دنیا بوده و بالا ترین محصول را در میان شبدرها دارد.
شبدر قرمز مخصوص مناطق سردسیر بوده، طالب آب و هوای مرطوب و سرد می باشد و ضمناً این گیاه چند ساله است.
در بهترین شرایط شبدر از نظر کیفیت از یونجه بهتر بوده ولی محصول آن پایین تر است.(پروتئین بالا تر است)
ماده خشک شبدر 12-8% می باشد ولی ماده خشک یونجه 17-14% می باشد.
از لحاظ مورفولوژیکی در شبدر اختلاف زیادی بین ارقام زراعی و وحشی وجود ندارد ولی در یونجه اینطور نیست.
شبدر قرمزچون روز بلند است بسیار حساس به نور می باشد و اگرمقدار نورکم باشد به گل نمی رود.
ریشه شبدر قرمز علاوه بر اینکه عمیقتر از یونجه است انشعابات ریشه آن هم بیشنر می باشد.
شبدر قرمز معمولاً 5/2 چین دارد.
قدرت سازگاری شبدر به
PH
، از یونجه بیشتر است در زمینهای اسیدی
PH=4/6
تا قلیایی
PH=7/4
محصول می دهد. بهترین
PH
برای آن 7-6 می باشد.
شبدر هم مانند یونجه پاخوری خوبی ندارد.
در تلقیح شبدر بیشتر پروانه ها موثرند تا زنبورها.
در شبدر قرمز اختلاف زیادی بین چین ها وجود ندارد.
در شبدر قرمز مساله
Contraction
وجود دارد یعنی با سرد شدن هوا طوقه بخاطر حفظ جوانه ها به داخل خاک کشیده می شود.
شبدر برسیم آب زیادی نیاز دارد اما شبدر قرمز در تمام طول رشد و نمو خود آب نیاز دارد. پس زمین شنی و سبک بدرد کشت وکار شبدر نمی خورد.
انواع شبدر برسیم: مسکاوی: چندبرداشته
–
بالی: مقاوم به خشکی
–
فاهلی: تک برداشته و دیم.
شبدر سفید
T. repense
بسیار مقاوم به شرایط نامشاعد و سرما می باشد.
شبدر سفید دارای ساقه خزنده (استولن) می باشد.
شبدر سفید چندساله است و به غرقابی مقاوم می باشد.
در موقع تولید بذر شبدر قرمز زمانی که 2/1 مزرعه شبدر به گل رفته باشد آبیاری قابل توجه و اهمیت است.
تفاوت شبدر برسیم و قرمز: ریشه های شبدر برسیم عمیق تر با تارهای جانبی بیشتر، ساقه بلند تر و حساستر به ورس.
شبدر در کل دوره رشد به شوری حساس است همچنین نسبت به تبادلات گازی نیز حساس می باشد.
شبدر هیبرید یا السیک مقاومترین لگوم به سرماست