مدت مدیدیه این سوال ذهن من رو مشغول کرده که نظر مردم چقدر باید در زندگیمون حائز اهمیت و تأثیرگذار باشه ؟ و یا این مردم کی هستن و چرا باید به خودشون اجازه بدن که بتونن در زندگی شخصی دیگران نظر بدن در حالی که شرایط اون خانواده یا شخص رو نمی تونن درک کنن؟
و اما این که چه چیزی باعث می شه تا اجازه بدیم مردم در زندگی شخصی و ... امون دخالت کنن ؟ تقصیر از خود ماست ؟
و البته چرا برای این مردم محدودیتی قائل نمی شیم که به خودشون اجازه می دن از مسئله ازدواج و طلاق گرفته تا لباس پوشیدن و غذا خوردن و صحبت کردن و ....... و حتی نفس کشیدن اظهار نظر کنن
حال اگر فردی در زندگی مشترک و یا انتخاب شغل ، رشته تحصیلی و یا ..... موفق نبود باید به خاطر فکر مردم بسوزه و بسازه ؟ آیا این مردم بعده ها می تونن جواب حسرت روزایی که به خاطر دیگران از دست رفته و یا آسیب های روانی که به اون فرد وارد شده رو بدن ؟
درسته که بین مردم زندگی می کنیم اما آیا باید برای مردم هم زندگی کنیم ؟به شخصه خانواده های بسیاری رو هم دیدم که با همین یه جمله چه بدبختی هایی که به سرشون نیومده در حالی که اگر نظر مردم رو در نظر نمی گرفتن و به راه عقل و منطق خودشون می رفتن شاید هزاران بار موفق تر می شدن و با دخالت دیگران در زندگیشون فرصت زندگی کردن رو از خودشون گرفتن و فقط زندمانی می کنن .....
و حال نظر شما در این مورد چیه ؟ مسائل عنوان شده رو تأیید می کنید و یا تکذیب ؟
اگر تأیید می کنید برای از بین بردن این افکار پوسیده چه راه حلی رو پیشنهاد می کنید ؟
.