جستجو در تالارهای گفتگو

فلسفه وجودی دوران نامزدی، ایجاد فرصتی مناسب جهت آشنایی با اخلاقیات، روحیات و ویژگی ‌های شخصی و شخصیتی دختر و پسر با یكدیگر می باشد. در واقع در این دوران افراد سعی می كنند نسبت به یكدیگر و نقاط قوت و ضعفشان شناخت حاصل كرده و این آگاهی را اساسی جهت ایجاد تفاهم و موفقیت در زندگی مشترك آینده شان قرار دهند. غیرممكن نیست كه طرفین پس از مدتی كه از دوران نامزدی شان گذشت متوجه عدم سنخیتشان با یكدیگر شده و در دوراهی وحشتناكی بین ماندن و ادامه دادن یا ترك كردن و رها شدن قرار گیرند. معمولا افراد وقتی در چنین موقعیتی قرار می گیرند دچار برخی اشتباهات می شوند : - عدم توجه به یافته ها : برخی نسبت به یافته ها و شناختشان نسبت به فرد مقابل دچار تردید شده و خود را با این گمان كه ممكن است اشتباه كرده باشند و فرد مقابل ایرادی ندارد،‌گول می زنند. در واقع این گروه با این افكار سعی در انحراف افكار و به اشتباه انداختن خود دارند. - حل شدن تفاوت ها پس از ازدواج : گروهی از جوانان وقتی به تمایز فاحش خود و فرد مقابل پی می برند،‌ به این فكر میكنند كه ازدواج به دلیل نیروی جادویی خود (عشق) خود به خود همه مشكلات و تمایزها را حل می كند. در حالی كه یقینا عشق قبل از وصال بیشتر و قوی تر از عشق بعد از وصال است. - تصمیم بر تغییر فرد مقابل : برخی دیگر چون از سویی فرد مقابل را با ملاك های خود هم سنخ نمی بینند و از سوی دیگر جرات بر هم زدن نامزدی شان را ندارند تصمیم می گیرند، فرد مقابل ر همانگونه كه دوست دارند بسازند و تغییر دهند. غافل از آنكه افراد در این سن و سال تغییر ناپذیرند. - و ... معمولا افراد به دلیل وابستگی های عاطفی و شرایط اجتماعی نمی دانند كه چه كاری باید انجام دهند و در نهایت نمی توانند درست تصمیم بگیرند. به همین دلیل به برخی نكات در این دوران لازم است : - سعی كنید واقع بین باشید. - خانواده را در جریان شرایط موجود قرار داده و مدتی از آنها جهت فكر كردن و به نتیجه رسیدن فرصت بخواهید. - حتما مشكلات و شرایط موجود را با یك مشاور متخصص در میان گذاشته و از راهنمایی های وی بهره بگیرید. - به تنها چیزی كه فكر می كنید و باید برایتان ارزش داشته باشد زندگی آینده تان باشد نه حرف و حدیث اطرافیان و آشنایان یا مشكلات پیش رو. - درست است كه تلاش شما در جهت برطرف شدن مشكلاتتان با فرد مقابل (نامزدتان) است اما اگر در نهایت قادر به حل مشكلات نشدید و نظ مشاور هم همین بود بدانید كه جدایی در این مرحله بسیار بهتر،‌ مفیدتر و راحتتر از جدایی پس از ازدواج می باشد.

وبلاگ حقوقي سعید معصومی • دلایل قانونی: - بطوریکه واضح است، در قانون مدنی نیز تفاوت بین زوجه در حالتی که نزدیکی با او واقع شده یا نه قائل شده است. نکته سوال برانگیز اینکه: طبق قانون مدنی میزان مهریهای که در دوران نامزدی بر ذمه مرد مستقر است نصف است یا کامل و آیا مرگ چه عاملی میتواند باشد که میزان آن را تغییر دهد؟ آیا غیر از این است که میزان حق واقعی زن (و نه لفظی) در این دوران نصف مهریه میباشد که در صورت طلاق ثابت و با شروع زندگی مشترک و نزدیکی کامل به کل تبدیل خواهد شد. البته اکثر علما نیز بر این نکته اشتراک نظر دارند که به مجرد عقد زوجه می تواند کل مهریه را مطالبه نماید و تا دریافت آن از ایفای وظایف خوداری نماید ولی نصف آن مستقر و نصف دیگر مشروط و منوط به دخول است. با توجه به ماده 1082 قانون مدنی « به مجرد عقد، زن مالك مهر مى‏شود و مى‏تواند هر نوع تصرفى كه بخواهد در آن بنمايد» کلمه کل مهر قید نشده است و در واقع اشارهای به میزان آن صورت نگرفته و اگر افرادی استنباط کل از آن داشته باشند، خواهیم دید که در مغایرت صریح با متن قرآن کریم بوده و حتی طبق قانون، بحث تنصیف مهریه در طلاق بدون نزدیکی و سایر موارد زیر سوال خواهد رفت. نکته واضح دیگر اینکه هر دو کلمه طلاق و مرگ از ریشه جدایی بوده در صورتیکه آنچه باعث تعلق کل مهر خواهد شد از ریشه مقاربت و نزدیکی است. - از نکته نظر دیگر: آیا طبق ماده 1092 قانون مدنی، تنصیف میزان مهریه تحت الشعاع طلاق است یا عدم نزدیکی کامل؟ بدیهی است که طلاق هیچ دخالتی در مهریه نداشته بطوریکه زن بدون وقوع طلاق نیز میتواند نسبت به مطالبه مهریه اقدام نماید. بنابراین آنچه باعث تغییر در میزان مهریه خواهد شد عدم نزدیکی است که مرگ یا طلاق هیچ خدشهای به ماهیت آن وارد نمیکند. با مطالعه سایر مواد قانون مدنی نیز (1092- 1097و 1101 ناظر به تعلق نصف مهر به زن، 1088- 1098- 1099 و 1101 ناظر به سقوط حق زن نسبت به مهر، 1087 و 1093 ناظر به تعلق مهرالمثل به زن و 1093 ناظر به تعلق مهرالمتعه به زن) دیده میشود که در تمامی شرط نزدیکی در تعلق کل مهر به زن ذکر گردیده، بطوریکه عدم آن باعث سقوط نصف یا تمام آن خواهد بود. - طبق ماده ۱۰۹۶: «در نكاح منقطع موت زن در اثناي مدت موجب سقوط مهر نميشود و همچنين است اگر شوهر تا آخر مدت با او نزديكي نكند». حال اینکه اگر در عقد دائم نیز چنین میبود قانونگذار به صراحت آن را قید مینمود. همچنین این ماده نکاح منقطع را خارج از قاعده کلی تشخیص داده و بصورت استثناء مورد تاکید قرار داده است. وحدت ملاک حاصل از این مواد قانونی چنین میباشد که زن مستحق مهریه است، ولیکن میزان آن متغیر بوده و آن-چهکه در تعیین میزان آن موثر میباشد نزدیکی و دخول است. بطوریکه در صورت عدم وقوع نزدیکی در عقد دائم، میزان مهریه در هیچ حالتی از نصف بیشتر نیست. اکنون چطور میتوان تصور نمود که مرگ یکی از زوجین در دوران نامزدی میزان مهریه را از نصف به کل تبدیل میکند و آیا غیر از این است که در این صورت خارج از قاعده بوده و لذا میبایست تاکیداً در متن قانون مدنی ذکر میگردید. در نهایت اگر نتوان بر مبنای موارد فوق الذکر به جواب قاطع دست یافت، با این استدلال که قانون مدنی در این خصوص سکوت نموده است و با اجازه حاصله از ماده 3 قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی با استناد به دلایل شرعی و فتاوای معتبر که در ادامه مورد توجه قرار می گیرند، حکم قضیه مشخص خواهد گردید. • حکم عقل و عرف: با ذکر اصل مشهور " کل ما حکم به الشرع حکم به العقل و ... " به مواردی از دلایل عقلی و عرفی در خصوص موضوع مسأله اشاره می گردد: - مگر نه این است که مهر هدیه ایست که مرد به مجرد عقد نکاح و تعیین میزان آن به همسر خود در قبال محبت و پاکدامنی او تعهد مینماید. پس آیا عادلانه خواهد بود که پیش از آنکه یکی از طرفین کل تعهد خود را اثبات و بجا آورد، طرف دیگر ملزم به پرداخت کل دین خود باشد. همچنین در فوت زوجه آیا صحیح است که زوج در ازاء بهره نبرده مکلف به پرداخت کل دین باشد و در این صورت اگر نصف مهریه که از این بابت بر ذمه زوج مستقر شده به والدین زوجه بعنوان بخشی از وراث منتقل شود حکم شرعی چیست؟ مگر نه این است که چنین مساله ای شرعاً حرام می باشد. - بطوریکه ذکر شد اگر زنی را عقد نمائیم و او قبل از نزدیکی مهریه تعیین شده را مطالبه کند، هیچ مرجع قانونی به او اجازه نخواهد داد که کل مهر را دریافت دارد، مگر اینکه مرد خود جهت شروع زندگی مشترک تسلیم کرده باشد. بنابراین با چه منطقی میزان حقی که برای زوجه در زمان حیاتش معین و مشخص است، با فوت احدی از زوجین دو برابر خواهد شد؟ - از نکته نظر دیگر، وقتی مردی با زنی ازدواج کرده و پیش از نزدیکی او را طلاق دهد می بایست نصف مهر را عیناً یا مثلاً پرداخت نماید که در این امر حیثیت و شان اجتماعی زن لطمه خورد، پس چطور است که در حالت فوت که چنین ضرری بر زن عاید نشده، حکم نسبت به مرد سختگیرانه تر باشد. البته در فوت زوج چنین نیز می توان تصور کرد که بعلت ضربه روحی و تامین آینده زن مساله را توجیه کرد. - شاید چنین تصور گردد که چون نیت در قبل از فوت یکی از زوجین بر نزدیکی بوده پس می بایست کل مهر تعلق گیرد. حال سوال اینکه مگر اکثراً در طلاق نیز نخست نیت در نزدیکی نبوده است. از سوی دیگر مگر به صرف نیت می توان حکم بر تمام مهریه داد که در این صورت بعنوان مثال نظر به اینکه کسی قصد کشتن دیگری را در ذهن پرورانده و هرگز عملی مرتکب نشود می بایست به خاطر نیتش قصاص گردد. • دلایل شرعی: شاید در این خصوص بین تعدادی قلیلی از صاحب نظران و آن هم عمدتاً در مرگ شوهر اختلاف نظر باشد (که البته اختلاف نظر در مسائل شرعی حتی در زمان حیات پیامبر اکرم و امامان معصوم نیز وجود داشته است) ولی در قرآن کریم که قبل از نزول آن، ستم¬های زیادی در حق زنان روا می¬شده است، پاسخ صریح و روشن طبق سوره¬های النساء و البقره به این موضوع ارائه گردیده است: (النساء: 24-25): « برای شما ازدواج با زنان دیگری جز اینان حلال گشته است و می‌توانید با اموال خود زنانی را جویا شوید و با ایشان ازدواج کنید و پاکدامن و از زنا خویشتن‌دار باشید. پس اگر با زنی از زنان ازدواج کردید و از او کام گرفتید، باید که مهریه او را بپردازید. و این واجبی است و بعد از تعیین مهریه، گناهی بر شما نیست در آنچه میان خود بر آن توافق می‌نمایید، بی‌گمان خداوند آگاه و حکیم می‌باشد... ». (البقره: 237): « و اگر زنها را طلاق دهید پیش از آن که با آن‏ها مباشرت کنید در صورتی که بر آنان مهر مقرر داشته‏اید بایستی نصف مهری را که معین نموده‏اید به آن‏ها بدهید مگر آنکه آن‏ها خود یا کسی که امر نکاح بدست اوست گذشت کنند و اگر در گذرند به تقوی و خدا پرستی نزدیک‏تر و فضیلت¬هایی که در نیکوئی به یکدیگر است فراموش مکنید و ... ». در روایتی از امام صادق (ع) نیز حکم این موضوع تبیین شده که در مانحن¬فیه از آن بطور صریح بعنوان امر منطبق بر ظاهر قرآن نام برده شده است: فضل بن عبدالملك و عبيد بن زراره [حر عاملي ج ۱۵: ۷۳؛ شيخ طوسي الاستبصار ج ۴: ۱۵۴؛ شيخ صدوق من لايحضره الفقيه ج ۴: ۲۵۲؛ آل بحرالعلوم بلغة الفقيه ج ۳: ۸۷]؛ « قالا: قلنا لابي عبدا...(ع)، ما تقول في رجل تزوج إمراة ثم مات عنها و قد فرض الصداق. قال: لها نصف الصداق و ترثه من كل شيء و ان ما تت فهو كذلك». فضل بن عبدالملك و عبيد بن زراره خدمت امام صادق(ع) عرض كردند: « چه مي‌فرمايي در مورد مردي كه با زني ازدواج نموده و مهريه را نيز معين كرده ولي (قبل از دخول) مي‌ميرد؟ ايشان فرمودند: زن، مالك نصف مهريه بوده و از هر چيزي از زوج ارث مي‌برد و اگر زن هم بميرد، حكم همين است ». همچنین در کتاب وسايل الشيعه ( ج ۱۵، ص ۷۲، حديث ۴) آمده است [نقل از مقاله بررسى اجمالى مهريه (روايى، فقهى و حقوقى)- فائزه عظيم‏زاده‏اردبيلى- عضو هيات علمى]: و باسناده عن عبيد بن زراره‏ قال: « سالت ابا عبدا... (عليه السلام‏) عن ‏امراه هلك زوجها و لم‏يدخل بها قال: لها الميراث و عليها العده الكامله‏ وان سمى بها مهرا فلها نصف‏المهر وان لم يكن سمى لها فلا شى لها». و به اسنادش از عبيد بن زراره گفت: پرسيدم از ابا عبدا...(عليه السلام‏) از زنى كه‏ شوهرش مرده و آميزش صورت نگرفته ‏است: « فرمود براى او ميراث است و برعهده‏اش عده كامل است و اگر مهرمعين شده پس نصف مهر برايش ‏مى‏باشد و اگر مهرى برايش فرض نشده ‏بود پس هيچ چيزى براى زن ثابت ‏نمى‏باشد ». نظر مراجع تقلید و صاحب نظران در خصوص حکم مساله: فتوای امام خمینی (ره) [جلد چهارم ترجمه تحریر الوسیله- مسألۀ 14] و [پایگاه حوزه به آدرس اینترنتی [Hidden Content]]: لو مات أحد الزوجین قبل الدخول فالأقوی تنصیف المهر کالطلاق خصوصا فی موت المرأة- تحریر الوسیلة، ج‏2، ص: 301. استفتاء از پايگاه اطلاع رساني دفتر مقام معظم رهبري آیت ا... العضمی خامنهای : احتراماً، حکم مهریه زوجه متوفی در دوران نامزدی کل است یا نصف؟ جواب- سلام عليکم و رحمة الله و برکاته- بسمه تعالى، در فرض سؤال اگر دخول صورت نگرفته باشد، مهريه نصف است. موفق و مؤيد باشيد. سوال- آیا درصورت فوت زوج، زوجه مستحق مهر خواهد بود؟ و در صورت فوت زوجه حکم چیست؟ هرگاه شوهر قبل از نزدیکی بمیرد مهر نصف می شود. اگرچه احوط (پسندیده تر در احتیاط) مصالحه کردن است. (نقل از منوچهر قوامی- وکیل دادگستری) توضیح المسائل آیت ا... العضمی بهجت: احكام عقد- مساله 310: در صورت فوت زن يا مرد قبل از دخول بنابر اقوى مهر نصف مى شود. آيه الله خويي (ره): مهر با عقد به ملكيت زن در مي آيد و با طلاق و فوت هر يك از زوجين پيش از نزديكي ظاهرا نصف آن ساقط مي شود . استفتائات روزانه آیت ا... العضمی سیستانی [[Hidden Content]] سؤالها و جوابها » مهريه (25)- سؤال: زن غير مدخوله اى كه شوهرش فوت كرده آيا تمام مهرش را از مال شوهر مى گيرد يا نصف مهر را ؟ پاسخ: مستحق نصف مهر است و سزاوار است كه نسبت به ديگر سائر ورثه با او مصالحه كنند . تاليفات - مجموعه استفتائات آیت ا... العضمی نوری همدانیاحکام نکاح و طلاق- س‏633: هرگاه يکي از زن و شوهر قبل از آميزش و قبل از دخول بميرد، آيا تمام مهر را بايد به زن داد يا نصف را؟ ج: در فرض مذکور نصف مهر ثابت است. در تماس تلفنی با دفتر آیت الله العظمی وحید خراسانی، ایشان نیز نظر به تعلق نصف مهریه در این حالت دارند. مجموعه استفتائات آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره): مهریه- سئوال 1649 ـ زن كه به عقد كسى درآمده هنوز دخول نشده، مرد فوت كرده يا شهيد مى شود . مهر زن تمام است يا نصف ؟ جواب- بسمه تعالى. در مورد مزبور زن حق نصف مهر را دارد، واللّه العالم . سوال- آیا درصورت فوت زوج، زوجه مستحق مهر خواهد بود؟ و در صورت فوت زوجه حکم چیست؟ جواب- در صورت فوت احد از زوجین قبل از نزدیکی، مهر نصف می شود ولی احتیاط این است که در صورت فوت زوج، زوجه با ورثه زوج در مقدار مهر از جهت نصف یا تمام آن مصالحه کنند. واللّه العالم- (نقل از منوچهر قوامی- وکیل دادگستری) آیت ا... العضمی سید عبدالکریم موسوی اردبیلی: سوال- آیا درصورت فوت زوج، زوجه مستحق مهر خواهد بود؟ و در صورت فوت زوجه حکم چیست؟ جواب- زوجه مستحق نصف مهر می باشد. نصف مهر به وراث زوجه می رسد- (نقل از منوچهر قوامی- وکیل دادگستری) آیت ا... العضمی لطف الله صافی گلپایگانی: سوال- آیا درصورت فوت زوج، زوجه مستحق مهر خواهد بود؟ و در صورت فوت زوجه حکم چیست؟ جواب- در هر دو صورت زن مستحق نصف مهر است. ولی احتیاط این است که مصالحه شود، خصوصاً در فرض مرگ زوج- (نقل از منوچهر قوامی- وکیل دادگستری). صفحات 384-385 کتاب جامع المسائل ـ ج2 آیت ا... العضمی فاضل لنکرانی مهـريه- س 1017 ـ مردى در حال بيمارى زنى را به عقد خود درآورده است و قبل از دخول با همين بيمارى مرده است آيا مهريه اين زن ثابت است؟ ج ـ خير، مهريه ثابت نيست، عدّه هم ندارد. ارث نيز نمى برد. بلى چنانچه بهبود يافت و پس از آن به هر جهت، قبل از دخول فوت كرد نصف مهر ثابت است، ارث هم مى برد. برخی از علما نیز نظری خلاف در فوت زوج دارند: شيخ طوسي گفته است: هرگاه مردي فوت كند بر ورثه او واجب است كه تمام مهر زن او را بدهند و بر زن مستحب است كه نيمي از مهر را نگيرد. اما اگر زن فوت كند نيمي از مهر به زن تعلق مي گيرد. [كتاب مباني حقوق و تكاليف زن در ازدواج – دكتر فاطمه مير شمسي – ص 54 و55]. تاليفات - مجموعه استفتائات آیت ا... العضمی صانعیمجمع المسائل استفتائات -- (ج 2) -> مَهريّه- : س 850- ميزان مهريه اى كه به زوجه اى كه شوهرش قبل از دخول فوت مى نمايد تعلّق مى گيرد، نصف مهرالمسمّى است يا تمام آن؟ ج ـ اقوى اين است كه اگر زوج قبل از دخول فوت نمايد، تمام مهر، ملك زوجه است و مستحقّ آن است و قبل از ارث است و از اصل مال خارج مى شود؛ و امّا اگر زوجه قبل از زوج و قبل از دخول بميرد، نصف مهر، ملك زوجه است كه به ورثه اش مى رسد و چون خود زوج هم وارث سببى است، از همان نصف، مانند بقيّه اموال زوجه ارث مى برد. در بین علما حال حاضر ظاهراً یکی از بزرگواران نظری خلاف در فوت زوجین داشته اند که در اینجا از ذکر نام ایشان امتناع کرده و صرفاً به جواب آن عالی مقام در پاسخ به استفتاء نویسنده با ذکر دلایل و فتوای سایر مراجع اشاره می گردد: با اهداء سلام و تحيت؛ جواب : شما می توانید در این مسأله به فتوای دیگری عمل کنید. همیشه موفق باشید. در خاتمه چنین میتوان نتیجه گیری کرد که حکم شرع و به موازات آن عقل و عرف در تعلق نصف مهریه در فوت هر یک از زوجین در بعد از تعیین مهر و قبل از عمل زناشوئی همچون طلاق بوده، مخصوصاً در فوت زوجه و شاید برخی اختلاف نظرها در حالت فوت زوج بیشتر در جهت حمایت از زن بوده باشد. منبع[Hidden Content]

انتخاب اولیه ، گذراندن دوره شناخت نامزد و تصمیم‌گیری نهاییاز مراحل انتخاب همسر است .كم بها دادن به مرحله میانی (دوره شناخت نامزد و همسر آینده )موجب بالا رفتن امكان اشتباه در تصمیم‌گیری نهایی است. مادربزرگ می‌گفت هنگامی‌كه خواستگار آمد، تنها حق داشت از سوراخ جای كلید، مجلس را تماشا كند‌. از آنجا هم كه چیزی پیدا نبود، یا چشم و ابروی داماد را می‌دید یا سبیلش را یا گوشش را. هرقدر نگاهش را به این سو و آن سو چرخاند نتوانست چهره او را یكبار كامل ببیند. همه كارها و حرف‌ها و قرار و مدارها به‌عهده بزرگ‌ترها بود تا سرانجام روز عروسی فرا می‌رسید: داماد را از یك‌طرف كوچه می‌آوردند‌، عروس را از طرف دیگر. مقابل چهره هریك آیینه‌ای نگاه داشته بودند. آرام‌آرام كه به هم نزدیك می‌شدند برای نخستین بار یكدیگر را در آیینه می‌دیدند؛ پس از آنكه جهیزیه عروس در خانه‌اش چیده شد و خطبه عقد را هم خوانده بودند. این گونه ازدواج برای جوانان جامعه كنونی ما به‌ویژه در شهرهای بزرگ و نزد قشر تحصیل‌كرده و دانشگاهی افسانه است و پدر و مادرها از یك سو تعلق خاطر و ریشه در باورهای نسل مادربزرگ دارند كه دریچه شناخت همسر آینده‌اش سوراخ جای كلید بود و برای نخستین بار او را در روز عروسی می‌دید؛ روز شروع زندگی‌شان! نسلی كه نه تنها با اجازه بزرگ‌ترها كه با تصمیم آنها ازدواج می‌كرد و از سوی دیگر مسئول برآوردن خواسته‌ها و نیازهای فرزندانشان بود‌. نسل جدید‌: نسلی با روح پیچیده، گسترده و حق طلب امروزین كه اصول و قواعد و آداب ازدواج و زندگی را خدمتگزار و روشنگر و تسهیل‌كننده راهش می‌خواهد نه بند و زنجیری كه به دنبال قربانی گرفتن از میان انسان‌هاست. برای پدر و مادرها كشیده شدن از این دو سو مرحله‌گذاری است كه هنوز به پایان نرسیده. كشتی معیارهای ازدواج، انتخاب همسر و شكل و شیوه زندگی مشترك‌، همچنان در تلاطم است؛ تلاطمی كه حاصل برخورد امواج باورها و سنت‌های پیشینیان با نیازها، پرسش‌ها و خواسته‌های انسان‌های امروز است و كار پدر و مادرها كه سكان دار این كشتی هستند و در انتظار آرام‌شدن دریا‌، چندان ساده نیست. توجه به برخی نكات و اصلاح برخی روش‌ها كارآمد و مفید خواهد بود. اگر برخی پدر و مادرها گرد غفلت را از دیدگان زدوده و امور را با نگاهی واقع‌بین و متناسب با نیازها و شرایط روز ببینند آنگاه زودتر شاهد آرام شدن امواج خواهیم بود. با انتخاب عاقلانه همسر زندگی‌های مشترك آرام‌تر و لذتبخش‌تر می‌شود. انتخاب موفقیت آمیز همسر مستلزم عوامل بسیاری از جمله داشتن شناخت است. * سیر منطقی این انتخاب شامل مراحل: انتخاب اولیه ، گذراندن دوره شناخت نامزد و تصمیم‌گیری نهایی در مورد اوست. كم بها دادن به مرحله میانی (دوره شناخت نامزد و همسر آینده )موجب بالا رفتن امكان اشتباه در تصمیم‌گیری نهایی است. برای نزدیك شدن به كیفیت و كمیت مطلوب دوره شناخت همچنان شاهد موانع فرهنگی‌‌ای هستیم كه هرقدر به شهرهای كوچك و نقاط دور افتاده كشور نزدیك شویم آن موانع را عظیم‌تر خواهیم یافت‌. 1- عقد برای راحتی خیال‌: هنوز هم خانواده‌هایی هستند كه پس از انجام مرحله خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر‌، با حذف مرحله شناخت‌، مهر عقد دائم بر انتخاب اولیه ایشان زده و دوره نامزدی را تبدیل به دوره عقد می‌كنند. استدلال این‌گونه خانواده‌ها چنین است: می‌خواهیم عقدشان كنیم خیالمان راحت شود؛ به بیان دیگر، تن سپردن به دوره آشنایی پیش از ازدواج فرزندان برای این پدر و مادرها اسباب ناراحتی خیال است. از نتایج احتمالی این شتاب والدین برای رسیدن به آرامش آن است كه اگر انتخاب، اشتباه بود و ناهمخوانی و مشكلاتی در رابطه زوج وجود داشت با عقد زودهنگام‌، ناچار شوند به زندگی نامطلوب تن داده و یا درصورت از كف دادن طاقت‌، پس از سال‌ها رنج و تحمل و مدارا به‌دنبال طلاق رفته و تبعات و پیامدهای آن را پذیرا باشند؛ چنین است كه تعجیل برای رسیدن به آرامش خیال لزوماً ایشان را به هدف مطلوب نخواهد رساند. از این رو بهتر است خانواده‌ها بعد از آشنایی اولیه اقدام به رفت و آمد خانوداگی كرده و در چارچوب شرع و عرف جامعه اجازه دهند دختر و پسر زیر نظر والدین با خصوصیات یكدیگر بیشتر آشنا شوند تا هم این آشنایی باعث كاهش تضادهای بعدی گردد و هم خانواده ها با رعایت عرف مرسوم راه آشنایی بیشتر را فراهم كنند. 2- مقاومت در برابر حقیقت: گرچه خانواده‌ها پس از مراسم خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر، با معاشرت آنها برای شناخت بیشتر موافقت می‌كنند اما همیشه انصراف و پشیمانی ایشان از انتخاب را به‌سادگی نمی‌پذیرند، غافل از آنكه پس از دوره شناخت با 2گزاره منطقی روبه‌رو هستیم كه یكی تایید و دیگری رد انتخاب است و دلیل منطقی وجود ندارد كه لزوما در انتظار تایید انتخاب باشیم، در حالی كه برخی انگیزه‌های احساسی و فرهنگی والدین را به انتظار تایید انتخاب می‌نشاند و پشیمانی فرزندشان از انتخاب را گونه‌ای ناكامی و شكست می‌دانند؛ به‌ویژه اگر این پشیمانی (پشیمانی از انتخاب فرد خاص پس از دوره نامزدی) چندبار تكرار شود‌. چه بسا همین انگیزه‌ها و تمایلات احساسی و فرهنگی و شتاب برای عروس یا داماد‌كردن فرزند و نیز هراس از به‌هم خوردن نامزدی فضای تصمیم‌گیری عاقلانه را برای زوج جوان تنگ كند. چه خوب است اگر پدر و مادر پس از دوره شناخت به فرزند خود بگویند: اگر به انتخاب خود باور و اطمینان بیشتر یافته‌ای از انتخاب درست تو خوشحالیم و اگر از انتخاب خود پشیمان شده‌ای باز هم خوشحالیم كه به موقع متوجه مشكلات احتمالی شده و از یك زندگی مشترك ناموفق‌، بركنار مانده‌ای. 3- پخش اخبار: یكی از اشتباهات و عادات ناپسند فرهنگی برخی والدین آن است كه پیش از قطعی شدن مسئله انتخاب همسر‌، در حالی‌كه فرزندشان دوره شناخت نامزد را می‌گذراند دوست و فامیل را از انتخاب اولیه فرزندشان باخبر می‌سازند، همین امر سبب می‌شود كه اگر زن یا مرد جوان از انتخاب خود پشیمان شوند فضای مناسبی برای بیان آنچه در دل دارند، نیابند. گویی باید دلیل پشیمانی و نتایج شناخت نامزد را برای همه اطرافیان توضیح دهند. قدری خودداری در بیان مسائل خصوصی خانواده و پرهیز از شتاب برای خبركردن دیگران از پیامد منفی رنج و فشار روحی برای فرزندان خواهد كاست. گاه پیچیدگی و بزرگی این اشتباه در حدی است كه برخی خانواده‌ها شروع آشنایی و نامزدی زوج جوان را با یك مهمانی مفصل اعلام می‌كنند. دوستی می‌گفت: پس از قدری معاشرت و شناخت نامزدم، از انتخاب خود پشیمان شده و خانواده را از پشیمانی و تغییر تصمیمم آگاه كردم، پس از آن از مادرم شنیدم: « نمی‌خوام چیه؟ من 200نفر را شام دادم! » سخن این مادر به خوبی نشانگر كاستی‌هایی است كه در آن حرف مردم، همچنان پیشتاز است و بر سعادت فرد ترجیح داده می‌شود. 4- شتاب برای تداركات ازدواج‌: اگر هنگامی‌كه زوج نامزد شده در حال شناخت یكدیگر هستند‌، خانواده‌ها را در تدارك جشن و تهیه جهیزیه و گرفتن وام و... ببینند خود را در معرض یك عمل انجام شده می‌یابند و دوره نامزدی عملاً كاركرد واقعی و اصلی خودش (شناخت) را از دست داده و تبدیل به مقدمه ازدواج می‌شود. مفیدتر است اگر در دوره شناخت نامزد، رفتار والدین‌، همواره به زوج نامزد‌شده نشان دهد كه بیش و پیش از هر چیز در انتظار نتیجه شناخت و تحقیق زوج از یكدیگر هستند‌. 5- آسان‌گیری نابه‌جا: بارها شاهد بوده‌ایم كه زن یا مرد جوان از برخی رفتار ناشایست نامزد و یا مشكلات ارتباطی‌اش با او نزد پدر و مادر شكایت‌می‌برد و از ایشان می‌شنود كه «خوب می‌شه.وقتی رفتید زیر‌یك‌سقف درست می‌شه.» روشن است كه نمی‌توان در رؤیا و تخیل و آرمان خواهی مطلق زیست و توقع انسان كامل از همسر داشت اما هشدارهایی چون گرایش فرد به مواد‌مخدر، وابستگی‌های بسیار به خانواده، خسّت، عدم‌كنترل خشم، داشتن همنشینان ناشایست و تفاوت‌های عمیق و وسیع فرهنگی و فردی و... مواردی نیست كه به‌سادگی قابل چشم پوشی باشد و تنها زیر یك سقف رفتن مشكلی را حل نمی‌كند. گاه دیده شده كه برخی خانواده‌ها توقع دارند اختلالات روحی و مشكلات اخلاقی و رفتاری فرزندشان نیز با ازدواج برطرف شود‌! به بیان دیگر ازدواج را جایگزین مراجعه به روانپزشك و مشاور می‌دانند. 6- چشم پوشی از اهمیت مشاوره: به انتظار روزی هستیم كه افراد‌، با همان جدیت و باوری كه برای درمان مشكلات جسمی‌، به پزشكان متخصص مراجعه كرده و آماده پذیرش هر زحمت و هزینه‌ای برای رسیدن به سلامت و بهبودی هستند‌، برای حل مسائل روحی و معنوی زندگی‌، مانند انتخاب همسر نیز مراجعه به روان‌شناس و مشاور را لازم بدانند. 7- نداشتن توانایی تفكیك مسائل: معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی‌، گونه‌ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می‌كند (هر قدر هم كه برای خود تكرار كنند در دوره شناخت به‌سر می‌برند‌)این وابستگی و تعلق خاطر‌، زمانی دردسر ساز می‌شود كه زوج متوجه می‌شوند مشكلات جدی در رابطه‌شان دارند اما به‌دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم‌گیری عاقلانه نیستند‌. در این گونه شرایط برعهده والدین است كه فرزند را در تفكیك مسائل احساسی و عقلی یاری داده و به او یادآور شوند كه برای ‌تن ندادن به زندگی فرسایشی و قربانی نشدن به‌دلیل ازدواج اشتباه، باید دوره نقاهت روحی و احساسی و رنج دل كندن را تاب آورد. 8- به تأخیر انداختن آزمایش‌های پزشكی‌: شایسته است انجام آزمایش‌های پزشكی‌، پیش از آغاز مرحله شناخت مورد توجه قرار گیرد‌. گاه غفلت از این امر پیامدهای رنج آور و یا جبران‌ناپذیری را به‌دنبال می‌آورد و آن زمانی است كه زوج جوان پس از اطمینان یافتن از هماهنگی و توافق فكری و فرهنگی و ایجاد وابستگی و باور به یكدیگر‌، نتیجه منفی آزمایش را مانع ازدواج خود می‌بینند.

معمولا انسان‌های وقتی که روابط دوران نامزدی شان به ازدواج نمی‌رسد مدعی می‌شوند ،که ما شانس نداریم ، همیشه هر چیز بدی است که برای ما وجود دارد بسیاری از دختر و پسرهای جوان که به تازگی نامزد می‌کنند بعد از مدتی به علت‌های مختلف از یکدیگر جدا می‌شوند و‌این روابط به ازدواج ختم نمی‌شود . معمولا عدم تمایل به ازدواج قابل مطالعه است ، افراد ممکن است فردی را که قرار است در ﺁینده به عنوان همسرشان باشد را پسند نمی‌کنند ، و در روابطی که در دوران نامزدی دارند به‌این موضوع پی می‌برند به همین دلیل تمایلی ندارند که دوره ی نامزدی‌شان به ازدواج منتهی شود . اما باید چه کرد ؟ راه حل‌هایی که برای‌این سئوال می‌توان ارائه داد به چه ترتیبی می‌باشد ؟ اگر شما هم به پاسخ‌این سئوال علاقه مندید در‌این مقاله با ما همراه باشید : معمولا انسان‌های وقتی که روابط دوران نامزدی شان به ازدواج نمی‌رسد مدعی می‌شوند ،که ما شانس نداریم ، همیشه هر چیز بدی است که برای ما وجود دارد و خوشبختی‌ها متعلق به دیگران است ، زیرا ازدواج یکی از اتفاقات مهم زندگی است به همین دلیل به شدت از زندگی نا امید می‌شوند . به خاطر داشته باشید که انسان‌های همیشه می‌توانند انتخاب کنند شاد باشند یا‌این که مدام از خودشان شکایت وگله داشته باشند . هنگامی که مجرد هستید شاید برای‌تان تفاوتی نداشته باشد ، که شاد باشید یا غمگین . اما هنگامی که زندگی‌تان وارد مرحله ی جدیدی می‌شود و شخص دیگری نیز وارد زندگی‌تان می‌شود ، شما دیگر تنها به خودتان تعلق ندارید ، به همین دلیل نباید بسیاری از ناراحتی‌های و غم‌های را که دچار ﺁنها هستید نشان بدهید . برای‌این که شخص دیگری را بخصوص فردی که قرار است در ﺁینده همسر شما باشد به خود جلب کنید ، باید در مرحله ی اول بر روی خودتان کار کنید و خودتان را تبدیل به فردی که کنید که برای همگان جالب و خواستنی باشد تا هر مردی که بر سر راه شما قرار گرفت بر حلاف‌این که از شما دوری کند ، مدام در پی به دست آوردن شما باشد . برای‌این که به یک فرد ‌ایده آل تبدیل شوید باید هفت نکته ی را رعایت کنید : 1- مثبت نگری : به جای‌این که همیشه به اتفاقات زندگی‌تان دید منفی داشته باشید ، هر رویدادی را که برای‌تان پیش می‌آید مثبت تابیر کنید . برای مثال اگر نامزدتان یک روز از صبح تا شب با شما تماس نگرفت‌این فکر منفی را نداشته باشید که : حتما من را دیگر دوست ندارد ، شاید دختر بهتری را پیدا کرده است و می‌خواهد با او نامزدی حدیدی را شروع کند ، شاید از من متنفر شده است و .... تمام‌این افکار منفی ممکن است به ذهن یک خانم رجوع کند ، و هنگامی که شب یا بعد از مدتی نامزدشان با آنها تماس می‌گیرد با لحن و صدای بدی با او صحبت می‌کنند به همین دلیل دید منفی باعث سر منشا سوﺀ تفاهمات‌اینده شود و رابطه‌تان به انحرافات برود . اما به جای تمام‌این افکار منفی می‌توانید افکار مثبت را در خود تقویت کنید و با خود بگویید : نامزدم برای‌این که هر چه زودتر سر و سامان بگیریم ، مجبور است تا‌این حد کار کند ، او به فکر من است به همین دلیل و بخاطر خوشبختی من در حال تلاش مستمر است . 2- به زندگی‌تان معنا بدهید : همیشه برای زندگی‌تان یک هدف خاص داشته باشید و طبق آن هدف پیش بروید زیرا اگر گاهی هم دچار مشکل شوید چون هدفی بالا و بلند دارید ، به راه خود ادامه می‌دهید . بخصوص اگر برای زندگی مشترک‌تان هدف داشته باشید باعث می‌شود که شما عامل محرکی برای رسیدن همسرتان به امال و آروزهایش شوید ، و نقاط قوت یکدیگر را افزایش می‌دهید . 3- از کسی انتطار کاری را نداشته باشید ، انتظارات خود را قطع کنید . زندگی که هر شخصی دارد تنها متعلق به اوست و او خود به تنهایی باید زندگیش را بسازد . هیچ گاه از شخص یا اشخاصی توقع کاری را نداشته باشید ، زیرا هنگامی که‌این خواسته در درون‌تان شکل بگیرد باعث می‌شود که به مرور زمان دچار افسردگی شوید ، زیرا همیشه نیازهای شما توسط بقیه برطرف نمی‌شود ، گاهی در جواب احتیاجات‌تان جواب رد می‌شنوید به همین دلیل شما به مرور زمان از اطرافیان‌تان دلزده می‌شوید ، پس از همان ابتدا خواسته‌های‌تان را کم کنید . شما تنها باید‌ این خواسته‌های را از نامزدتان داشته باشید نه هیچ کس دیگر . در پله ی اول باید تنها به خودتان متکی باشید ، و در مرحله ی بعدی به همسرتان . 4- گوش کردن به صحبت‌های دیگران را یاد بگیرید : در اکثر مواقع نزاع‌های بین نامزدهای یا زوجین بر سر‌این مطلب می‌باشد که صحبت‌های یکدیکر را خوب نمی‌شنوند و بد نتیجه گیری می‌کنند ، صحبت یا کلامی که همسر یا نامزدشان را به کار نبرده است را مدعی می‌شوند شنیده اند . در مرحله ی بعدی خوب شنیدن و خوب گوش کردن به صحبت‌های مهم است . 5- به مکان‌های تازه ، شاد ، پر جنب و جوش بروید : با دوستان یا افرادی که دارای انرژی مثبت هستند قرار‌های دوستانه بگزارید ، با آنها بیرون بروید زیرا تاثیر فوق العاده‌ای بر روحیه ی یکدیگر می‌گذارید . به تفریحات کوتاه مدت بروید مانند : یک روز از صبح تا شب به پیک نیک بروید ، با شادی روز‌تان را آغاز کنید ، به محیط‌هایی مانند پارک ، جنگل ، یا نزدیک چشمه بروید زیرا‌این محیط‌های اعتماد به نفس شما را تقویت می‌کند . 6- برای‌این که به افراد ثابت کنید که آنها را دوست دارید حتما نباید بهای زیادی را بدهید: یا‌این که حتما نباید کادو‌ها یا تفریحات گران قیمتی را به کار ببرید ، عشق خالص و ناب برای کسی که او را دوست دارید بهتر ین هدیه است . سعی نکنید با دروغ یا دغل عشق خود را به کسی تحمیل کنید زیرا بالاخره روزی نامزد یا همسرتان به‌این موضوع پی می‌برد و از آن روز به بعد‌اینده ی خوبی در انتظار شما نخواهد بود . 7- تفاوت‌هایی که بین خود و دیگران وجود دارد را بپذیرید : این موضوع را باور کنید که تمام افراد در روی کره زمین مثل هم نیستند ، هر یک دارای تفاوت‌هایی می‌باشند . پس هیچ گاه از نامزد یا همسرتان نخواهید که تغییراتی را در رفتار یا گفتار خود‌ایجاد کند ، زیرا او چندین سال با‌این اخلاق رشد گرده است و تغییر نمی‌کند . پس با‌این پیش نهاد‌تان به همسر یا نامزدتان تنها خود را از چشم او می‌اندازید و باعث می‌شوید که شوهر ‌آینده‌تان دیگر مثل سابق بر روی شما حساب نکند . مدام به دنبال‌این تفاوت‌های نباشید بلکه به دنبال شباهت‌های خود با نامزدتان و تقویت‌این صفات باشید نه تضعیف شان . برای‌این که فردی را به حود علاقه مند سازید باید اول از خود شروع کنید ، پس بهتر است از امروز بر روی رفتار خود کار کنید تا به حد مطلوبی برسید . .