جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'میکرب'.
2 نتیجه پیدا شد
-
حفره دهان فضایی است غیر منظم و تا حدودی بیضی شکل که اولین توقفگاه مواد غذایی در بدن به شمار می‌رود. پس از جویدن غذا مقداری از آن در دهان و بین دندانها و حد فاصل میان دندانها ولثه قرار می‌گیرد. از آنجا که این مواد غذایی مورد استفاده فلور نرمال (فلور دهان شامل گروه متنوعی از اورگانیسم‌ها بوده و در بر گیرنده باکتری‌ها، قارچ‌ها، میکوپلاسماها، تک یاخته‌ها و احتمالاً فلور ویروسی می‌باشد) دهان قرار می‌گیرد باعث رشد میکرواورگانیسم‌های دهان وتشکیل بیوفیلم های باکتریایی بر روی سطح وریشه دندانها می‌شود و در نهایت پوسیدگی دندانها، بیماری های مرتبط با دهان را ایجاد می‌نماید. با توجه به اینکه زیستگاه خاصی که میکرواورگانیسم‌ها مرتبط با آن فعالیت کرده و زنده می‌مانند را اکوسیستم می گویند. فعالیت هر میکرواورگانیسم در زیستگاه خاص، مربوط به نقشی است که آن در بین اجتماع میکرواورگانیسم‌ها دارا می‌باشد. این نقش توسط خواص بیولوژی هر توده یا جمعیت مشخص می‌گردد. دهان به عنوان یک اکوسیستم با چندین زیستگاه می‌باشد. به طوری که هر یک مناسب رشد و فعالیت تعدادی میکرواورگانیسم است. زیستگاه‌های دهان را می‌توان مخاط، لب‌ها، گونه‌ها، زبان، سطوح دندانها، لثه، بزاق، ناحیه لوزه‌ها و سطح دندان‌های مصنوعی نام برد. خواص زیستگاه‌های دهان هرگز بصورت طولانی پایدار نبوده و همواره دستخوش تغییرات وسیعی می‌شود. با کشیدن دندان، گذاشتن دندان مصنوعی، جرم گیری و پرکردن دندان، اکوسیستم دهان تغییر می‌کند. تغییرات موقت اکوسیستم دهان بر حسب نوع غذای مصرفی و آنتی بیوتیک‌ها نیز ممکن است اتفاق بیفتد. دندانها و بزاق، دهان را از دیگر زیستگاه‌های موجود در بدن انسان و سایر موجودات متمایز می‌سازد. قبل از رویش دندان‌های شیری و دوره‌های دندان‌های شیری و دندان‌های دائمی ،هریک شرایط اکولوژی خاصی را در دهان بوجود می آورند. هریک از دندانها برای سکونت توده خاصی از میکروب‌ها مناسب بوده، این حالت به ماهیت فیزیکی سطح و خطوط دندانها بستگی دارد. نواحی بین دندانها و شقاق لثه‌ای به علت ابقای مواد غذایی باعث رشد و تکثیر میکروب‌ها شده واغلب پوسیدگی دندان در این نواحی پدید می‌آید.
-
نانوذرات پلاستیکی بر علیه مواد سمی و میکربی
مهمان پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبارو مقالات و موضوعات متفرقه
پادزهر پلاستیکی ساخته شد . نتایج تحقیق محققان دانشگاه استنفورد آمریکا و استنفورد و دانشگاه شیزوکودای ژاپن موجب شد تا دانشمندان نخستین پادزهر پلاستیکی جهان را با موفقیت مورد آزمایش قرار داده و مانع از انتشار زهر زنبور در جریان خون موش ها شدند. این ذرات پلیمری که فقط یک پنجاه هزارم موی انسان قطر دارد، متناسب با ملیتین طراحی شده است. ملیتین یک پپتید در زهر زنبور است که موجب پارگی سلول شده و محتوای آن را آزاد می کند. مقادیر زیاد ملیتین در بدن می تواند موجب نارسایی عضوی و مرگ شود. پروفسور کنت شیا و یو هوشینو مجریان این طرح، این نانوذرات پلیمری را با استفاده از روش molecular imprinting تهیه کرده اند. آنها ملیتین را به مولکول های کوچکی موسوم به مونومرها متصل کردند و این دو را در شبکه ای از زنجیره های پلیمری طولانی بصورت جامد در آوردند. پس از آنکه این پلاستیک سخت شد آنها ملیتین را از این ترکیب حذف کردند که در نتیجه آن حفره ای به شکل ملیتین باقی ماند. وقتی این نانو ذرات به موش هایی که میزان زیادی ملیتین در خون خود داشتند، تزریق شد، مولکول های ملیتین نظیر را پیش از آنکه بتواند در خون گسترش یابد و موجب مسمومیت و مرگ سلول ها شود جذب کردند. این شیوه توانست جان موش های زیادی را از مرگ ناشی از زنبور گزیدگی نجات دهد. به گفته این محققان پیش از این هرگز پادزهر مصنوعی عملکرد موفقی در جریان خون حیوانات زنده از خود نشان نداده بود. از این شیوه می توان برای ساخت نانوذرات پلاستیکی استفاده کرد که بتواند با مواد سمی و میکروب های کشنده تر مبارزه کند. بر خلاف پادزهر طبیعی که در بدن موجود زنده ساخته و برای کاربردهای درمانی تولید می شود، این پادزهرهای مصنوعی را می توان با هزینه کمتر و عمر بیشتر در آزمایشگاه تولید کرد. نتایج این تحقیق در نشریه آمریکایی انجمن شیمی منتشر شده است. تیر ۶, ۱۳۸۹ پزشکان بدون مرز
