امروزه نحوه توزیع خدمات شهری، یکی از ضروریات مهم زندگی شهری به شمار می آید. پارک ها و فضاهای سبز، به عنوان یکی از مهمترین مراکز خدمات رفاهی و تفریحی بوده که علاوه بر جنبه بهداشتی و روانی، در توسعه پایدار شهری از اهمیت بالایی برخوردارند.
شهر زاهدان به عنوان یک مادرشهر و قطب رشد منطقه ای در جنوب شرق ایران، تحت تأثیر عوامل متعدد از قبیل رشد بی رویه جمعیت بعد از دهه 1360، قرار گرفتن در چهارراه تجاری و قاچاق کالا و مواد مخدر، وقوع خشکسالی های متوالی، ناامنی در دول همسایه، بالا رفتن سرانه دانشجویی و غیره نتوانسته است به اهداف از پیش تعیین شده در طرح های شهری دست یابد.
منطقه 2 شهر زاهدان نیز بالطبع، تحت تأثیر عوامل مذکور قرار گرفته و موجب ناهمخوانی سرانه فضای سبز با جمعیت ساکن در آن گردیده است. به همین منظور و برای پی بردن به نحوه توزیع فضایی پارکها، این منطقه به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب گردید. در این تحقیق از سیستم اطلاعات جغرافیایی در جهت تجزیه و تحلیل این ناهمخوانی به بررسی میزان تبعیت پارک های منطقه 2 از نظام کالبدی شهر و نحوه مکان گزینی پارک ها با توجه به طرح تفصیلی شهر پرداخته شده است.
کلمات کلیدی: فضای سبز، برنامه ریزی شهری، سیستم اطلاعات جغرافیایی، نظام کالبدی شهر
نویسندگان: مهدی محمدی، علی اکبر پرهیزگار
دانلود مقاله