جستجو در تالارهای گفتگو

نوآوری معمارانه موزه هنر ميلواکی در ابتدای قرن بيست و يکم با نوآوری قصر بلورين اثر جوزف پاکستن در قرن نوزدهم قابل مقايسه است. اين بنا نيز همچون تنديسی زيبا و هنرمندانه در محيط اطراف خود می درخشد. مشخصات ساختمان MAM معمار : سانتياگو کالاتراوا مکان : ميلواکی ، ويسکانسن ، ايالات متحده تاريخ ساخت : سال 1994 تا 2001 ميلادی مساحت کل ساختمان : 13هزار متر مربع طول بنا : 149 متر بيشترين عرض بنا : 43 متر حداکثر ارتفاع بنا : 3/11 متر هزينه اجرای پروژه : بيش از 100 ميليون دلار بدون شک ، موزه هنر ميلواکی از برجسته ترين آثار معماری سانتياگو کالاتراوا محسوب می شود که ترکيبی متنوع و پيچيده از معماری و سازه است. در اين بنا هم سقفهای مواج و متحرک موجود است ، هم پلی معلق و زيبا و هم نورپردازيهای خلاقانه. در مجموع ، اين شاهکار در زمره برترين آثار معماری جهان قرار می گيرد ، هرچند اين عنوان را نيز در سال 2001 از ديدگاه مجله TIME کسب نمود و همچنين در همان سال در نظرخواهی عمومی وب سايت جايزه معماری پرايتزکر ، بيشترين آرا را به خود اختصاص داد ، اما در پايان ، گلن مورکات استراليايي در پايان جايزه مذکور را از آن خود نمود. هنگامی که ساخت ضميمه موزه هنر ميلواکی (MAM) به پايان رسيد ، در مراسم افتتاحيه آن که در 14 اکتبر سال 2001 انجام پذيرفت ، سی و دو هزار نفر به بازديد آن شتافتند ، به گونه ای که تمامی محوطه به اشغال جمعيت مشتاق درآمده بود. تا پايان سال 2001 (يعنی مدت زمانی کمتر از هشت ماه) ، 375 هزار نفر از موزه بازديد کردند. اين آمار در سال 2003 به حدود 434 هزار نفر رسيد ، درصورتيکه در سال 2000 ميلادی ، تنها 165 هزار نفر از آن ديدن کرده بودند. پس از گشايش ضميمه موزه ، روزانه افزون بر 5000 نفر از آن بازديد می کنند درحاليکه پيش از اين ، به طور متوسط هزار نفر از موزه ديدن می کردند. طرح کالاتراوا ، نمايانگر قدرت معماری است ، به گونه ای که اين بنا امروزه تبديل به نماد شاخص شهر ميلواکی شده . به زودی ، جهانيان اين شهر را به لحاظ دارا بودن چنين اثر زيبا ، خلاقانه و اثر گذار تحسين می کنند و همواره آن را به ياد دارند. رابرت گرين استريت ، رئيس دانشکده معماری و برنامه ريزی شهری دانشگاه ويسکانسن ، استاد کميسيون برنامه ريزی شهری و يکی از اعضای کميته بيست و يک نفری معماران برگزيده انتخاب کننده طراح ضميمه موزه در سال 1994 ، ضمن برگزيدن کالاتراوا از ميان معماران مطرح جهان همچون «آراتا ايسوزاکی» و «فوميهيکو ماکی» اظهار داشت: من کاملاً مطمئنم که شهروندان از خلق اين اثر فوق العاده ، هيجان زده شده اند و اين مهر تأييدی بر گزينش صحيح ما در انتخاب معمار بزرگ ، سانتياگو کالاتراوا است. لازم به ذکر است که ضميمه موزه هنر ميلواکی که نخستين اثر معماری کالاتراوا در ايالات متحده است به ساختمانی که پيش از اين توسط «ارو سارينن» ، معمار خلاق فنلاندی – آمريکايي ، در سال 1957 تکميل شده بود ، الحاق گشت. سانتیاگو کالاتراوا والس معمار اسپانیایی متولد والنسیاست.در رشته های مهندسی عمران و معماری تحصیل کرده و استاد ساخت پلهای معلق می باشد.او حدود 50 پل را در طول دهه اخیر طراحی کرده است. هرچند که اکثر این پلها در مقیاس عظیم مهندسی از نظر طول دهانه نیستند اما ساختار غیر معمول اکثر آنها نظر انسان را به خود جلب می کند. طراحی ورودی موزه میلواکی به عنوان اولین کار کالاتراوا در آمریکا محسوب می شود . این اثر که به نوعی شباهت فراوان به قایقی در کنار دریاچه دارد که مرغی بزرگ نیز بر روی آن نشسته باشد، بی شک یکی از کاملترین طراحی های کالاتراوا محسوب می شود.در حقیقت این طرح به عنوان یک ورودی برای بخش قدیمی موزه که توسط سارینن (طراح فرودگاه ‏T.W.A. ) طراحی شده بود، نقش فراوانی در احیای دوباره این موزه ایفا کرده است و کم کم به عنوان نمادی برای شهر میلواکی محسوب می گردد. این ساختمان به عنوان بهترین طراحی سال 2001 از سوی نشریه تایم برگزیده شد.ساختمان تشکیل شده از پل- پاویون مرکزی- تراس جنوبی- و نمایشگاه با پلان مستطیلی در قسمت شمالی موزه است.(برای تشخیص بهتر جهت ها یادآور می شوم که دریاچه در شرق اثر واقع است.) که بررسی جداگانه هر یک از آنها می پردازیم: 1-پل ورودی: پل ورودی به مثابه دستی است که از سوی موزه به سمت شهر دراز شده است.سازه پل یک دکله می باشد که از دو سه به وسیله کابلها به پل و به سازه A شکل پاویون مرکزی متصل می باشد.تجربه ساخت پل عابر پیاده ترینیتی که آن هم یک دکله می باشد در طراحی هر چه زیباتر این پل به کالاتروا کمک کرده است.بحث سازه ای این پل بی شباهت به پل آلامیلو نیست ،هر چند که مقیاس این دو پل بسیار متفاوت است. 2-پاویون مرکزی: این پاویون به عنوان قلب پروژه محسوب می گردد که در سمت راست آن تراس جنوبی – در سمت چپ نمایشگاه و در روبرو در یاچه قرار دارد. طراحی بی نظیر صورت گرفته در پوشش سقف این پاویون سبب دلپذیری هر چه بیشتر این فضا می گردد. سقف به صورت مثلثی شکل و استراکچری به صورت تقسیمات لوزانژه دارد که با شیشه های مخصوص پوشیده شده است.قسمت خارجی سقف به وسیله سازه ای متحرک پو شیده شده است که این سازه در حقیقت به عنوان نقطه عطف این کار محسوب می گردد. سازه های متحرک یکی از دلمشغولیهای کالاتراوا در سالهای اخیر بوده است.نمونه طراحی های او برای مرکز Alcoy ، سقف پاویون کویت در نمایشگاه جهانی سویل ، ماشین سایه و طرحی که هم اکنون برای کلیسای جامع در حال اجراست نمونه ای از این طرحهاست. در نظر او ساختمانها نیز به مثابه جزئی از طبیعت می تواند در حال تغییر باشد. ایده های طرحهای متحرک او نیز عموما از طبیعت است؛ مانند پوشش پاویون کویت که استعاره ای از انگشتان دو دست می باشد، که به عنوان پوششی بر روی سقف گرد یکدیگر می آیند و سپس به سوی آسمان باز می شوند . در پوشش سقف موزه میلواکی نیز می توان استعاره ای از بالهای یک پرنده را در طرح دید.این پوشش متشکل از24 فین متحرک در دو سوی محور اصلی می باشند. به نوعی تحول این طراحی را به تحولی که جوزف پاکستون در طراحی کریستال پالاس ایجاد کرد تشبیه کره اند. کالاتراوا با طراحی و اجرای این سازه گامی بلند در جهت طراحی سازه های متحرک برداشته است. 3- تراس جنوبی: تراس جنوبی در حقیقت مانند قسمت جلویی یک قایق طراحی شده است . چه پلان و چه خطوطی که در نما به کار رفته است همگی یاد آور یک قایق می باشد که در کنار دریاچه میشیگان قرار گرفته است. سازه این قسمت شباهت فراوانی با سازه فرودگاه T.W.A. دارد. سانتیاگو کالاتراوا به خاطر استفاده مناسب از شیشه در این قسمت جایزه شرکت ((سلوتیا)) را از آن خود کرد.(البته این جایزه بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد تا معماری) 4- نمایشگاه: نمایشگاه که در حقیقت رابط ورودی با قسمت قدیمی موزه می باشد، از تکرار یک ساختار معین طراحی شده با فرمهای طبیعی طراحی شده است.این قسمت به علت نور نامناسب طرفین کاملا پوشیده طراحی شده است. نمونه این نوع طراحی را کالاتروا قبلا در اپرای والنسیا ، مرکز Alcoy و ... تجربه کرده است.این فضا ها حسی مانند حرکت در ستون فقرات یا قفسه سینه را برای انسان یادآوری می کند. به هر حال موزه هنر میلواکی جای خود را در میان بازدیدکنندگان به خوبی باز کرده است و به عنوان یک اثر معماری نیز راهگشای پروژه های جدیدی برای کالاتراوا در ایالات متحده گشته است