رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'مواد موثره گیاهان'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. ساپونین ها در بسیاری از گیاهان دارویی وجود دارند.از نظر علم شیمی به وسیله ی ریشه ی گلوزیدیک (گلوکز،گلکتوز) که متصل به ریشه اگلیکون است مشخص می شوند.خاصیت اصلی فیزیکی آن ها کاهش شدید فشار سطحی آب است. تمام ساپونین ها کف زیادی دارند و از پاک کننده های عالی هستند.آن ها یک خاصیت دیگر نیز دارند که عبارت از توانایی همولیز کردن گلبول های قرمز (Erythrocytes) است به این ترتیب که هموگلوبین موجود در آن ها را آزاد می سازند و این چیزی است که غیر قابل مصرف بودن برخی از آن ها را به علت سمی بودنشان توجیه می کند.ساپوفین ها مخاط را تحریک می کنند و سبب شل شدن مخاط روده می شوند وهمراه با مصرف گیاهانی نظیر بنگ سفید،ریشه ی شیرین بیان و چوبک باعث افزاش ترشحات شش ها یا به عبارتی خاط آور (اکسپکتورانت) می شوند. از آن ها به عنوان مسهل و ضد عفونی کننده مجاری ادرار (برگ درخت زبان گنجشک،ریشه ی آنونین خاردار) نیز استفاده می شود.ریشه ی معروف جین سینگ (Ginseng) که در چین،کره،مناطق خاور دور و روسیه یافت می شود نیز سرشار از ساپونین است.
  2. این مواد مخلوط های آمورف(بی شکل) پلی ساکارید(Polysaccharides) هستند که همراه آب ماده ی چسبناک و لزجی را به وجود می آورند.این مواد لزج در آب سرد باد می کنند و ماده ی ژله ای تشکیل می دهند و در آب گرم حل شده محلول های کلوئیدی می سازند که در صورت سرد شدن دوباره به حالت ژله در می آیند.ایم مواد در گیاهان به علت قدرت بالای جذب آبشان نقش مخزن را بازی می کنند.در جوشانده ها و دمکردها این مواد برای کاهش تحریکات فیزیکی یا شیمیایی موثرند. آن ها برا ی تورم مخاط مفید بوده خصوصا برای درمان تورم های مجاری تنفسی و معده مناسبند.در عین حال درد کوفتگی را تخفیف داده پوست را در صورت مصرف ضماد آن نرم می کنند و با کاهش حرکات دودی روده و کمک به عمل جذب،روی اسهال نیز موثر واقع می شوند.از آن ها به عنوان مواد روغن دار(کاراگنات(Carraghnates) که از جلبک های در یایی استخراج می شود) نیز فراوان استفاده می شود. گیاهان لعابدار خواه به تنهایی و خواه به صورت مخلوط در جوشانده ها مصرف می شوند.از بین آن ها می توان نوعی خزه،برگ،گل ریشه ختمی،گل و برگ پنیرک،برگ ، گل و گیاه پای خر،دانه ی شنبلیله،دانه کتان و غیره را نام برد. پکتین ها نیز در این گروه تقسیم بندی شده اند.منظور پلی ساکارید ها نیز هستند که مثل لعاب تشکیل ماده ی ژله مانند می دهند. پکتین ها در بسیاری از میوه ها وجود دارند و آب میوه ها و سبزیجات از قبیل آب سیب،چغندر،و هویج به فراوانی یافت می شود.پکتین ها در مداوای گیاهی و درمان اسهال به کار می روند.
  3. این مواد که دارای ترکیبات شیمیایی مختلفی هستند،خاصیتی مشترک دارند و آن این است که توانایی انعقاد آلبومین ها،فلزات سنگین و آلکالوئیدها را دارند.آن ها در آب مخلول هستند و استفاده طبی از آن ها اساسا به سبب خاصیت قابض بودنشان است.خاصیت انعقاد آلبومین های مخاطی و بافتی،اثراتی از قبیل کاهش تحریکات و درد و متوقف نمودن خونریزی های کوچک را دارد. جوشانده و سایر حالات داروهایی که سرشار از تانن هستند،در اکثر موارد به صورت مصارف خارجی علیه تورم حفره دهانی،زکام،برونشیت،خونریز ی موضعی،روی سوختگی و ورم حاصل از سرمازدگی،زخم،تورم پوستی،بواسیر و تعرق بیش از حد به کار برده می شوند. در مصارف داخلی نیز در موارد زکام معده ای،اسهال،عفونت های مثانه و همچنین به عنوان آنتی دوت(Antidote)(پادزهر)در هنگام مسمومیت با آلکالوئیدهای گیاهی به کار می روند.اسید تانیک که از پینه های درخت بلوط(مازو) به دست می آید اغلب در داروسازی مورد استفاده بوده است وبرای تهیه آن از پوست درخت بلوط،برگ گردو،برگ و میوه ی مورد،برگ تمشک و غیره استفاده می شود.
  4. آلکالوئیدها آلکالوئیدها ترکیبات پیچیده ازت دار هستند.و نوع بازی آن ها معمولا اثرات قوی فیزیولوژیک دارد. ضمنا آن ها اکثرا سموم گیاهی بسیار موثر و دارای اثرات خاصی نیز هستند.در طب غالبا از نوع خالص آن استفاده شده و ارزش واقعی آن فقط به دست پزشکی ماهر پدیدار می گردد. آلکالوئیدها را بر حسب ترکیبات شیمیایی و خصوصا ساختمان مولکولی آن ها در چندین دسته و گروه تقسیم بندی می کنند.در بخش تفضیلی به گیاهانی برخواهیم خورد که محتوی عناصر زیر هستند: الف) فنیل آلانین (Phenylalanines) : کاپسائیسین ( Capsaicine) در فلفل ، کلشیسین (Colchicine) در ارکیده. ب) آلکالوئید ایزوکینولئیک (Isoquinoleiques) : مرفین،اتیل مرفین،کدئین،و پاپاورین (Papaverine) که در تریاک موجود است و آلکالوئیدهای ایندولیک (Indolique) : ارگومترین،ا رگوتامین،ارگوتوکسین (Ergometrine ,Ergotamine,Ergotoxine) از زنگ غلات. ج) آلکالوئیدهای کینولئیک (Alcoides Quinoleiques) : شاخه ی برگ دار سداب معمولی. د) آلکالوئیدهای پیریدیک و پیپریدیک : ریسینین در کرچک،تری گونلین در شنبلیله،کونین (Pyridiques et Piperidiques, Ricinine, Trigonelline,Conine) (سم خطرناک) در شوکران کبیر. ه) آلکالوئیدهای مشتق از تروپان : اسکوپولامین و آتروپین (Scopolamine,Atropine) در بلادون. و) آلکالوئیدهای استروئید (Steroides) : ریشه بنفشه ی معطر،تاج الملوک (آکونیتین Aconitine ، به عنوان مثال).
×
×
  • اضافه کردن...