خوردگي عبارت است از انهدام و فساد يا تغيير و دگرگوني در خواص و مشخصاتمواد (عموما فلزات) به علت واكنش آنها با محيط اطراف.
در حقيقت خوردگي پديدهاي است كه به طور طبيعي انجام ميشود و در نهايت باتغييرات انرژي ماده مورد نظر، همراه است. نيروي محركه لازم براي انجام واكنشهايخوردگي، ناشي از انرژي شيميايي است.
مهمترين عواملي كه در واكنشهاي خوردگي دخالت مؤثر دارند عبارتند از درجهحرارت، فشار، سرعت، اختلاف پتانسيل، زمان، عمليات حرارتي، تنش، تشعشع، خواصفلزي، شرايط سطحي، ناخالصي محيطي و عواملي نظير اختلاف دميدگي (هوادهي) درسطوح مجاور با الكتروليتها و اختلاف غلظت و PH در نقاط مختلف از سطح فلزي كه در محيط خورنده قرار گرفته كه اين عوامل سبب ايجاد مناطق آندي و كاتدي ميشوند.همچنين اثرات بيولوژيكي ماكرو ارگانيزمها يا ميكرو ارگانيزمها در خوردگي و صدمات وخطرات آنها آشكار شده است. خوردگي موجب زيانهاي مستقيم و غيرمستقيم نظير تغييردر طراحي، كاهش بازده، آلودگي و اتلاف محصولات، توقف دستگاهها و واحدهاي عملياتيو هزينههاي بيشتر تعميرات و نگهداري ميشود.
مهمترين و معمولترين روشهاي كنترل خوردگي عبارتند از حفاظت كاتدي و آندي،مواد كندكننده، پوششها، انتخاب مواد و طراحي مناسب دستگاهها، كه با توجه به نياز ازروشهاي مناسب استفاده ميشود.